Śladami Kulek ... i nie tylko - CYKLADY 2017

tiwa napisał(a):Rozumiem, że masz na myśli wysepkę koło Sycylii

Owszem
Kapitan już zarezerwował łódkę, plan dojrzewa . Co z tego wyjdzie, to się okaże , tym razem mam bardzo niewielki wpływ na przebieg wrześniowego urlopu. Nade mną jest Kapitan, a nad nim jeszcze Eol (w jego królestwo przecież chcemy się wcisnąć), a Neptun i Wulkan również mogą trochę namieszać . A ja to tylko balast, wprawdzie po trzech chorwackich rejsach Balast Wykwalifikowany , ale na wodzie bez prawa głosu. Za to jak będziemy wysiadać na ląd… ...

Balast Wykwalifikowany...bez tego nie popłyniesz

ajdadi napisał(a):Dokończyłem Italię...a teraz z chęcią popatrzę na Grecję .Pozdrawiam

Witam jednego z forumowych ekspertów (wg mnie ) od Albanii i znawcę Pelionu.
Zapraszam, każda uwaga i komentarz mile widziane.

dangol napisał(a):

tiwa napisał(a):Rozumiem, że masz na myśli wysepkę koło Sycylii

Owszem
Kapitan już zarezerwował łódkę, plan dojrzewa .

Zazdroszczę i mam nadzieję, że będziecie też na Stromboli i dokładnie opiszecie Wasze wrażenia .

słoma79 napisał(a):Balast Wykwalifikowany...bez tego nie popłyniesz

Wykwalifikowany i Morski , to już chyba naprawdę wyższa szkoła jazdy .

piekara114 napisał(a):... ale lepiej to zostawmy i pokazuj, gdzie po biczach rano pojechaliście....

Mówisz i masz
pzdr.

Wt.13.09. Nad Kanał Koryncki mamy ok. 250 km. Jedziemy autostradą, a ja sobie myślę, że ta nasza miłość do Grecji z roku na rok wystawiana jest na coraz cięższe próby . Prawie wszystko drożeje, a bramek na autostradach to już tyle poustawiano , że następnym razem postaram się je omijać . Będziemy jechać dłużej bocznymi drogami, ale przy okazji coś się tam pozwiedza i krajobrazy inne, i zatrzymać się można w ładnym miejscu .
Dobrze, że chociaż ceny apartamentów są mniej więcej takie same jak 10 lat temu. Chyba działa "niewidzialna ręka rynku" . Gorzej, że smak sałatki greckiej nie jest już taki jak kiedyś, pomidory to chyba produkują w fabrykach, podobnie jak na filmie "Skrzydełko czy nóżka" z Luisem de Funes .
I tak sobie rozmyślając, szybko dojechaliśmy nad Kanał Koryncki . Jeśli przejeżdżamy w pobliżu, to zatrzymujemy się tutaj, bo nie dość, że niesamowicie wygląda ten kanał, to czasami coś ciekawego się dzieje . Jednego razu, dzielny młody człowiek (o wyglądzie księgowego, nie jakiś superman ) skakał na bungie. Kiedy indziej majestatycznie (czyt. wolno i ostrożnie ) przepływała tamtędy flotylla dużych statków.
Tym razem nic się nie działo, ale Ładniejszej tak się tam podoba, że następnym razem też pewnie nie odpuści .





W tym roku ugiąłem się pod Jej prośbami i pojechaliśmy po raz pierwszy zobaczyć miejsca, dawno temu rozsławione przez "córy Koryntu" .
Zgodnie z sugestiamii jednego z forumowiczów , ruiny starożytnego Koryntu oglądaliśmy zza płotu (siatki) i wg mnie jest to rzeczywiście dobry pomysł .
Proszę popatrzeć co można obejrzeć za darmo . Te siedem doryckich kolumn to pozostałości po świątyni Apollina (540 r. p.n.e.), która podobno była wzorem dla świątyni Ateny na ateńskim Akropolu.







