Weekend w Palermo (luty 2018)

kulka53 napisał(a): mniej śledziony i innych podobnych specjałów... masakra :lol

Jeszcze nie powiedziałam ostatniego słowa w tym temacie

kulka53 napisał(a): A później chyba nawet słońce się pokaże?

Trochę słońca będzie , ale jednocześnie będzie zimniej.

Tak samo jak w Monreale, katedrę w Palermo zobaczyliśmy tylko w tym zakresie, w którym wstęp jest bezpłatny. Pogoda co prawda była już trochę lepsza niż przed południem, niemniej jednak nadal nie zachęcała do wejścia na dach, szczególnie za 5 euro od głowy (taką kwotę woleliśmy wykorzystać zdecydowanie inaczej ). Ale była tam Marzena i oczywiście wspaniale to pokazała !
Nie zobaczyliśmy również krypty, sarkofagów królewskich, skarbca …

Katedra Wniebowzięcia NMP - Cattedrale Santa Vergine Maria Assunta ma historię równie długą, jak świątynia w Monreale, została bowiem zbudowana około 1170-1190 na polecenie arcybiskupa Gualterio Offamilio, rywalizującego z królem Wilhelmem II.
Wcześniej w tym miejscu znajdowała się wczesnochrześcijańska bazylika z IV w., po zdobyciu miasta przez Saracenów w 1 831 r. służąca jako meczet, ponownie chrześcijańska od 1072 r. , zniszczona przez trzęsienie ziemi z 1169 r.

Liczne przebudowy i renowacje sprawiły, że budowla jest wielostylowa, co wcale nie znaczy, że przez to straciła na urodzie.
Z zewnątrz katedra robi naprawę dobre wrażenie! Wewnątrz może niekoniecznie (zwłaszcza po oglądnięciu Monreale), chociaż zawiera sporo cennych dzieł…





Widok od strony Via Bonello, czyli od Pałacu Arcybiskupów Palermo, połączonego z katedra dwoma wielkimi łukami.



Święty Hieronim…



Św. Hieronim i św. Ambroży…

Wchodzi się od południa, od placu przylegającego do Corso Vittorio Emanuele.







Plac otoczony jest marmurową balustradą, na której filarach umieszczono posągi świętych patronów Palermo, pochodzących stąd papieży oraz innych świętych związanych z miastem.





Święta Oliwa…



Portyk w stylu gotyku katalońskiego zbudowano w XV wieku.
Pierwsza kolumna znajdująca się z lewej strony, z arabską inskrypcją z Koranu, to pozostałość po meczecie funkcjonującym w pierwotnej bazylice. Tympanon zdominowany jest przez postać Boga Ojca w centrum sceny Zwiastowania. Ornament nad łukami przedstawiający drzewo życia (1296 r. ) zdobione ptakami, zwierzętami, owocami i kwiatami. Fronton w belce podtrzymującej zdobi procesja świętych przerywana szerokimi cegłami z herbami Królestwa Sycylii, Senatu Palermo i Katedry.
Na ścianach portyku znajduje się kilka pamiątkowych tablic . Po lewej płaskorzeźba upamiętniająca koronację Wiktora Amadeusza II Sabaudzkiego , która miała miejsce w Palermo w 1713 r. Po prawej koronacja Karola III Burbona w 1735 r. W bocznych wnękach umieszczono posągi świętych oraz ewangelistów.

Portal pokryty jest XV-wiecznymi płaskorzeźbami (częściowo wykorzystano też elementy ze starszych struktur), a kamienne ozdobne obramowanie drzwi pochodzi z czasów normańskich. Nad wejściem XIII-wieczna mozaika przedstawiająca Madonnę.

Katedrę zbudowano na planie krzyża wnętrze podzielone jest na nawę główną i dwie boczne. Dawny wystrój wnętrza został znacznie zniszczony podczas przebudowy w XVIII wieku, obecny jest więc głównie neoklasycystyczny.









Ozdobne kropielnice wykonane zostały w XV i XVI wieku.

Kaplica Świętych Relikwii ( urny z relikwiami patronów Palermo Santa Cristina i Santa Ninfa, nagrobek San Cosma , urna pierwszego biskupa Palermo San Mamiliano).



