Podróż cro-nowicjuszki :) Hvar, Poreč i Škocjanska jama 2008

Przyłączam się do czytania relacji. Zdjęcia bardzo ładne.
Czekam na kolejne odcinki!

czekam na dalszą relację i zdjęcia z niecierpliwością

Oj myślę, że do relacji Tymony czy Dangol jeszcze tym razem nie będzie czego porównywać, bo tak jak napisałam, nie mam niestety zbyt wielu zdjęć krajobrazów czy miasta bez nas na pierwszym planie
W tym roku na pewno będzie inaczej
Wieczorkiem będę kontynuowała

Sysia_86 napisał(a):Nie myślałam wtedy jeszcze o stworzeniu relacji i dlatego brak mi trochę zdjęć nie przedstawiających naszego wizerunku... a szkoda...

W ten sposób relacja staje się bardziej osobista.
Mam nadzieję, że opuchlizna nie zepsuła wypoczynku.
Kolor wody - bezcenny.

Pozdrawiam
Jacek

bardzo fajna relacja, też chciałbym wybrać się na HVAR w tym roku, trochę obawiam się jednak dróg o których czytałem że są wąskie a ja mam jakieś lęki gdy jest mało miejsca , jeżeli można to proszę o namiary na apartament adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl Pozdrawiam,

Opuchlizna wypoczynku nie zepsuła - kupiłam w aptece krem; jak pokazałam aptekarce rękę, od razu wiedziała co mi dać
Jeśli chodzi o drogi, to prawdą jest, że są one kręte i wąskie. Trochę też z tego powodu (a raczej z mojego strachu) nie zwiedzaliśmy innych miejscowości wyspy. Z perspektywy czasu żałuję, że nie poznaliśmy poza Hvarem jej innych zakątków, bo generalnie dla wprawnych kierowców (a przynajmniej lepszych niż ja) nie są te drogi znów takie straszne. Na pewno nie zniechęcałabym się z tego powodu i nie rezygnowała z odwiedzenia wyspy. Trzeba po prostu zachować odpowiednią prędkość i zdrowy rozsądek.
Namiary na apartament poszły

Jeszcze co do Wysepek Piekielnych, jeśli ktoś ma ochotę na "jakiś napój", może skorzystać z barów tam się znajdujących - wysepki nie są zabudowane (prócz największego Sv. Klementa, ale na nim nie byliśmy), jednak na każdej z tych najbliższych zwykle znajduje się jeden barek. Jeśli chodzi jeszcze o dojazd na Wysepki Piekielne, to radzę wybierać taksówki wodne, których kierowca przynajmniej sprawia wrażenie doświadczonego. My wracaliśmy raz z młodymi chłopakami, którzy trochę za późno wyhamowali przed większym, rozpędzonym stateczkiem (na zdjęciu nadciąga z prawej), przez co fale tak nami zakolebały, że zrobiło się trochę gorąco. Przerażenie w oczach kierujących chłopaków najlepiej o tym świadczyło.


Poniżej zdjęcie wysepek z góry, z malutkim Galesnikiem na pierwszym planie (na niego łódki-taksówki nie kursują). Kiedy raz płynęliśmy obok niego, widziałam tam osiołka

Dołączam do czytania relacji

Relacja byłaby niepełna, gdybym nie zamieściła zdjęć ze słynnej XVI-wiecznej Twierdzy Španjola, która góruje nad miastem. Została zbudowana, aby chronić miasto przed Turkami. Rozpościera się z niej widok na miasteczko, morze, wysepki, charakterystyczne czerwone dachy... Zamiast go jednak opisywać, będzie lepiej, jak go pokażę:








Wiem, że widoczek jest już wielu czytającym być może znany, ale nie mogłam się powstrzymać
Dodam, że na żywo wygląda to wszystko jeszcze lepiej Widok z murów sprawia, że w myślach już snuje się postanowienie powrotu... (do Hvaru oczywiście)

Nie pamiętam dokładnie, ale wstęp na Twierdzę kosztuje coś około 20-30 kun. Na Twierdzę prowadzi urocza ścieżka wijąca się coraz wyżej po wzgórzu przez przepiękny ogród. Stopniowo wyłania się też coraz piękniejszy widok na miasto.





Na terenie Twierdzy znajduje się zaś m.in. więzienie z zachowanymi narzędziami tortur.



Na pewno warto zobaczyć - w porównaniu do tego, dzisiejsze więzienia to hotele 5-cio gwiazdkowe

Dzidziuś (znów nie mogłam się powstrzymać)

) fajny odcinek , czekam na c.d

Tą samą drogą przez ogród, a potem uroczymi, wąskimi, kamiennymi uliczkami, można zejść prosto do miasteczka.



mijając po drodze jego charakterystyczne detale

Bardzo sympatycznarelacja.
Prosimy o c.d.n
Pozdrawiam

Czytam i ja W tym roku naszym numerem jeden jest właśnie Hvar. Gromadzimy wszystkie informacje, przydadzą się również Wasze . Fajnie się czyta i ogląda.

Późne popołudnia, jak i wieczory spędzaliśmy na spacerach po centrum. Całe miasteczko z jego budynkami czy placami zbudowane jest z jasnych kamieni, wyślizganych już mocno na deptakach. Wszystkie domki, nawet te oddalone już bardziej od starego miasteczka, zbudowane są w tym, charakterystycznym chyba dla większości Chorwackiego wybrzeża, stylu. Idąc dróżką wzdłuż linii brzegowej możemy podziwiać zabytki, które idealnie wkomponowują się w egzotyczny krajobraz.











Mówi się często, że Hvar odwiedzany jest przez europejską (i nie tylko) elitę, co czyni go dosyć ekskluzywnym (dla niektórych snobistycznym ) miastem. Z pewnością przejście główną promenadą, przy której zaparkowane są eleganckie i droooogie jachty baaardzo obrzydliwie bogatych ludzi może nas w tym utwierdzić Jak dla mnie stanowią one jednak również o swoistym uroku tego miasta Co ciekawe, większość języków, które dało się usłyszeć, stanowiły włoski, angielski i chorwacki oczywiście. Tylko 2 (!) razy mijaliśmy Polaków.

Zainteresowani wypoczynkiem w luksusie jak najbardziej znajdą coś dla siebie: (hotel Amfora - kiedyś tam przyjedziemy )




Nie da się opisać tej atmosfery, która tam panowała. W Hvarze, w tym czasie, w którym tam byliśmy (koniec sierpnia) kwitnie życie nocne, co nie oznacza jednak, że na ulicy trwa wieczna impreza i że trzeba się przepychać przez tłumy ludzi. Można przechadzać się po głównym placu (Trg Sv. Stiepana) czy też ścieżką wzdłuż brzegu mimo wszystko w spokoju, przy dźwiękach muzyki zespołów grających na żywo. Na deptakach do późnych godzin handlują panie sprzedające lawendę, której zapach jeszcze długo za nami chodzi... Żałuję, że nie potrafię przelać tych odczuć do mojej relacji