Weekend w Palermo (luty 2018)

Bloki z takim widokiem

Kościół San Cataldo przy Piazza Bellini to jedna z tych palermitańskich perełek, którą naprawdę warto zobaczyć na własne oczy.
Że tak chciałam zrobić, wiedziałam oczywiście dzięki Marzenie . Gdy wylot do Palermo był już blisko, ponownie dokładnie prześledziłam Jej relację, na listę „must see” wpisując katedrę w Monreale, Kaplicę Palatyńską, a tuż za nimi ulokował się właśnie kościół San Cataldo (chociaż bez napinania się, żeby do niego wejść zamiast realizacji gastronomicznego planu ).
Gdyby program weekendu był nastawiony bardziej na zwiedzanie, niż na jedzenie, to z pewnością ta lista byłaby dłuższa.
W sumie i tak zobaczyliśmy więcej (nawet jeśli niedokładnie ), niż pierwotnie zakładałam.





Bilet wstępu to wydatek 2,5 euro - jak najbardziej warto, bo miejsce absolutnie wspaniałe !

Budowę świątyni rozpoczęto w 1154 r. na zlecenie wielkiego kanclerza normańskiego króla Sycylii Wilhelma I Złego, a że w tym okresie styl romańsko-arabski był na topie, toteż San Cataldo również go zyskał.
Gdy fundator kościoła zmarł w 1160 r., przerwano dekorację wnętrza, skromny wystrój pozostał takim przez wieki sakralnego funkcjonowania świątyni. Nagie ściany nigdy nie były pokryte mozaikami, arabscy XII-wieczni rzemieślnicy zdążyli jednak ułożyć geometryczne wzory na posadzce.

Robi wrażenie, architektura arabska, przeznaczenie chrześcijańskie ...

Buber napisał(a):Robi wrażenie

Jak dla mnie, najciekawsze zabytki Palermo to właśnie te z czasów Normanów, z elementami arabskiej architektury.
Szkoda, że nie udało mi się zobaczyć ich w komplecie, a najbardziej chyba żałuję, że nie odwiedziłam San Giovanni degli Eremiti i nie podziwiałam klasztornych krużganków w Monreale.

Kościół San Giuseppe dei Teatini…







Kościół La Martorana, zwany też Santa Maria dell’Ammiraglio & San Nicolo dei Greci , to kolejny zabytek na liście UNESCO.
W niedzielę niestety zwiedzanie możliwe było w bardzo okrojonym czasie … Nie było szans, abym mogła zobaczyć wnętrze, więc i w tym przypadku musicie zaglądnąć do Marzeny, czego na pewno nie pożałujecie .

dangol napisał(a):najbardziej chyba żałuję, że nie odwiedziłam San Giovanni degli Eremiti i nie podziwiałam klasztornych krużganków w Monreale.

Oba widziałam na liście zabytków, jakie bezpłatnie oglądać można w pierwszą niedzielę miesiąca .

Też widziałam , ale ostatecznie na Monreale wybraliśmy sobotę, a w niedzielne przedpołudnie trzeba było dokonać wyboru pomiędzy San Giovanni degli Eremiti i La Zisa. Czy wybór był właściwy? Lepiej się nad tym nie zastanawiać

San Giovanni degli Eremiti też żałuję. Spieszyło nam się do Monreale .
Zdecydowanie za krótko byliśmy w Palermo .

Dawny Teatro Bellini , obecnie mieści się tam Pizzeria Bellini.



Na temat pizzerii nie mogę jednak nic powiedzieć, gdyż w niej nie zasiedliśmy. Na herbatkę (panie w ramach odpoczynku od wina ) i piwko (panowie) wskoczyliśmy bowiem w boczną uliczkę do baru Ai Giudici



Na moment podeszliśmy raz jeszcze na Quatro Canti.

Przed nocnym, ostatnim już spacerem po Palermo, postanowiliśmy wpaść na troszkę do domu (na dworze temperatura mocno spadła, musieliśmy ubrać się cieplej ).







Santa Maria delle Grazie al Ponticello …





Kościół del Gesù (Casa Professa) ...

Ballarò...





W domu zjedliśmy ciasteczka kupione w „naszej" pasticcerii Porta Sant‘ Agata.









Wkrótce byliśmy gotowi na wieczorny spacer .

Na ostatni, dość krótki spacer po Palermo, wybraliśmy dzielnicę Kalsa.
Wschodnia granica Kalsy to Via Abramo Lincoln, po przeciwnej stronie tej ulicy znajdują się Ogród Botaniczny oraz park – Villa Giulia. Tyle, że ani wieczorowa pora, ani pora roku, nie sprzyjały odwiedzeniu żadnego z tych miejsc.



Poszliśmy więć nad morze, chwilkę pospacerowaliśmy promenadą wzdłuż Foro Italico, ale było zbyt zimno, abyśmy mogli pobyć tam dłużej. Dość szybko więc wróciliśmy pomiędzy zabudowę, chociaż i tam ciepełka nie było.

Kościół Santa Teresa della Kalsa przy Piazza della Kalsa – zbudowany w latach 1686-1700 przy karmelitańskim klasztorze.

Oratorio dei Bianchi…



Zamierzaliśmy iść już do domu, aby posiedzieć tam w ciepełku przy winku , ale po drodze trafiliśmy na kompleks Santa Maria dello Spasimo. Obecnie działa tam szkoła jazzowa, jest też sala widowiskowa.



Okazało się, że wkrótce ma się tam zacząć jakieś przedstawienie. Wstęp był bezpłatny, postanowiliśmy więc wstąpić na chwilkę .

Pozostałości klasztoru Santa Maria dello Spasimo …