Kaplica św. Franciszka z Paoli…



Na prawo od prezbiterium znajduje się ogrodzona kutą mosiężną kratą kaplica św. Rozalii, patronki Palermo. Jej szczątki umieszczono w srebrnym relikwiarzu wykonanym w 1631 r. Medalion z wizerunkiem Św. Rozalii to XIX0wieczne dzieło Velasqueza.

Prezbiterium …





Figurę Zmartwychwstałego Chrystusa wykonał Antonello Gagini…





Freski na sklepieniu wykonał w latach 1802-1803 Mariano Rossi.
Pierwszy fresk: po zwycięstwie nad Arabami, Robert Guiscard wraz z żoną Siszelgaitą z Salerno i Rogerem przekazują Palermo arcybiksupowi Nikodemusowi…
Drugi fresk przedstawia Wniebowzięcie NMP…

Kaplica Madonna Libera Inferni w nawie północnej – z cenną marmurową figurą Madonny z Dzieciątkiem (Francesco Laurana , 1469)







Kaplica Najświętszego Sakramentu z cennym ołtarzem z 1653 r.







Kaplica Niepokalanego Poczęcia w pn. nawie, mieszcząca XVII-wieczną Niepokalaną wykonaną przez lokalnych złotników oraz sarkofag ze szczątkami bł. Pino Puglisi, zabitego przez mafię w 1993 r.





Na tym zakończyliśmy zwiedzanie katedry…

Posąg św. Rozalii (1744 r.)



Obok Duomo przechodziliśmy także następnego dnia, kilka zewnętrznych fotek więc jeszcze będzie.
Tymczasem opuściliśmy teren katedry i ruszyliśmy Corso Vittorio Emanuele w stronę morza.

Przy Corso Vittorio Emanuele znajduje się mnóstwo palazzo i innych budowli (znacznie bogatszych od tych, jakie znajdują się w pobliżu naszego miejsca noclegowego), na zdjęciach mamy tylko kilka z nich.

Palazzo Castrone – Santa Ninfa – Zbudowany w 1588 r. na zlecenie Cristoforo Castrone, przedstawiciela jednego z ważniejszych palermitańskich rodów w XV-XVII w. W 1714 r. na wewnętrznym dziedzińcu dobudowano loggię. W 1688 r. pałac stał się własnością markizów Santa Ninfa (wniesiony został w posagu przez Eleonorę del Castrone). W XIX w. znaczna część budynku należała do rodziny D’Onufrio, która zaangażowała się w renowację obiektu. Pałac został zbombardowany w 1943 r., odrestaurowano go w latach 50-tych XX w.









Marmurowa XVI-wieczna fontanna przedstawiająca mit o Perseuszu i Andromedzie, wykonana została przez rzeźbiarzy szkoły Gaginich. Pochodzi prawdopodobnie ze starszego domu rodziny Castrone.



Kościół Santa Maria delle Grotta zbudowany w 1615 r. przy jezuickim Collegio Massimo (tarcza z symbolem jezuitów znajduje się w tympanonie na szczycie fasady).



Dawne Collegio Massimo dei Gesulti (obecnie m.in. Biblioteka Regionalna) zbudowane zostało przez jezuitów w latach 1554 -1586, powiększone zostało w ciągu kolejnych stuleci. Jezuici na rozkaz króla Ferdynanda IV musieli opuścić kolegium w 1767 r, budynek przejął uniwersytet.



Kościół Santissimo Salvatore (wstęp płatny, nie weszliśmy). Pierwotny kościół i opactwo sióstr bazylianek zostały zbudowane pod koniec XII w., po podboju Sycylii przez Normanów . W klasztorze nauki pobierała królowa Konstancja d’Altavilla, żona Henryka VI Szwabskiego, przyszła matka cesarza Fryderyka I. Była ksienią klasztoru, ale musiała zerwać śluby, aby ze względów dynastycznych i politycznych zawrzeć małżeństwo, łączące rody Altavilla i Hohenstaufen.
Normańska świątynia została całkowicie przebudowana i powiększona w 1528 r., ostateczną przebudowę zakończono w latach 1682-1700. Kopuła pochodzi z 1763 r. (zastąpiła poprzednią, zniszczoną przez trzęsienie ziemi z 1726 r.) . W 1959 r. świątynię odrestaurowano po zniszczenich w czasie bombardowania w 1943 r., opactwa nie odbudowano.