Starożytny Korynt - jak praktycznie każde miasto w basenie Morza Śródziemnego - ma burzliwą historię i przeżywało wzloty i upadki. Przykładowo w 146 r. p.n.e. Rzymianie zrównali miasto z ziemią , żeby sto lat później (na polecenie Juliusza Cezara) wspaniale je odbudować . W czasach bizantyjskich zrujnowane m.in. przez trzęsienia ziemi zostało jednak ponownie odbudowane. Po haniebnej IV krucjacie, jesienią w 1205 r., Korynt razem z niemal całym Peloponezem znalazł się w rękach krzyżowców, którzy (a później ich następcy) władali tymi terenami aż do połowy XV wieku. Jednym z nich był Wilhelm II Villehardouin i przeprowadził on znaczną rozbudowę twierdzy (Akrokorynt) ponad miastem. Jeszcze o nim przeczytamy w tej relacji . Korynt przeszedł później pod kontrolę Wenecjan i Turków osmańskich, aż do odzyskania przez Grecję niepodległości w 1830 r.
Wróćmy jednak do cór Koryntu , które urzędowały na tutejszym wzgórzu (akropol), zwanym Akrokoryntem. Według legendy to na tę górę musiał wiecznie wtaczać kamień nieszczęsny Syzyf. My wtoczyliśmy się bez problemu . Widok z parkingu.



Wejście jest za darmo, ale o ile dobrze pamiętam , należy zgłaszać swój powrót z tego rozległego terenu. Zachowane mury obronne maja ok. 2 km długości.



Miejscami może być niebezpiecznie i na pewno trzeba uważać przy robieniu zdjęć .



W świątyni Afrodyty (zostały ponoć tylko fundamenty) w czasach starożytnych (przed rzymską dominacją) setki kapłanek uprawiały obrzędowy, ale płatny seks .
Było, minęło , wdrapujemy się na najwyżej położone fragmenty twierdzy.



Widoki przepyszne .









Akrokorynt jest super na spacery przy ładnej pogodzie . Teraz trzeba już jednak pokonać te 200 km do Koroni, jadąc na ukos przez Peloponez. Wybrałem wariant najłatwiejszy, najszybszy i najdroższy. Autostradą przez Trypolis do Kalamaty, a później jest już tylko jedna lokalna droga do Koroni.
Zajeżdżamy do znanych nam już (pobyt w 2012 r.) Marinos Bungalows. Pana Marynarza (tak sobie nazwałem właściciela ) chwilowo nie ma.



Idę do sąsiednich Pelagia Apartments, turyści są, właścicielki nie ma. Wracam i jest już Pan Marynarz; chyba nas nie poznaje . Jest trochę smutny, bo przed chwilą Holendrzy nie zdecydowali się na nocleg w tym miejscu. Pokazuje nam pokój - ten sam co cztery lata temu, praktycznie nic się nie zmieniło - i podejrzewam, że wyglądał on podobnie 24 lata temu .
Standard niski, ale Pan Marynarz ma dla nas "special price" 30 euro/noc . Chcemy tu zostać pięć nocy i dlatego bez wahania, z pełnym przekonaniem mówię swoją cenę, że tylko 25 euro/noc . Zgoda, zostajemy.
To miejsce ma niewątpliwie trzy zalety . Ładny widok na morze i Koroni, wygodny parking i mało sąsiadów. Na koniec naszego pobytu (weekend) przyjechała grecka para, ale byli spokojni i sympatyczni .







Panu Marynarzowi przypominam jego opowieści, że był mechanikiem na statku, a będąc w Szczecinie przeżył ogromny sztorm . No to sobie w końcu nas przypomniał .
Potem był wieczorny spacer po Koroni, wspomnienia i ... radość, że znowu jesteśmy w Grecji .

To się wpraszam na tarasik.

