Pół na pól czyli Brela po raz pierwszy

Potter napisał(a):Zachwycam się nim i na zdjęciach i na żywo kiedy tylko mam okazję ...

Ja nie tak dawno na google street view jeżdziłem we w tej nazad.

loverosa napisał(a):Wakacje z psem mnie ciekawią:)

Jest to jak najbardziej możliwe i bardzo przyjemne . Dużo piesków turystów spotkaliśmy na miejscu. Jedyny minus jeśli chodzi o Brelę to brak patyków do obgryzania na plaży

Także zasiadam do Twojej relacji

C.D.

Pierwszy wieczór w Breli rozpoczął się od spaceru promenadą.
„Nasza” plaża to Berulia, tuż przy hotelu o tej samej nazwie.
Po zejściu schodami na plażę, pierwszą rzecz, jaką zrobiliśmy to sprawdziliśmy czy „ten” Jadran rzeczywiście taki ciepły i słony. Nogi (nasze i psa) zostały oficjalnie ochrzczone . Pies spróbował wody, ale od razu tego pożałował i nie bardzo później miał ochotę to powtórzyć .
To, co od razu można było wyczuć to specyficzny zapach, jaki unosi się nad Jadranem, porównywalny do solanek np. Ciechocińskich. Jest on jednak wg mnie bardziej intensywny.

Zbliżający się wieczór był ciepły, a na plażach wygrzewało się jeszcze wielu turystów. Po krótkiej obserwacji zrobiliśmy listę plażowych niezbędników, w które trzeba się zaopatrzyć. Nr jeden to, o czym myśleliśmy jeszcze będąc w Polsce, materace .

Głęboko oddychając a raczej zaciągając się Jadranem, ruszyliśmy dalej.
W „centrum” wymieniliśmy pieniądze, kupiliśmy wodę w Konzumie i zapoznaliśmy się z lokalnymi cenami. Oczywiście każde stoisko z plażowymi akcesoriami było zaliczone, po to, aby wybrać odpowiednie materace dla nas.

Kolejny przystanek Plaża Dugi rat (dla niewtajemniczonych, a pewnie takich mało, wcześniej nazywana Punta rata). Moim zdaniem każda z plaż tutaj jest równie piękna i żadnej niczego nie brakuje. Każdą bym osobiście zamieściła w czołówce listy Forbes'a .
Przysiedliśmy na ławeczce, aby podziwiać widoki.




Ruszamy dalej, aby zobaczyć jeszcze dziś symbol Breli. Po krótkim spacerku doszliśmy do Kamen Brela.
Tutaj też krótki przystanek.



W brzuchach zaczyna burczeć, czas wiec wracać do centrum na kolację.
Wybór padł na „Hrast” tuż przy porcie. Z karty wybraliśmy dania (makaron z owocami morza i czarne risotto – palce lizać), zamówiliśmy piwko – Ożujsko i rozkoszowaliśmy się wieczorem.
Jeszcze toast i można oficjalnie zaczynać wakacje .

Tak tak, Brela to to jest to.
Wspaniałe miejsce. I rzeczywiście, wszystkie plaże są rewelacyjne.

ewuniag napisał(a):zamówiliśmy piwko – Ożursko i rozkoszowaliśmy się wieczorem.

Przy Ożursku rozkoszować się wieczorem się nie da , ale przy Ożujsku jak najbardziej , jest The best!

Dawaj dalej, bo już jestem też po Cro i chłonę wszystko co leci.

maniust napisał(a):

ewuniag napisał(a):zamówiliśmy piwko – Ożursko i rozkoszowaliśmy się wieczorem.

Przy Ożursku rozkoszować się wieczorem się nie da , ale przy Ożujsku jak najbardziej , jest The best!

Mój błąd, już poprawiam

11 – 13.06 Brela

Każdy poranek wyglądał podobnie. Pobudka wczesną porą. Spacer z pieskiem, w górę do lasu lub w dół nad morze. Psu bardziej podobało się w dół i poranne zamoczenie łap w Jadranie .
Następnie małe zakupy w pobliskim Studenac’u. I na koniec śniadanie na balkonie z widokiem na Brac, który w porannym słońcu wyglądał najpiękniej.
A później…

Pierwsze trzy przedpołudnia minęły na błogim leniuchowaniu.
Obładowani ręcznikami, z materacami pod pachą zbiegaliśmy po schodach, aby około 9 meldować się na plaży.
O tej porze roku plaże jeszcze niezatłoczone wiec nie było problemu ze znalezieniem odpowiedniego miejsca dla naszej trójki, ze słońcem dla nas i cieniem dla psa. Plaża znajdowała się tuż przy „przejściu” do Baski, dzięki czemu nie było zbyt dużego ruchu na promenadzie oraz samej plaży. Pies większość czasu spokojnie spał a my głównie odmaczaliśmy swoje zadki w morzu.



Temperatura w tamtych dniach powyżej 30 stopni. Około 13 robiło się już naprawdę nieznośnie i najczęściej o tej porze wracaliśmy do apartmanu chłodzić się pod klimatyzatorem .

