Nasza Cro 2012-.../Wakacje z widokiem - Korčula 2017

lkemot napisał(a):

Kasia i Krzyś napisał(a):jak Wam się podobało na wyspie?

Na wyspie było super, a najbardziej przypasowała nam piaszczysta plaża Vela Przina w Lumbardzie i najczęściej tam jeździliśmy. Zrobiliśmy również objazdówkę po wyspie do Vela Luki i jaskini Vela Spila oraz zwiedziliśmy Korculę z parkowaniem przy Tommy'm. Byliśmy tylko tydzień, więc czasu nie było zbyt wiele, potem pojechaliśmy dalej: Czarnogóra, Macedonia i Grecja..., ale na Korculi była najcieplejsza woda ~ 29°C.

no to niezły trip Wam wyszedł
my z Korčuli też ruszyliśmy na południe, ale aż tak daleko nie dotarliśmy

Dzień 3 - 01.07.2017
Wreszcie nad Jadranem - cel: Šibenik, a po drodze Vratnik, Senj i Zavratnica

Po dłuuuuugim odpoczynku dość wcześnie ruszyliśmy w dalszą drogę.

Są miejsca, których z pewnych względów nie dało się zobaczyć, choć były w planach poprzednich wyjazdów (i, niestety, po każdym kolejnym wyjeździe tych miejsc przybywa). Nie ukrywam, że poprzedniego dnia przeszło nam przez myśl, żeby po Plitvickich od razu skierować się na wybrzeże. Wzięło jednak górę zmęczenie i perspektywa prawdopodobnie trudnych poszukiwań pokoju na jedną noc. Bo już kolejnego dnia mieliśmy zabookowaną miejscówkę w Šibeniku.
Poza tym trzeba by znów zmodyfikować plany i pewnie odpuścić któreś z miejsc...

Tamte okolice to nie tylko jeziora. Jest tam bardzo malowniczo i tak swojsko. Do tego jaskinie, blisko na górskie szlaki i do innych atrakcji, jak zip line i inne. Ale naszą ulubioną aktywnością jest jednak moczenie się w Jadranie i plażing, zatem bez żalu pognaliśmy przed siebie

Dość szybko dotarliśmy do pierwszego punktu programu - przełęczy Vratnik.



Zatrzymaliśmy się też w samym Senj, a właściwie pokręciliśmy się trochę w okolicach twierdzy

Kasia i Krzyś napisał(a):Są miejsca, których z pewnych względów nie dało się zobaczyć, choć były w planach poprzednich wyjazdów (i, niestety, po każdym kolejnym wyjeździe tych miejsc przybywa).

No właśnie ja też mam taką listę i jakoś odhaczanie kolejnych punktów idzie opornie... a na liście są narazie tylko sprawy Hvaru, więc tym bardziej nie wiem dlaczego lista wciąż jest taka długa. Ale w sumie może to i dobrze.

Piękne zdjęcia z przełęczny
A z Senj mam takie wspomnienie - to był rok 2001, poszliśmy zobaczyć twierdzę - wiało tak że nie mogliśmy ustać przy barierce, bora pokazała co potrafi

Roxi napisał(a):

Kasia i Krzyś napisał(a):Są miejsca, których z pewnych względów nie dało się zobaczyć, choć były w planach poprzednich wyjazdów (i, niestety, po każdym kolejnym wyjeździe tych miejsc przybywa).

No właśnie ja też mam taką listę i jakoś odhaczanie kolejnych punktów idzie opornie... a na liście są narazie tylko sprawy Hvaru, więc tym bardziej nie wiem dlaczego lista wciąż jest taka długa. Ale w sumie może to i dobrze.

w tym roku nawet to jakoś ogarnęłam, starałam się nie szukać wymówek "nie chce mi się", "jest za gorąco", "może jutro" itp. i dzięki temu na Korčuli zobaczyliśmy wszystko, co było zaplanowane
dlatego nie czuję, że chciałabym tam szybko wrócić
z Hvarem jest jednak inaczej, ale to zupełnie inna wyspa, no i spędziliśmy tam mniej czasu

beatabm napisał(a):Piękne zdjęcia z przełęczny
A z Senj mam takie wspomnienie - to był rok 2001, poszliśmy zobaczyć twierdzę - wiało tak że nie mogliśmy ustać przy barierce, bora pokazała co potrafi

nam trochę wiało na przełęczy, nawet musiałam kurtkę założyć

Zavratnicę z góry widzieliśmy w drodze z Pagu do Wenecji.
Były też plany nurkowe w zatoce ze względu na zatopiony wrak, ale wiadomo, jak to planami bywa