Na Peloponezie też byliśmy w 2012... W Koroni tylko chwilkę, bo tego dnia mieliśmy przed sobą jeszcze sporo drogi. Zapamiętałam stamtąd przede wszystkim świetną sałatkę z ośmiornicy, więc chętnie pospaceruję z Wami, żeby przypomnieć sobie więcej, a właściwie żeby poznać Koroni.

dangol napisał(a): W Koroni tylko chwilkę,... więc chętnie pospaceruję z Wami, żeby przypomnieć sobie więcej, a właściwie żeby poznać Koroni.

Niestety, rozczaruję Ciebie . Praktycznie żadnych zdjęć z Koroni nie mam i co najwyżej napiszę później kilka słów o tym miasteczku .

piekara114 napisał(a):To się wpraszam na tarasik.

Zapraszamy , ale uprzedzam, że będziemy mieli jeszcze innych gości .
pzdr.

Śr.14.09. Żeby łatwiej było śledzić relację wklejam mapkę z naszymi miejscami w tej okolicy.



Z Koroni jedziemy do wodospadów Polilymnio, które widzieliśmy już w ostatnim dniu sierpnia 4 lata temu. Było wtedy późne popołudnie i słońce nie najlepiej oświetlało to miejsce. Tym razem przyjechaliśmy za wcześnie . Najlepsze godziny na zwiedzanie wodospadów to między 12-tą a 15-tą , ale sami wtedy nie będziemy i o wygodne miejsce może być trudno .
Ten mostek w 2012 r. był w normalnym, poziomym położeniu .



Droga nie jest specjalnie trudna (ok. 0,5 h), choć miejscami na taką wygląda .











Doszliśmy i jesteśmy trochę rozczarowani brakiem słońca i drobnym bałaganem w wodzie .











Słońce zaczęło już ogrzewać skały na których siedzieliśmy, ale przyszli kolejni . Zwijamy manatki i trochę niżej wykorzystuję nasłonecznione miejsce na krótką kąpiel .



Jedziemy do Voidokili, plaży którą odwiedzamy po raz czwarty. Jak ją pierwszy raz zobaczyliśmy to było wielkie WOW . Niestety z każdą kolejną wizytą coraz mniej nam się tam podoba .
Coś tam popływaliśmy, ale żadnych ciekawych, podwodnych zdjęć nie zrobiliśmy. Leżaczek i lektura .



Nie byliśmy jeszcze na górującymi nad plażą ruinami zamku Navarino (XIII w.). Wejście tam od strony plaży jest początkowo łatwe, ale później to już trzeba mieć umiejętności wspinaczkowe . Kiedyś próbowaliśmy, ale doszliśmy tylko do połowy wzgórza z Grotą Nestora. To w niej, według mitologii, mały Hermes ukrył stado krów skradzione Apollinowi. Spacer i tak jest warty wysiłku, bo plaża z góry wygląda naprawdę ładnie .
Żeby dojść wygodnie na ruiny zamku, należy podjechać z drugiej strony; wzdłuż północnej mierzei zatoki Navarino, gdzie 20 października 1827 stoczono morską bitwę w czasie wojny o niepodległość Grecji.



Wróćmy na chwilę do czasów wcześniejszych. Po podziale ziem Cesarstwa Bizantyńskiego (m.in. terenów dzisiejszej Grecji) przez uczestników IV wyprawy krzyżowej, jednym z władców na tych terenach był Mikołaj II Saint Omer (lata panowania to 1258-1294). Wybudował on m.in. wspaniały zamek w Tebach (Thiva) i w latach 1287–89 zamek w Navarino zwany Palaiokastro. Z obu pozostały tylko ruiny, ale te przed nami prezentują się całkiem nieźle .



Palaiokastro zaczęło popadać w ruinę, kiedy Turcy w XVI wieku, na południu zatoki (na przedmieściach Pylos) wybudowali nową fortecę Navarino, znaną jako Neo Kastro.







Plaża Voidokilia.



Chciałem żebyśmy byli tu o zachodzie słońca i cel został osiągnięty .