XVIII-wieczny Palazzo Drago (Airoldi Marchese di Santa Colomba già dei Marchesi Drago), w 1872 r.został przebudowany w stylu neoklasycystycznym. Obecny wygląd po renowacji w 2008 r. W barokowym portalu znajduje się herb markiza Drago.

Katedra: ile tam różności, relikwii, kaplic i stylów...

Cieszę się, że już poszliśmy dalej, bo poczułam się przytłoczona.... Na uliczkach bardzo przyjemnie...pewnie zaraz coś zjemy...

Mia

piekara114 napisał(a): pewnie zaraz coś zjemy...

Miało być zaraz , ale tym razem nie chcieliśmy jedzonka ulicznego, więc musieliśmy jeszcze trochę poczekać, o tej porze w wielu miejscach tylko napitki podawali

Tak więc, jeszcze trochę pospacerujemy po ulicach i placach ...

Ja tam jeść nie muszę, więc z przyjemnością pospaceruję kilka kolejnych odcinków

Piazza Bologni powstał w 1566 r. , początkowo plac nosił nazwę wicekróla Carlo d’Aragona Tagliavia. Obecna nazwa pochodzi od Luigi Bologna barona di Camofranco, pierwszego właściciela znajdującego się przy placu monumentalnego Palzzzo Alliata di Villafranca.

Pośrodku placu stoi wykonany z brązu pomnik Karola V umieszczony tu w 1631 r.





Stojący przy placu Palazzo Alliata Villafranca został zbudowany w latach 1567-1573 dla rodziny Bologna, w I połowie XVII w. przejął go ród Alliata Villafranca. Pałac został odrestaurowany po trzęsieniu ziemi z 1751 r. W centrum fasady umieszczono tablicę upamiętniającą pobyt Giuseppe Garibaldiego w 1860 r.

W głębi placu wznosi się Palazzo Ugo delle Favere zbudowany w około 1600 r. na pozostałościach budowli średniowiecznej, przebudowany w XVIII w. przez nowego właściciela Don Vincenzo Ugo, prezesa Sądu Najwyższego. Zachodnie skrzydło zostało zniszczone podczas bombardowania w ostatniej wojnie światowej.

Naprzeciwko Piazza Bologni, przy Corsco Vittorio Emanuele, mieści się Palazzo Riso z Muzeum Współczesnej Sztuki Sycylijskiej.

Ponownie Coro Vittorio Emanuele i jakaś boczna uliczka…



XVII-wieczny Palazzo Viola (obecnie hotel Regina)…

Dotarliśmy do Placu Czterech Kątów - Piazza Quatro Canti, na skrzyżowaniu Corso Vittorio Emanuele i Via Maqueda. Dawniej odbywały się tu święta i egzekucje...
Plac zbudowano w latach 1618-1620. Jego oficjalna nazwa to Piazza Vigliena, na cześć wicekróla Sycylii markiza don Juan Fernandez Pacheco de Villiena y Ascalon, na którego zlecenie plac powstał.





Przy każdym z czterech kątów powstały barokowe pałace o identycznie skomponowanych fasadach, podzielonych na trzy części i ozdobionych kolumnami.
Na najniższych poziomach umieszczono rzeźby antycznych bogów symbolizujących pory roku, pośrodku znajdują się figury hiszpańskich królów Sycylii, a najwyżej figury świętych patronek Palermo, reprezentujących historyczne dzielnice starego miasta, których granice zbiegają się właśnie na Quatro Canti. Na samym dole budynków znajdują się fontanny – alegorie czterech rzek antycznego Palermo.
Oczywiście, tu również odsyłam do ładnych fotek w relacji Marzeny, gdyż lepiej pokazują plac, niż nasze niżej wstawione zdjęcia.

Fasada we wsch. rogu (budynek Tribunali - dzielnica Kalsa - figura Zima, król Filip III, św. Agata)



Fasada w zach. rogu (budynek Monte di Pieta – dzielnica Capo – figura Lato, król Filip I, św. Ninfa)





Fasada w pn. rogu (budynek Castellamare - dzielnica La Loggia – figura Jesień, król Filip II, św. Oliwa)



Fasada w pd. rogu (budynek Palazzo Reale połączony z kościołem San Giuseppe – dzielnica Albergheria – figura Wiosna, król Karo V, św.Krystyna)