W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

longtom napisał(a):

Jutro pobudka o 8.

Chyba ktoś zaspał .

Będę miała niebiesko białe sny

Takich zdjęć nigdy za dużo

Pozdrawiam

Roxi napisał(a):Ja Cię mogę przed 5 obudzić
Niby wakacje, niby urlop... po co my tak wcześnie wstajejmy?

Jak to po co

Żeby się wyspać po urlopie

Lidia K napisał(a):Mnie ciekawi czy miałeś okazję poza spotkaniami takimi przypadkowymi porozmawiać z nim dłużej. Jakaś okazja musiała być skoro zrobił Wam zdjęcie w kajaku.

Za każdym razem chwilę rozmawialiśmy. Wtedy to nawet kalendarz firmowy dostaliśmy.
Należy jednak pamiętać, że zawsze miał pod opieką kilkanaście osób, które niezłą kasę zapłaciły za kajakową wycieczkę. Klientela musiała czuć się "dopieszczona".

mysza73 napisał(a):...ktoś zaspał .

Aguha napisał(a):...niebiesko białe sny

Milutko się tu u mnie robi.

pzdr

longtom napisał(a):Milutko się tu u mnie robi.

pzdr

No milutko, ale chyba czas płynąć dalej .

mysza73 napisał(a):
No milutko, ale chyba czas płynąć dalej .

Na razie sztaujemy prowiant, ale na pewno dziś ruszymy.

pzdr

.
13. 06. czwartek

Od rana wieje z północy, ale nasza internetowa prognoza wiatrów i falowania zapowiada, że wiatr ma w ciągu dnia maleć i skręcać na NE. Postanawiamy zatem popływać w SW części wyspy. Tam powinniśmy być zasłonięci od wiatru i fali.



Cel wycieczki narzuca się sam.

Sykia



Jedno z "must see" na Milos. Zapadnięta jaskinia, do której można wpłynąć od strony morza.
Ruszamy znaną trasą, czyli najpierw asfaltem, potem polewanym szutrem a na koniec szutrowokamienistą drogą musimy dojechać do Agios Joanis Siderianos.
Przy monastyrze znów pustki, no może poza kilkoma kozami.





Ciekawe co one tu jedzą



Przy monastyrze skręcamy w lewo i zjeżdżamy na plażę Agios Joanis. Dziś jesteśmy tu sami.
Wieje i faluje. Ale w stronę Sykii będzie z wiatrem, a potem ma wiać mniej i do tego będziemy osłonięci.

Wsiadamy więc do kajaka i ruszamy.
Oj kiwa Trzeba uważać aby ustawiać się tyłem do nadchodzących fal.
Zaambarasowany wiosłowaniem w drodze do Sykii zrobiłem tylko jedno zdjęcie.



Dopiero jak pokazało się wejście do jaskini przypomniało mi się, że mam aparat.



Woda się uspokoiła, wiatr też.





Dopłynęliśmy, było pięknie.



Po małej odsapce, dla uspokojenia, zrobiliśmy sobie małe pływanko.



Na dnie leżał strzaskany strop jaskini.





Pomiędzy głazami kręciło się sporo ryb.





Trzeba było uważać, Sykia to jedyne miejsce gdzie na Milos widzieliśmy jeżowce.





W nagrodę za wytrwałość upolowałem taką czerwoną rybkę.







Kąpiel za długa nie była, bo woda jednak chłodna.
Na dnie jaskini cień, aby się ogrzać,





będziemy musieli wspiąć się do góry.
Co trochę potrwa.

longtom napisał(a):

Fajnie wygląda Sykia od morza

longtom napisał(a):Kąpiel za długa nie była, bo woda jednak chłodna.

Nooo, wyobrażam sobie, na początku września jak dla mnie była zimna, to co dopiero w czerwcu
Tam chyba nigdy słońce nie dociera.

longtom napisał(a):będziemy musieli wspiąć się do góry.
Co trochę potrwa.

Troszeczkę, aż tak daleko nie było

longtom napisał(a):
Ciekawe co one tu jedzą

One nie jedzą a leżą i pewnie by tak dalej leżały gdybyście im w tym leżeniu nie przeszkodzili

longtom napisał(a):

Całkiem odwrotnie było widać z tamtego brzegu. I jaka malutka jest plaża i ta górka kamieni.
Mój dzisiejszy wybór.

Tomek, od początku czytam Twoją relacje, zdjęcia najwyższej próby, jednak wzmocniłem Twoje wspomnienia. Śledząc to co napisałeś, dodałem, czytając, muzykę grecką. Sirtaki. Wyśmienicie pasuje.
Tomasz.

kulka53 napisał(a):Tam chyba nigdy słońce nie dociera.

My tam byliśmy w połowie czerwca, do tego około południa, słońce prawie w zenicie. Jak odpływaliśmy to prawie cała niecka Sykii była w słońcu.

Lidia K napisał(a): I jaka malutka jest plaża i ta górka kamieni.
Mój dzisiejszy wybór.

Szczęśliwie byliśmy sami, więc plażyczka była w sam raz.
Pewnie nawet jakieś Kulki też by się zmieściły.

Moje ulubione zdjęcie z Sykii dopiero będzie.

TomKinS napisał(a):..., zdjęcia ...

Raz po raz coś się uda.
dzięki.

TomKinS napisał(a):...Sirtaki.

Ostatni raz tańczyłem, wieki temu, w Cichowie przy ognisku. Tylko trochę sie poparzyłem.

A taniec Zorby najbardziej kojarzy mi się z szalejącym między Jelsą a Bolem Makarskim Jadranem.

pzdr

longtom napisał(a):Raz po raz coś się uda.

"Zaskromnyś" ... udało się bardzo !
Piękne to Wasze pływanie.

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Piękne to Wasze pływanie.

W Twojej aktualnej sytuacji to byłby pomysł na wakacje.

pzdr

mariusz-w napisał(a):

longtom napisał(a):Raz po raz coś się uda.

"Zaskromnyś" ... udało się bardzo !
Piękne to Wasze pływanie.

pozdrawiam.

I te zatoczki oraz groty

ech.... wygrać w totka i po prostu nie robić nic więcej tylko podróżować

tony montana napisał(a):ech.... wygrać w totka i po prostu nie robić nic więcej tylko podróżować

Tylko musimy się umówić żeby w tej samej kumulacji nie wygrać.

pzdr

Ścieżka na górę prowadzi łukiem wzdłuż ścian zapadliska.





Sądząc po ilości śladów, to mamy szczęście, że jesteśmy tu sami.





Światła przybywa u góry,



ale i na dole też.



Stąd wyszliśmy



a w drugą stronę mamy taki widok.





Nawet widać nasz kajaczek.



Jacyś marni żeglarze. Wiaterek, dla takiej dużej łódki niegroźny, od rufy a oni na silniku idą.



Już wiemy skąd, w zeszłym roku, przyszły Kulki.



Górotwór, w którym powstała jaskinia to głównie tufy wulkaniczne









w których widać rodzynki innych skał wyrzuconych z krateru w trakcie wybuchu wulkanu.





Strefa cienia, na dole, coraz węższa.





U góry jakoś nie czuło się aby wiatr się uspokajał, do tego zamiast skręcać ku wschodowi, odchylał się on ku zachodowi. Decydujemy się schodzić do kajaka aby próbować dopłynąć do punku wyjścia.







Kajak czeka cierpliwie.





Żegnamy się z Sykią.







Za chwilę wypłyniemy na przestwór Morza Egejskiego.





Jeśli nie porwie go wiatr i fala

cd nastąpi.