Relikty przeszłości czyli dawno temu z Trabantem w tle

Po nieśpiesznym śniadaniu i ulokowaniu się w bungalowie, po przywitaniu się z tymi którzy w nocy się nas nie doczekali i poszli spać postanawiamy udać się do Orebica.

Na samą myśl o ponownym posadzeniu swoich czterech liter w samochodzie i na myśl o konieczności pokonanie tego czegoś co szumnie nazywa się drogą dostaję drgawek. Ale przecież po piwko trzeba jechać Sławne chorwackie piwko czeka. No i z racji braku przestrzeni podróżniczej nie zabraliśmy zbyt wiele jedzenia, trzeba zrobić zaopatrzenie.

Wierzcie mi, jechałam z duszą na ramieniu. Teraz się z tego śmieję. Teraz ta droga to dla mnie pestka, ale wówczas jakoś nie było mi do śmiechu. Ile by Krzyś nie jechał było za szybko. Myślałam, że mnie wysadzą

Najpierw do centrum Orebicza. I w kierunku wody. Muszę ją poczuć, żeby uwierzyć





Pierwsze "poczucie" wody



i moja zadowolona mina



Jacek prezentuje nam jeżowce, a ja go wyzywam, że ma je zostawić bo je to boli Hihiih, niestety moja głupota się nagrała

Zachłystujemy się okolicą, spacerujemy wzdłuż wody, robimy zakupy, smażymy się, robimy zakupy i powoli wracamy.

Resztę dnia spędzamy na błogim lenistwie. Mogłabym siedzieć na bujanej huśtawce przed bungalowem choćby do końca pobytu

Aldonka napisał(a):Na liczniku coraz więcej...a w zasadzie licznika już zabrakło

To tak na dobrą sprawę nie wiadomo dokładnie ile lecieliście .......

Aldonka napisał(a):Wyprzedzamy....wyobrażacie sobie minę kierowcy owego auta Wyprzedza go takie "coś"

Fakt .......ten co jechał tym Passatem to musiała mu kopara opaść

Domyślam się że była to wasza podróż życia......
W sumie fajna taka przygoda , nawet te dobre strony i złe , bo jest potem co wspominać .......może nie powinienem , ale co tam ...powiem to ......zazdroszczę tej przygody !

Fantastyczna relacja i czekam na c.d........

Twoja zadowolona mina (też) jest urocza

I ja dopisuje się do grona czytających

Rewelacja!!!!! Fajnie się czyta takie "stare relacje". Może jest więcej cromaniaków co mają w swoich archiwach takie wypady. Szkoda Aldonko że nie ma fotek z aparatu

to poranne wyjście z domku ......i taki niespodziewany (po nocnym przylocie) widok....bezcenne wspomnienie

hajduczek napisał(a):to poranne wyjście z domku ......i taki niespodziewany (po nocnym przylocie) widok....bezcenne wspomnienie

I dodatkowo te motylki . . .

Witaj Aldonko

tez dopisuje sie do relacji czekam na dalszy ciag

fura nie z tej ziemi a i zobaczyc miny tych ktorych wyprzedzaliscie na pewno bezcenne

Rewelka kurde, ja bym sie chyba nie odważył tam jechać tą zajebistą furą. Raz że szkoda by mnie jej było, a drugi raz, że tam chyba nie ma klimy w "samochodzie"?

Trabant daje radę

Zdjęcia z kliszy... bezcenne. Kiedyś wystarczyło zrobić 36 fotek, teraz bez 800 ani rusz

Wiecie co, aż mi wstyd - te zdjęcia są okrutne. Toż to się nie godzi takie brzydactwa pokazywać. Znaczy się jakościowo brzydactwa, bo miejsca piękne

Kolejne dwa dni mijają pod jednym ogólnym tytułem - lenistwo, czyli plaża, woda, woda, plaża

Generalnie wiedziałam, że na plażę blisko być nie może, oczy mam, wysokość jako tako do mnie przemawia, nie spodziewałam się tylko (albo jakoś nie dopuszczałam do siebie myśli), że nie dość że daleko, to będzie z górki......ale potem pod górkę. Rany, za pierwszym razem mało płuc nie wyplułam wracając z całym majdanem. Jeszcze wtedy głupia nie wiedziałam, że za parę lat będę targach na górę śpiące, małe (co nie znaczy lekkie) własne dziecko

Ale widok plaży - oszałamiający.





Nawet kurcze te kamienie mają swój niepowtarzalny urok




Wieczorem nasi znajomi zapraszają nas na kolację. Ale, ale, tak lekko to nie ma, najpierw zaganiają nas do czyszczenia muli.





