SERIFOS-FOLEGANDROS-KIMOLOS-MILOS i to co po drodze, IX 2014

Podoba nam się tu, idziemy dalej

Odpoczywamy znowu na Agios Kyriaki. Przed zjazdem na tą plażę, w lewo i ostro pod górę, prowadzi dróżka na następną Agios Georgios. Nie zdecydowaliśmy się jednak na ten podjazd. Nie wiem czy słusznie bo potem widzieliśmy beczkowóz, który dał radę.

Wtorek, 23 września



Kolejny dzień spokojnie i bezwietrznie jest w skałkach, które widzimy z balkonu. Idziemy tam się kąpać. Skalnym tunelem można przepłynąć na Papafragas.
















Wymoczeni jedziemy na spacer po Tripiti. A tu nie tylko wieje, tu piździ okrutnie. Mowy nie było żeby gdzieś usiąść na zewnątrz.

Wyboistą drogą zjeżdżamy do Skinopi. Miejscowy emeryt opowiada nam jak pływał kiedyś w Gdyni i Szczecinie.
Po drugiej stronie zatoki Profitis Elias w chmurach.











Krótki spacerek po Adamas. Za portem uliczka prowadząca do plaży Lagada.













Wieczorem jeszcze raz Plaka. Szukaliśmy knajpy z muzyką na żywo. Nie udało się, ruch tu niewielki, pustawo i sennie.

Środa, 24 września



Lenistwo na Agios Kiriaki. Chyba czas kończyć urlop. Leżenie nie wchodzi w grę, układamy napisy z kamyków. Zdobycze pakujemy do bagażnika. Na tej plaży jesteśmy trzeci raz, plażing w tym miejscu najbardziej nam pasował.







































Wieczorem spacerując po swojej miejscowości dowiedzieliśmy się co to znaczy "zabity dechami". Większość domów tak właśnie była już przygotowana do zimy.

Kiedy byliśmy na Agios Kiriaki, waszego kamyczkowego napisu już nie było...

margaret-ka napisał(a):

dangol napisał(a):Volvo chyba jedak bardziej zahacza o wyboje, niż vectra… Hardcore mieliśmy już przy zjedździe od „koziej farmy” do Agios Ioannis Siderianos, z Traides więc nie zaryzykowaliśmy.

Nasze auto też dostało nieźle popalić, nie raz zazgrzytały nam kamienie, przy zjeździe zaczepiliśmy tylnym zderzakiem. Trochę późno doszliśmy do wniosku, że jednak należało chociaż na dwa dni wypożyczyć quada żeby dotrzeć do niektórych ciekawostek. Bo tak w ostatecznym rozliczeniu okazało się, że wielu rzeczy nie zobaczyliśmy i Milos można by jeszcze raz powtórzyć.

Choć często korzystamy z quadów podczas urlopów, to akurat na Milos są one średnim pomysłem. Chyba że w skafandrze kosmicznym z butlą tlenową na tej wyspie jest przeraźliwie dużo kurzu. Polecam za to Daihatsu Terios, tym autem wjechaliśmy rok temu niemal wszędzie.

MCR napisał(a): Chyba że w skafandrze kosmicznym z butlą tlenową

Tyle, że żadna wypożyczalnia nie oferuje tego w zestawie.
O ile przed wyjazdem przyszła mi przez myśl jednodniowa przejażdżka quadem do miejsc, w które z V70 nie było szans dotrzeć, to już na miejscu szybko ten pomysł odrzuciliśmy. Zwłaszcza, że nie mieliśmy "apartamentu" z prysznicem

MCR napisał(a): Polecam za to Daihatsu Terios, tym autem wjechaliśmy rok temu niemal wszędzie.

Czyli muszę zaplanować pierwszą podróż do Grecji samolotem i wypożyczyć auto na miejscu

Czwartek, 25 września



Adamantis Korais to chyba najbardziej spóźnialski i najwolniejszy prom jakim płynęliśmy. Ruszamy z półgodzinnym poślizgiem i przez cały dzień nie nadrabiamy tego opóźnienia.