Zeszliśmy inną, chyba mniej uczęszczaną ścieżką. Prawdę mówiąc, to i tak nikogo tutaj nie spotkaliśmy.

Cz.15.09. Poprzedniego wieczoru mieliśmy gości . Dzisiaj rano też stawili się na poczęstunek .



Ten koci kawaler przyszedł z bratem. Poźniej dołączyła kocia mama (po niedawnym porodzie) i na koniec naszego pobytu dwa kocury . Kocia mama miała oczywiście specjalne względy (dostawała jedzenie jako pierwsza i to najlepsze kąski) i miło było patrzeć, jak z dnia na dzień wygląda coraz lepiej .
Widoczny za morzem ląd to półwysep Mani.



W tym dniu mieliśmy w planie tylko odległą o jakieś 20 km plażę Marathi. To z myślą o tej plaży (i jej podobnych ) chciałem, żeby nowo kupowane auto miało większy prześwit i łatwiej pokonywało nierówności na trudnych szutrowych drogach .
Z drogi pomiędzy Koroni i Methoni zjeżdżamy w krętą, wąską drogę prowadzącą m.in. do plaży Tsapi. Po kilku kilometrach należy skręcić w kiepską szutrówkę i tu właśnie miałem problem kilka lat temu. Nie chciałem narażać Hondzi i na plażę poszliśmy wtedy pieszo . To był naprawdę męczący spacer .
Tym razem szutrówka wyglądała lepiej, zwłaszcza jej początek chyba został wygładzony . Bez problemów mogliśmy praktycznie wjechać na naszą "rajską" plażę .





Na plaży oprócz nas była tylko niemiecka para z tą białą terenówką i hen dalej, jeszcze jakiś samotnik .
Za cypelkiem jest druga część tej plaży, dostępna praktycznie tylko z wody. Byłem tam, popłynąłem wpław, woda i piasek takie same .



Ładniejsza bardzo chciała wypróbować swój nowy zakup, kombinezon neoprenowy, czyli piankę do pływania. Ale żeśmy się namordowali, żeby to Jej założyć . W końcu się udało ... tyle, że niechcący, tył na przód . Po wyjściu z wody mówiła, że trochę niewygodnie się pływało .



Oprócz dojechania na plażę samochodem, była jeszcze jedna rzecz, która mnie intrygowała . Na googlach, wśród zdjęć przypisanych do tej plaży lub jej najbliższej okolicy, znalazłem taki obrazek .

https://www.google.pl/maps/@36.766117,21.841764,3a,75y,90t/data=!3m8!1e2!3m6!1s3645663!2e1!3e10!6s%2F%2Flh4.googleusercontent.com%2Fproxy%2Fmc8hD_LwBLTqdAwkHwZKh6N9djqfujDwSx88zGGP04wzNJIQkZMRZxfTbhms9d02N2oddS_H2BTw3ju4lolKdU4fbT8P%3Dw203-h135!7i3600!8i2400

Chciałem to miejsce odnaleźć i ruszyłem na poszukiwania .



Z nadzieją idę w kierunku morza, przede mną Francuzi,



który jakby zawłaszczają sobie tę uroczą plażyczkę stawiając na jej środku plecaki . Mniejsza o to, wraku statku tu nie ma .



Niedługo docieram na kolejną idylliczną plażę i tam też wraku nie ma. Jest jakiś gostek, pianka do nurkowania suszy się na krzaku; nie przeszkadzam.





Wracam niepocieszony i na dowód, że łatwiej tu teraz dotrzeć, robię zdjęcie temu samochodzikowi. To Suzuki Swift.



Jestem przy naszym stanowisku . Nadchodzą dwaj młodzieńcy i zza prowizorycznego szałasu wyczuwam dym . Coś się pali .



Zagadka szybko się wyjaśnia. Młodzieńcy zapalają małe znicze na cześć swojego kolegi, który utonął tutaj półtora roku temu .



