Szutrowym szlakiem przez wyspy, czyli Chorwacja 2009

Franz napisał(a):Jak Cię zobaczyłem ze św. Piotrem i dojechalem do tekstu "Spacerujemy wzdłuż nabrzeża", to już się spodziewałem zdjęcia w rodzaju:

Podobne zdjęcie (z "pomnikiem turysty" - ładnie się nazywa ) też oczywiście mamy

piotrf napisał(a):Św . Piotr - jak mniemam - klucza Ci nie oddał , ale za takie relacje Twoje szanse na dostęp do nieba rosną

No niestety, klucza oddać nie chciał Ale jeśli za pisanie relacji mam szanse na dostanie się do nieba, to zaraz biorę się do pisania

oginioszki napisał(a):

JoannaG napisał(a):

oginioszki napisał(a):

maslinka napisał(a):

arturac napisał(a):PIękny początek relacji maslinko!! poczytam z wielką chęcia tym bardziej,ze na korczulę jadę już 1 września:)!! ale korzystając z okazji chciałem zapytać o wycieczkę do ogrodu botanicznego w Kotisinie. czy z 1,5 rocznym dzieckiem da się to "zaliczyć" jak długa była Twoja wycieczka po samym ogrodzie?pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy:)

Witam, Arturac. Myślę, że we wrześniu to już spokojnie, nie będzie takich upałów. My chodziliśmy tam około 1,5 godziny, ale da się przejść w 40 minut. My zatrzymywaliśmy się co kawałek i robiliśmy zdjęcia, siedzieliśmy na ławeczkach (są ławki, więc można przysiąść, jeśli ktoś nie lubi na kamieniach ).
Wiesz, wszystko zależy od dziecka... Ale myślę, że w nosidełku powinno spokojnie wytrzymać

Pozdrawiam serdecznie.

hmm tylko czy to dziecko będzie szczęśliwe????? Jak już te dzieci mamy to może warto by było się nad tym zastanowić ???
Świetne zdjęcia Aguś
pozdrawiam

Skąd wniosek, że dziecko noszone w nosidle jest nieszczęśliwe?

Przepraszam Aguś że zaśmiecam Tobie relacje
będe już cichutko

Aga, nie przejmuj się tak Komentarze mile widziane

01.08 - sobota

Dzisiaj cały dzień spędziliśmy na plaży, pływając, nurkując, opalając się i czytając. Zdjęć brak. Ale już wcześniej (w relacji z ubiegłego roku) wrzuciłam kilka i wiadomo, jak wygląda plaża przy "Male ciste" , tym bardziej, że nie jest to "oficjalna" plaża tylko "nasze skałki".

Koło godziny 17:00 mobilizujemy się jednak i postanawiamy się przejechać do najbliższego miasteczka, czyli do Żivogosće Blato. Parkujemy na poboczu dojazdowej dróżki i ruszamy poznawać miasteczko. Aż wstyd, bo już czwarty raz jesteśmy na "Male ciste", a jeszcze nigdy nie byliśmy w Blato.

Miasteczko robi na nas pozytywne wrażenie - kameralne, z ładną plażą z białych kamyczków, o dziwo nie bardzo zatłoczoną. Spacerujemy po głównej ulicy, która stanowi coś w rodzaju promenady:



i docieramy do małego portu:



Plaża przy porcie:



("Mr. Olimpia" niestety zamknięta na 10 spustów, Plumka nie widać; cóż, nie poznamy się tym razem...)


Idziemy na pizzę do jednej z knajpek, a potem ruszamy na spacer w stronę Żivogosće Porat. Idziemy wzdłuż morza ścieżką wiodącą to w górę, to w dół. Podziwiamy piękne widoczki:



Po jakimś czasie docieramy do miejsca, z którego roztacza się taki niesamowity widok:






Odkryliśmy piękną zatoczkę Szczególnie urokliwie wygląda z góry... Lokujemy się na białych kamyczkach i wskakujemy do wody; jest bardzo ciepła i niezwykle przejrzysta.
Na plaży mało ludzi (jest już wieczór), więc rozkoszujemy się tym miejscem.
Niestety zaczyna się robić późno, słońce ma się ku zachodowi. Wracamy więc tą samą drogą do Blato. Miasteczko pięknie się prezentuje w wieczornym świetle, góry zdają się "schodzić" do morza:



Główna plaża już prawie wymarła:



Bardzo nam się podobała nasza dzisiejsza wycieczka. Żivogosće Blato okazało się kameralną, sympatyczną miejscowością, no i odkryliśmy piękną zatoczkę

Wracamy na "Male ciste" i "piwkujemy" jeszcze trochę. Idziemy jednak spać dosyć wcześnie, bo jutro czeka nas ambitny plan zwiedzania: Bośnia (a dokładniej: Pocitelj, wodospady Kravica, Blagaj i Mostar ).

Laku noć

02.08 - niedziela

Wstajemy dosyć wcześnie. Przed nami daleka droga. Kierujemy się na Metković i tam przekraczamy chorwacko-bośniacką granicę. Machamy tylko cennikom paszportami i zieloną kartą i w drogę!
Pierwszym przystankiem jest Počitelj - świetnie zachowane "kamienne" miasto z okresu dominacji tureckiej. Kasia Głydziak Bojić polecała to miejsce wielokrotnie jako niezwykle "klimatyczne". Jako, że rok temu w BiH zwiedziliśmy tylko Mostar i Medjugorje, tym razem postanowiliśmy rozszerzyć obszar naszego odkrywania
Kasiu, miałaś rację, Počitelj zdecydowanie wart jest odwiedzenia! Szkoda tylko, że jest dzisiaj bardzo upalnie (temperatura sięgnęła nawet 38 st. ; ale w głębi lądu to chyba normalne, nie ma już tej bryzy znad Jadranu...).

Z daleka już widać górującą nad miastem twierdzę, ruiny zamku tureckiego z XV wieku:



Parkujemy samochód i zaczynamy spacerować wąskimi kamiennymi uliczkami miasteczka:





Mijamy zabytkowe łaźnie:



Gdzieś na futrynie drzwi wiodących do jednego z domów zauważamy "bardzo wyschniętą" jaszczurkę :



("Zasuszyła" się tak na pionowej płaszczyźnie )

Idziemy dalej. Teraz nasz spacer zamienia się w mozolną wspinaczkę (biorąc pod uwagę okoliczności, czyli bardzo wysoką temperaturę). Naszym celem są ruiny tureckiej twierdzy:



Po drodze mijamy piękne, "tarasowo ułożone" domy:



W miarę podchodzenia podziwiamy coraz piękniejsze widoki - na Počitelj z góry i na zielone wody Neretvy:



W końcu docieramy do twierdzy. Można wejść do środka wieży, ale schody są tak wąskie i strome, że rezygnujemy. Podziwiamy nieźle zachowane ruiny od wewnątrz:



i widoki roztaczające się z góry:



Schodzimy z powrotem do miasteczka. Teraz pora na dokładne oględziny meczetu Hadži-Alija pochodzącego z XVI wieku:



Niestety okazuje się, że oryginalna świątynia została zniszczona w wyniku działań wojennych w sierpniu 1993 roku. Mamy do czynienia z jej rekonstrukcją z 2005 roku. Na dziedzińcu przed meczetem można zobaczyć ocalałe fragmenty murów dawnego meczetu.
Miejsce robi na nas ogromne wrażenie. Świątynia jest piękna i dostojna, ale jednocześnie wiemy, że "prawdziwej" Hadži-Aliji już nie ma, przypominają o niej leżące obok kamienie...

Tak to już jest z wizytami w Bośni i Hercegowinie - piękno krajobrazu i orientalny "klimat" zabytków mieszają się ze śladami wojny, które można znaleźć niemal na każdym kroku. Ale myślę, że jadąc tam, trzeba być świadomym faktu, iż BiH nie można zwiedzać i "próbować zrozumieć", nie będąc świadomym jej krwawej historii.

Nasz spacer po Počitelj dobiega końca. Bardzo nam się tu podobało. Myślę, że to miasto w pełni zasługuje na miejsce na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.