Rumuńskie wyrypy: 2022

weldon napisał(a):Swego czasu odwiedzałem piękne, podlaskie wsie, w większości opuszczone przez młodych.

To zwykle pełne uroku miejsca, zawsze zmuszające do refleksji...

Jacek S napisał(a):Domek (prawie) na kurzej łapce.

Czwórłapna kura.
To ta z Cerbii.

dangol napisał(a):Raczej Kulki, niż ja. My sporą lość młodych na wsiach widzieliśmy chyba tylko w wioskach cygańskich.

Młodych też widywałem, ale jednak starszy wiek często przeważa.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

dangol napisał(a):Raczej Kulki, niż ja. My sporą lość młodych na wsiach widzieliśmy chyba tylko w wioskach cygańskich.

Młodych też widywałem, ale jednak starszy wiek często przeważa.

To ja pisałem, że w wioskach Maramureszu na ławkach przed domami przesiadywała zarówno młodzież, jak i ludzie starsi. Nie było widać, albo bardzo mało, ludzi w średnim wieku.
No ale to były wakacje , więc albo przyjechali na trochę do dziadków z większych miast, albo po prostu mieli wolne od szkoły

Z wieloma tego typu spichrzami spotkałem się też w Norwegii a także na północy Hiszpanii - tyle, że tam z murowanymi.

Oto przykłady z Galicji.





Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Oto przykłady z Galicji.

Świetny ... prawdziwe cudo/a !

Pozdrawiam.

Franz napisał(a):Oto przykłady z Galicji.

I ochrona przed gryzoniami i ziarno jest przewiewane od wszystkich stron ...

Na jednym z tych spichrzy jest krzyż.
Trochę to przypomina rzymskie grobowce z Hierapolis - słynne "zjadacze ciał"
Tylko że one na gruncie stały.

mariusz-w napisał(a):Świetny ... prawdziwe cudo/a !

Prawda?! Zapadły mi w pamięć z dawnych czasów. Tym razem już się z góry cieszyłem na te fajne spichrze.

weldon napisał(a):

Franz napisał(a):Oto przykłady z Galicji.

I ochrona przed gryzoniami i ziarno jest przewiewane od wszystkich stron ...

Na jednym z tych spichrzy jest krzyż.

Ano, niektóre były zakończone krzyżem, bądź szpicem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Mnie z kolei Skansen Wsi Kieleckiej w Tokarni nasunął się jak zobaczyłem wiatraki.
Podobnie jak Jacek pomyślałem też o domku na kurzej stopce.


A tutaj to już pojechali na maksa:

Franz napisał(a):

Wyższa architektura !

PZDR.

Crayfish napisał(a):Podobnie jak Jacek pomyślałem też o domku na kurzej stopce.

To ten murowany już bardziej na nogach stonogi.

Miło Cię znów widzieć po przerwie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wydawało mi się że tereny Galicji trochę znam , ale nigdy takich budowli nie widziałem... gdzie konkretnie zrobiłeś te zdjęcia?

Nie są tak ładne jak te drewniane, rumuńskie, ale wyglądają oryginalnie . Betonowe podpory wyglądają jakby pochodziły z masowej produkcji

kulka53 napisał(a):Betonowe podpory wyglądają jakby pochodziły z masowej produkcji

... celne spostrzeżenie ...

kulka53 napisał(a): Betonowe podpory wyglądają jakby pochodziły z masowej produkcji

Czy one na pewno betonowe ? ... a nie z kamienia przypadkiem !

Wszak beton wymyślili już rzymianie ...

weldon napisał(a):Wszak beton wymyślili już rzymianie ...

... a nawet wcześniej !

Ale te słupy wyglądają mi na kamienne, sądząc po fakturze widocznej na fotkach ... ale to może złudzenie.
Budowlańcem nie jestem, a dom postawiłem z ytonga ... i to paręnaście lat temu ... więc mam prawo się mylić !

Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Wydawało mi się że tereny Galicji trochę znam , ale nigdy takich budowli nie widziałem... gdzie konkretnie zrobiłeś te zdjęcia?

A tu z kolei Ty mnie zaskoczyłeś! Nie wiedziałem, ze zapędziłeś się kiedyś w takie odległe rejony. Zdjęcia pochodzą z okolic Sao Xiao de Moraime, Virxe de Barca - ogólniej: z Costa da Morte.

Co do podstaw - betonowych czy kamiennych: niektóre spichrze są stare, inne nowe, gdyż nadal są w codziennym użyciu. Te nowe zapewne już na betonowych podstawach.

Pozdrawiam,
Wojtek

Skręcamy w prawo, stopniowo odwracając kierunek naszej marszruty i przechodzimy obok gospodarstwa z Livady w okręgu Hunedoara, trudniącego się olejarstwem. Po lewej mijamy mały folusz ręczny, potem jeszcze prasy i tłocznie owocowe i dochodzimy do całkowicie ogrodzonego, mającego niemalże obronny wygląd, gospodarstwa z Magury w okręgu Braszów. Jest na tyle dobrze bronione, że nawet nie jesteśmy w stanie zajrzeć do środka przez nieliczne szpary w ogrodzeniu. Szkoda, tu byśmy chętnie wstąpili. Kawałek dalej stoi budynek z drewnianych bali z rodzajem wydłużonej półkolistej absydy. Jest zamknięty, więc nie dowiemy się, jakąż to ekspozycję można wewnątrz obejrzeć.