Pytam się jeszcze ich o wrak statku . Nie, nic nie wiedzą, żeby tu jakiś był w pobliżu .
Zagadka miejsca wraku pozostaje nierozwiązana .
Ta plaża (jak dla nas) byłaby bezkonkurencyjna, gdyby nie to, że pod wodą za bardzo nie ma czego podziwiać .
Może przy tych bocznych plażyczkach jest lepiej . Bo tutaj to głównie rozgwiazdy.











Wracamy, bo czas na kolację ... nie tylko dla nas .

Jak można pobyć na takiej plaży , to Koroni zupełnie nie jest potrzebne.

Tylko rozgwiazdy I to na wyciągnięcie ręki Ja widziałam kilka bardzo dawno temu w czasie swojego pierwszego pobytu w Cro i jedną w zeszłym roku na Murter i to brązową na dnie jakieś z 5-6 metrów pode mną.... Nie zarzekaj

Wrak fajny, kilka widzieliśmy na Cyprze...


A z takimi towarzyszami to trasik można dzielić

Takie tarasowe koty dokarmialiśmy kiedyś w chorwackim Trpanj (też we wrześniu ) w czasach, gdy używaliśmy jeszcze do mieszkania standardowo apartamentów . Teraz koty najadają się raczej jednorazowo

Plaże super, a do tego takie puste... to mi się podoba . A droga całkiem niezła .

Wodospad fajny i też pusty , na szczęście "bałagan" to w większości zwykłe patyki...
I twierdza... lubię takie miejsca, ta na pewno do nadrobienia kiedyś, podobnie jak w Argos .

kulka53 napisał(a):Plaże super, a do tego takie puste... to mi się podoba . A droga całkiem niezła ...
Wodospad fajny i też pusty ...
I twierdza... lubię takie miejsca,.

Wcale się nie dziwię, że Ci się podoba .

piekara114 napisał(a):Tylko rozgwiazdy I to na wyciągnięcie ręki Nie zarzekaj

No tak, chyba zaczynam już trochę wybrzydzać . Poprawię się .

dangol napisał(a):Jak można pobyć na takiej plaży , to Koroni zupełnie nie jest potrzebne.

Koroni było jednak potrzebne, bo gdzieś musiałem kupować świeże bułeczki na śniadanie .
Później napiszę parę zdań o tym miasteczku .
pzdr.

Pt.16.09. Dzisiaj jedziemy tą samą drogą co wczoraj, tylko już nie skręcamy na naszą rajską plażę, lecz prosto (jeśli tak można powiedzieć o licznych zakrętach ) do plaży Tsapi. Jest tam też niewielki kemping (ja bym powiedział, że bardziej to pole namiotowe) i tawerna. Nas to nie interesuje, idziemy na drugi kraniec plaży, gdzie praktycznie jesteśmy sami .



Snurkować będziemy przy tych skałkach na wprost.





Pod wodą jest ciekawie .















To całkiem niezłe miejsce na spokojny wypoczynek . Za to chyba najbardziej kochamy Grecję . W kilka lub kilkanaście minut możemy przenieść się ( i szybko wrócić ) z przyjaznej cywilizacji w miejsca (plaże ) odludne, romantyczne i bezpieczne.
W planie mieliśmy jeszcze plażę Kalamaki na którą chcieliśmy dojechać wdłuż wybrzeża, kierując się w stronę Koroni. Trzeba było zjechać z asfaltówki na drogi gruntowe. Dla nawigacji zaczynało to już być za trudne .
Wysokie trawy, krzaki, drzewa i wąskie dróżki. Którą wybrać, w lewo czy w prawo, pod górkę, czy w dół .
W pewnym momencie wybieram w lewo pod górkę . Po stu metrach wiem, że popełniłem błąd, ale nie ma jak zawrócić . Kolejne sto metrów (ciągły skręt w prawo, stromo pod górę ) to gaz do dechy - na dwójce - z nadzieją, że silnik da radę. Z impetem wjeżdżam (wskakuję ) na niewielkie podwórko, zatrzymując się 10 cm przed czyjąś terenówką . Z małego domku wychodzi kobieta i opieprza Ładniejszą; była bliżej to Jej się najpierw oberwało . Po chwili facet z widelcem w ręku, ale jak zobaczył, że nic się nie stało to wrócił do posiłku . Przepraszam, uspokajam sytuację, ale jak tu zawrócić .
Niemożliwe , trzeba będzie wracać tyłem . Na szczęście kobieta wsiada do swojego auta, pięć razy do przodu i do tyłu; ja to samo i jakoś obróciłem samochód . Z ulgą wracamy na asfaltówkę, na dzisiaj mam już dość rajdów terenowych . Plażę Kalamaki i jej okolice zostawiamy sobie na którąś z kolejnch wypraw do Grecji .
Przed Koroni jest dość popularna plaża Zaga (jeszcze na niej nie byliśmy), ale kilometr wcześniej jest takie miejsce (plaża Kryoneri) gdzie lubimy snurkować . Nie jest tam specjalnie ładnie i nawet się dziwię, że ktoś oprócz nas tam zagląda .
W oddali widać Koroni.