Na Sifnos oglądamy jak wygląda transport chorego na noszach. Nie ma co narzekać na NFZ, nas na bagaż nie nadają








Koniec września, środek tygodnia, a w Pireusie był taki młyn jakiego jeszcze nigdy o tej porze nie widziałam. Z portu wyjeżdżaliśmy ze 40 min. Nie mieliśmy zamiaru zatrzymywać się w Atenach. Po zatankowaniu paliwa (na wyspy poszedł dokładnie cały zbiornik, tam najwięcej jeździ się na jedynce i dwójce ) gonimy do Kamena Vorula, gdzie mamy zarezerwowany nocleg. Braliśmy pod uwagę możliwość pozostania tu na jeszcze jeden dzień, ale zgodnie z prognozami zaczyna lać. Nie ma co narzekać, w zasadzie nasz słoneczny urlop już się skończył.








W hotelu Lula jesteśmy sami. Polecamy to miejsce na nocleg tranzytowy, a nawet jako bazę wypadową na dłuższy pobyt. Miejscowość wygląda lepiej niż te koło Kateriny, nie dotarły tu chyba biura podróży, są tanie noclegi i przyzwoite ceny w knajpach. Za nocleg płacimy 22€.

Piątek, 26 września



Po nocnej ulewie zaczyna się rozpogadzać.
















W dużym markecie Galaxias robimy zakupy- najważniejsza feta. Półkilogramowe opakowania z zalewą mają termin ważności do listopada, więc wypełniamy lodówkę turystyczną.
Wypogadza się i temperatura wzrasta do 29 C. Będą śmierdzące Termopile. Foty już widzieliście, nic się nie zmieniło. Człowiek sprzedający przetwory owocowe opowiedział nam o swoich związkach ze Świdnicą, mieszkali tam jego rodzice.










Po drodze robimy jeszcze jeden przystanek. W supermarketach nie ma dobrych warzyw i owoców, musimy znaleźć targowisko. Zjeżdżamy do Stylidy. Jest trochę późno i rzutem na taśmę załapujemy się na świeże frukty. Koniecznie cebula, takiej słodkiej u nas nie ma. Pomarańcze na soczek. Kasztany do świątecznych kaczek, winogrona bez pestek- niech Ci, którzy na nas czekają chociaż spróbują jakie dobre. Rybki możemy tylko pooglądać.
Jeszcze zjemy coś i możemy ruszać.






















Po godzinie robi się coraz ciemniej i zimniej, temperatura z 29 C spadła do 14,5 C i lunęła ściana wody. Jechaliśmy na awaryjnych, myślałam, że wycieraczki się połamią. Potem padać przestało, ale już cieplej nie było.








Na nocleg dojechaliśmy do Starego Hrasta przed Belgradem. Mimo że luksusów tam nie ma, na miejsce bez rezerwacji można liczyć (30€ bez śniadania).

Sobota, 27 września.



Wjazd do UE to ponad godzina stania, na szczęście Węgrzy uwierzyli na słowo, że nie mamy alkoholu w nadmiarze.
Ostatni urlopowy posiłek u Słowaków, chyba dawno nie widzieli takich głodomorów.







KONIEC


Teraz nadrabiamy jesienne obowiązki.

Dziekuję za relację . Mam nadzieję, że kiedyś odwiedzę pozostałe Cyklady pokazane przez Ciebie, wówczas na pewno skorzystam z Waszych doświadczeń.
Trudno w tym momencie powiedzieć, czy oby na pewno zaczniemy od niezrealizowanego w tym roku wypadu na Kimolos... Ale jedna inspiracja jest już przesądzona , tak zaplanujemy drogę do Grecji, aby na noc były Termopile . Były rozważane nawet w tym roku na chwilkę w drodze powrotnej, ale bez ale większego przekonania. Na dodatek lało, więc przystanek i tak nie miał sensu... Teraz wiemy, że musimy tam zaglądnąć.

Życzę miłego planowania kolejnej eskapady, a następnie wspaniałych wakacji !
Chętnie potem o tym poczytam . W Casablance wprawdzie byłam, ale dawno i krótko...

Ja również dziękuję za relację , zaznaczyłem ją jako przewodnik . . . jeżeli wreszcie uda nam się zrealizować plany na wyspową Helladę , przydadzą się zamieszczone przez Ciebie wskazówki

Piękne grzyby . Nie ma co , fajne obowiązki jesienne macie


Pozdrawiam
Piotr

margaret-ka napisał(a):Chyba czas kończyć urlop.

Szybciutko uwinęliście się z tym Milosem.
Szkoda.
Miło było pozaglądać w znajome kąty, tym bardziej, że dużo zdjęć b. ładnych.

pzdr