Dwa kolejne wieczory przeznaczyliśmy na poznawanie okolicy zanim wybierzemy się gdzieś dalej.

Zwiedziliśmy Baskę (niestety nie mamy zdjęć ), która wg mnie jest przeciwieństwem Breli. Więcej tutaj przestrzeni, szersze plaże. Więcej jest tu też turystów, coctail barów, fast food’ów. W Basce trafiliśmy również na całe 20 metrów plaży dla psów, z czego oczywiście skorzystaliśmy . Na koniec zjedliśmy kolację w restauracji Tamarillo i już po zmroku wróciliśmy do siebie. Po tym popołudniu stwierdziliśmy, że Baska swój urok ma, jednak Brela była dla nas strzałem w dziesiątkę.

W Breli zachwycało nas wszystko, zachowywaliśmy się jak dzieci w sklepie ze słodyczami.
Urokliwe uliczki, domy pokryte czerwoną dachówką, rosnące wszędzie drzewka oliwne, promenada nad Jadranem, fragmenty skał w wodzie, drzewa wiszące tuż nad głowami, zapachy owoców morza wydobywające się restauracyjek, biel kamieni na plaży, błękit morza, Biokovo ... A to dopiero początek tej wyliczanki. Ci, którzy byli wiedzą, o czym piszę. Ci, którzy pierwszą wizytę w Breli mają przed sobą, przekonają się na własne oczy…

Wieczór rozpoczęcia MŚ spędziliśmy w Breli. Napięcie związane z meczem Chorwacja – Brazylia było czuć w powietrzu. Nawet symbol Breli został przybrany świątecznie .

W każdej knajpce pojawiły się telewizory lub prowizoryczne ekrany jak ten poniżej.


My po wieczornym spacerze i zachodzie słońca udaliśmy się do naszego aprtmanu, aby przy Karlovacko obejrzeć mecz.

Super miejscówka,i w Breli w czerwcu puste plaże:)
Pan Pies jaki sympatyczny,ja mam yorka szczekającego i chyba nigdy z nami nie pojedzie
Byliśmy blisko Breli,szkoda,że mieliśmy mało czasu,bo ta skałka jest świetna

loverosa napisał(a):Pan Pies jaki sympatyczny,ja mam yorka szczekającego i chyba nigdy z nami nie pojedzie

Dziękuję w imieniu Psa . Rzeczywiście jest wyjątkowo grzeczny, dzięki czemu możemy go zabierać w wiele miejsc

Witam,
Jak dobrze że my dopiero we wrześniu.
Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy.

Karolonek napisał(a):Witam,
Jak dobrze że my dopiero we wrześniu.

Zazdroszczę

13.06 Split

W piątkowe popołudnie postanowiliśmy: "Zwiedzanie czas zacząć". Na naszą pierwszą dalszą wycieczkę wybraliśmy Split.
Ustawiliśmy nawigację na centrum miasta i ruszyliśmy.

Jadąc do Splitu podziwialiśmy widoki. Góry i morze jak zwykle zachwycały, ale również i mijane miejscowości były niezwykle malownicze.
Przejeżdżając przez Omis pojawiła się myśl, aby w nim zostać, jednak chęć zobaczenia Splitu była silniejsza.
Obiecując sobie, że do Omisu z pewnością jeszcze wrócimy, pojechaliśmy dalej.

Po około godzinie dojechaliśmy prosto na parking tuż pod Pałacem Dioklecjana. Miejsce parkingowe jakby na nas czekało , tak więc zaparkowaliśmy i ruszyliśmy w kierunku celu naszej podróży.

Długo się nie zastanawiając od czego tu zacząć, postanowiliśmy wejść w uliczki i iść gdzie nogi nas poniosą. Zobaczymy, co z tego wyniknie...









Pomnik Grzegorza z Ninu był w trakcie renowacji, zwiedzającym udostępniono tylko jego... palec.









Poniżej idealny przykład jak przeplata się historia ze współczesnością.




Na koniec przyjemnego popołudnia w Splicie zjedliśmy pyszną kolację. Wygląd mojego dania nie był zbyt zachęcający, ale za to jakie doznania smakowe. Mniam


Kiedy wyjeżdżaliśmy ze Splitu zaczął zapadać już zmrok. Dzięki temu w drodze powrotnej mieliśmy okazję podziwiać światła miejscowości porozrzucanych tu i ówdzie na wyspach oraz zboczach Biokovo.

Fajnie jest sobie znów przypomnieć uliczki Splitu.

A czy Ewa wie , co to za plac na przed ostatniej fotce i co się na nim co roku odbywa?

Ja wróciłam z Breli wczoraj w nocy. Jestem bardzo zachwycona. Kilka lat temu byłam na Pagu w pełni sezonu od 15 lipca przez 10 dni - było strasznie dużo ludzi. Teraz w Breli byłam od 16.06 - 27.06 i było idealnie. Ludzi za dużo na plaży nie było, można było spokojnie się opalać. Pogoda dla mnie idealna, nie było skwaru, a z dzieckiem to bardzo ważne.
Polecam serdecznie Brelę