Peru - od inkaskich traktów po linie Nazca: Machu Picchu

piotrf napisał(a):Dokładnie tak , nawet przeznaczeniu trzeba czasem pomóc . . .

... albo przeszkodzić...

Pozdrawiam,
Wojtek

Kilka lat temu u znajomych a bywaliśmy u nich kilka razy w czasie letnim. Poznaliśmy ich sąsiadów którzy opowiadali o Ameryce Południowej. Otóż będąc już w określonym miejscu wynajmowali przewodnika z końmi na dwa tygodnie i ruszali konno.
Muszę przyznać że bardzo mnie to ujęło...

Pozdrawiam
Krzysiek

arko2007 napisał(a):Kilka lat temu u znajomych a bywaliśmy u nich kilka razy w czasie letnim. Poznaliśmy ich sąsiadów którzy opowiadali o Ameryce Południowej. Otóż będąc już w określonym miejscu wynajmowali przewodnika z końmi na dwa tygodnie i ruszali konno.
Muszę przyznać że bardzo mnie to ujęło...

Fajna sprawa. Tylko... nie jest to tanie, a po kilku godzinach w siodle - jeśli nie jesteś przyzwyczajony - czujesz cztery litery.
Swego czasu w Argentynie skorzystałem z przejażdżki konnej, ale była na tyle krótka, że konsekwencji nie odczuwałem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz na koniu - chciałbym to zobaczyć. Masz jakieś foty?

korbaczik napisał(a):Franz na koniu ...

...tyłem...


Pzdr

korbaczik napisał(a):Franz na koniu - chciałbym to zobaczyć. Masz jakieś foty?

Sam sobie nie robiłem.
Ale owszem - przysłała mi potem znajoma kilka zdjęć (w wersji papierowej) dokumentujących to wydarzenie.

Vjetar napisał(a):

korbaczik napisał(a):Franz na koniu ...

...tyłem...

Ja przodem. To koń był tyłem...

Pozdrawiam,
Wojtek

Potem kontynuujemy zejście, podziwiając niczym przyczepione do skały, kolorowe bromelie, pod koniec widać pod nami wąską ścieżkę, którą podążają inni turyści, wreszcie schodzimy do osiedla Machu Picchu, odnajdując Agustina, od którego dowiadujemy się, że Tomek również zdecydował się na zdobycie Huayna Picchu, wyruszając jakiś czas po nas.
Spoglądam na strzelający w niebo szczyt, ale dostrzec tam gdzieś mojego kompana nie mam najmniejszych szans. Nasz przewodnik mówi, że możemy już kierować się do zaparkowanych poniżej autokarów, które zwiozą nas do Aguas Calientes.

- A Tomek?

On poczeka na Tomka, zresztą instruował go o sposobie powrotu – spotkamy się wszyscy przy obiedzie w restauracji Apu Salcantay. W tej sytuacji ruszamy we dwóch do autokarów – niechybnej oznaki cywilizacji, a zatem końca naszego wspaniałego trekkingu po peruwiańskich Andach. Cóż, wszystko ma swój kres, najpiękniejsze chwile również…

Urocze roślinki.

razpol napisał(a):Urocze roślinki.

Przyczepione do skały, jak czasami dziewczyny przyczepiają sobie do włosów.

Pozdrawiam,
Wojtek

NIESAMOWITE
Piekny prezent sprawiłeś mi Wojtku pod choinkę. Dziękuję! Sam kiedyś dawnyymi czasy się interesowałem tymi kulturami, a legenda o kipu w zamku w Nidzicy rozpalała mą wyobraźnię będąc dzieckiem.
Właśnie się 'przekopałem' przez wszystkie 39 stron, w tle leci Leo Rojas... a ja rozmyślam...
Mieliście wszyscy rację, 'czyta się' i ogląda te zdjęcia z zapartym tchem, gdyż wywierają ogromne wrażenie.
No i ciężko coś napisać, jak się chce połykać kolejne części tej relacji.
Przed chwilą mojej lubej sprezentowałem, z decyzją że jak dzieci pod(-wy)rosną to musowo musimy tak się znaleźć
Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko teraz szukać kolejnych Twoich postów, co też niniejszym czynię.
ale ale... mniemam i liczę na to, iż to nie koniec?

Pozdrowienia dla wszystkich!
No i - WESOŁYCH I RADOSNYCH ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA!

M>

mikawajos napisał(a):NIESAMOWITE
Piekny prezent sprawiłeś mi Wojtku pod choinkę.

Ja również dziękuję, bo Twój wpis sprawił mi prawdziwą przyjemność.

mikawajos napisał(a):mniemam i liczę na to, iż to nie koniec?

Jeszcze nie.

mikawajos napisał(a):Pozdrowienia dla wszystkich!
No i - WESOŁYCH I RADOSNYCH ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA!

Ze swej strony dziękuję i odwzajemniam życzenia - Wiele Dobrego...
Wojtek

Czekam na to zakończenie.

korbaczik napisał(a):Czekam na to zakończenie.

Wezmę to pod uwagę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

korbaczik napisał(a):Czekam na to zakończenie.

Wezmę to pod uwagę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kiedy?