Tym razem rybek było trochę mniej i zdjęcia też mało udane, co nie zmienia faktu, że chętnie byśmy tam jeszcze kiedyś posnurkowali .







Kolacja, koty i następnego dnia ... kolejna plaża .

Sb.17.09. Pogoda dopisuje, nie ma co kombinować, tylko jedziemy wg planu na bliską Koroni (10 km) plażę Agios Georgios . Jest tam niewielki placyk do zaparkowania i choć sama plaża nie robi wielkiego wrażenia, to o dziwo spędzimy na niej prawie cały dzień .



W pobliżu jest kilka domków wynajętych (kupionych ) przez niemieckojęzycznych turystów, którzy tylko w niewielkiej liczbie, pod koniec dnia, pojawili sie na drugim krańcu plaży . Wcześniej chyba byli zajęci domowymi porządkami .





Snurkowanie i czytanie, taki miał być głównie ten urlop i to realizujemy .











Pod wodą szału nie było, ale widocznie lektury była tak wciągające i błogi spokój też zrobił swoje, że do Methoni - na spacer - nie pojechaliśmy.
Krótki opis co działo się na tych terenach w XIII wieku. Już było o tym okresie w dziejach Grecji i jeszcze nie raz o nim wspomnimy .
W wyniku IV wyprawy krzyżowej znaczna część Grecji znalazła się pod kontrolą przybyszy z Zachodu, znanych jako Frankowie, łacinnicy lub krzyżowcy. Pretensje do Peloponezu zgłaszała również Wenecja. W 1206 roku jej flota zdobyła Methoni, a w 1209 r. na mocy traktatu z Frankami (Księstwo Achai) Republika Wenecka zawładnęła też Koroni.

Weneckie twierdze w Methoni i Koroni widzieliśmy podczas jednego z poprzednich pobytów w Grecji. Obie można zwiedzić za darmo i ciekawsza jest ta w Methoni. Twierdza w Koroni ma jednak swój urok, a na jej terenie są zamieszkane domostwa . Zdecydowanie polecam zobaczyć obie .

Wieczorem poszliśmy do restauracji Bogris w Koroni. Polecił ją nam Pan Marynarz. Knajpa jest w porzo, ale myśmy zamówili za dużo i za tłusto, i nie daliśmy rady wszystkiego zjeść .
Ciekawym miejscem w Koroni (oprócz twierdzy), jeśli chodzi o widoki, wydaje się być Xaio Lounge Bar. W czasie poprzedniego pobytu było tam głośno, kolorowo i wesoło. Tym razem cicho .
W Koroni dominującymi dźwiękami (zwłaszcza rano ) stało się teraz bicie dzwonów kościelnych, które próbują zagłuszyć głośne, modlitewne śpiewy muzułmańskie.
To już nasz ostatni wieczór tutaj. Kotka wygląda już naprawdę nieźle , a jutro pokaże nam swoje kociaki .