Przy mniej więcej 136 muszli wiedziałam już, że co jak co, ale ja tego "czegoś" na pewno nie zjem. Jakoś moja wyobraźnia zadziałała i wyrobiła sobie odpowiednią historyjkę. No bo skoro Oni trzymali te muszle w wodzie to to musi oznaczać, że "to coś" nadal żyje. A skoro żyje to dostaje teraz szału od tego skrobania w muszelkę, a na dodatek przecież już widziałam wielki gar z zalewą jakąś i z wodą czyli to się będzie gotować.....o nie, ja tego nie zjem
No ale zjadłam...sztuk jeden, za to zalewa była pyszna I znów potarza się historia z plaży...jeszcze wtedy nie wiedziałam, że za niepełna trzy chyba lata będę sama, osobiście robić przepyszne (ponoć) mule Ech to życie potrafi płatać figle. Jedno się jednak nie zmieniło - nadal ich nie zjadam

Aldonka napisał(a):...i tak się nieco wstydzę

Nie wstydź się. My jesteśmy tolerancyjni i lubimy oglądać zdjęcia cromaniaków.

Te z plaży też ...

weldon napisał(a):

Aldonka napisał(a):...i tak się nieco wstydzę

Nie wstydź się. My jesteśmy tolerancyjni i lubimy oglądać zdjęcia cromaniaków.

Te z plaży też ...

Potwierdzam naszą.........tolerancyjność.
To nic,że mało...........ostre.
Znaczy się o jakość mi chodziło......

Dzień kolejny - Korcula, czyli płyniemy zobaczyć co nam tak pięknie błyska światełkami z naprzeciwka

Znowu z ciężkim sercem i ściśniętym żołądkiem wsiadam do Trabanta, któremu w miedzy czasie ugotował się zegar (ten duży, który nam pięknie godzinę i temperaturę pokazywał). Ano teraz też pokazywał, jakieś 50 stopni ciągle i na okrągło Biedaczek, nie wytrzymał konfrontacji z chorwackim słońcem.
Tak na marginesie to ja też poległam w starciu: Aldona-Słońce, z wielką wygraną na korzyść słońca Ale nie po to przyjechałam jak sardynka w puszcze po słońce żeby mu się poddać. Mleka, maślanki tudzież inne specyfiki "jako tao" postawiły mnie na nogi

Tak więc - kierunek Orebic. Zostawiamy samochód gdzieś w miasteczku (jakoś wówczas wszędzie go można było zostawić bo o płatnych parkingach mało kto myślał) i idziemy na przystać.
Kierunek Korcula - taksówka wodna.









I już wiem, że tutaj mi się na PEWNO spodoba.
Niespiesznie zanurzamy się w korczulańskie uliczki, małe, wąskie. Trochę głupio się czuję tak prawie zaglądając ludziom w talerze. Ale oni się zdaje nic sobie z tego nie robią.
Oglądamy kościoły, muzea, dom Marco Polo (tylko z zewnątrz ) - już wtedy czułam, że nie warto tam wchodzić
Czas jakby stanął w miejscu. Nikt nigdzie się nie spieszy, nie pogania. Sielanka.

















Nagle natrafiamy na coś w rodzaju placu zabaw. I oczywiście kto?? Oczywiście ja musiałam pokazać swoją dziecięcą duszę Wślizgnęłam się na statek, Krzyś za mną i dumnie odśpiewaliśmy piosenkę z Pana Kleksa "Cała naprzód" bawiąc się przy tym wyśmienicie








Zjadamy lody, snujemy się jeszcze po cichych zakątkach i nieco większą taksówką wodną wracamy do Orebica


Popołudniu schodzimy na plażę, z której raczej nikt nie korzysta, a na pewno nie w celach rekreacyjnych. Piękna jest, ale to taka przystań rybacka, skądś tam wypływa słodka woda i jest zimna. Ale skałki i jaskinie są fajne. Niestety zabrakło mi odwagi żeby do tej jakimi wpłynąć.

Na owej plaży spotykamy....rekina Na szczęście miniaturowych rozmiarów i niestety (a może stety) martwego.





Są też piękne rybki



I inne cuda niewidy





I widoczki



A wieczorem zagonili mnie do garów i zażyczyli sobie na kolację - czewapczycę. Moje pierwsze skojarzenia z owym czymś były....no niefajne, ale przynajmniej nie patrzyło na mnie i nie błagało o litość

A potem już tylko cieszenie oczy pięknem zachodu słońca









Tak na marginesie przedostatniego zdjęcia z widokiem na Iliję. Wmówili mi wtedy (i do dziś nie rozumiem jak mogłam im uwierzyć) że na Iliję się nie wchodzi, nie bo nie, bo niebezpiecznie, bo śmiałkowie kiepsko kończą. I tak sobie żyłam w tej świadomości niebezpiecznej góry póki na cro forum nie trafiłam. W tym roku zdobędę szczyt - na 1200%

anakin napisał(a):

weldon napisał(a):

Aldonka napisał(a):...i tak się nieco wstydzę

Nie wstydź się. My jesteśmy tolerancyjni i lubimy oglądać zdjęcia cromaniaków.

Te z plaży też ...

Potwierdzam naszą.........tolerancyjność.
To nic,że mało...........ostre.
Znaczy się o jakość mi chodziło......

Te z plaży to nawet ostre....o jakość mi chodzi oczywiście bo aparatowe