Jablanac, skąd wyruszyliśmy ku zatoce, jest niewielki, kiedyś odpływały stąd promy na Rab (widać jeszcze zamazane znaki na asfalcie, teraz odpływają z pobliskiej Stinicy).

W drodze do celu



Wstęp do zatoki jest płatny (20 kun), ale dopiero od godziny 11-tej. Byliśmy tam ok. 10-tej i weszliśmy za free. Kiedy opuszczaliśmy to miejsce jakąś godzinę później też nikt nas o bilety zagadnął. Widzieliśmy tylko, jak gość na łódce pyta rodzinę Polaków na innym pływadełku o bilety, ale nie czekaliśmy na zakończenie dyskusji

Zatoka robi wrażenie także z dołu, świetne kontrasty kolorystyczne i strome ściany skalne wyglądają super.
Zejście do wraku nie jest najłatwiejsze (ja nawet nie weszłam do wody). Nie jest za to zbyt duży, tyle czasu wystarczyło Krzysiowi, by obejrzeć go niemal z każdej strony.



Skoro już byliśmy w okolicy, nie odmówiliśmy sobie również ponownego zerknięcia na Zavratnicę z góry.
Widok zrobił na nas jeszcze większe wrażenie ze względu na znacznie lepszą pogodę

Jedziemy zatem do Šibenika

Miała to być już trzecia nasza wizyta w tym mieście. Za pierwszym razem Šibenik nie zrobił na mnie wielkiego wrażenia, kolejnym razem było dużo lepiej, dlatego też pomyślałam, że fajnie byłoby spędzić tam więcej czasu, nieśpiesznie wypić piwko w jakiejś knajpce i zobaczyć zachód słońca z twierdzy Sv. Ivana...

Najpierw jednak obowiązkowy postój na odmorište Krka, tym razem o nietypowej dość porze, bo zwykle jesteśmy w tych okolicach wczesnym rankiem



Nocleg w Šibeniku zarezerwowałam oczywiście na booking. Było to najsłabsze miejsce ze wszystkich jak dotąd, ale zależało mi, by nie zbankrutować, żeby było dość blisko na starówkę, a jednocześnie do twierdzy Sv. Ivana. Właścicielka pokoi Barone 4 You bardzo sympatyczna (przez telefon, bo nie przebywa na miejscu), czysto, bliskość trasy nie była w nocy problemem, no ale pokój ciemny i wystój nie pierwszej świeżości

Na początek ruszyliśmy w kierunku twierdzy Sv. Ivana. Po drodze znajduje się twierdza Barone - ładnie odrestaurowana, obowiązuje bilet łączony z twierdzą Sv. Michovila (na tej ostatniej byliśmy poprzednio, więc tutaj nie skorzystaliśmy).
Myślę, że twierdzę Sv. Ivana czeka podobny los, zwłaszcza od kiedy Chorwacja może liczyć na pieniądze unijne, na razie jest to dość zapuszczone miejsce, ale z ciekawymi widokami Jeszcze tu wrócimy, więc na razie tylko kilka fotek "na zoomie"




Po drodze zerknęliśmy jeszcze na Šibenik z okolicy plaży Banj.

Jak fajnie popatrzeć na miasto w którym za kilka dni się melduję

Nie wgłębialiśmy się jakoś szczególnie w uliczki, za bardzo mieliśmy ochotę na pierwszego w tym roku burka z mięsem, którego zresztą wkrótce spałaszowaliśmy ze smakiem w parku

Na dachu katedry widać jeszcze resztki rusztowań, ale już prezentuje się pięknie.





Odwiedziliśmy też sympatyczne żółwie, które z zapałem oddawały się słonecznym i wodnym przyjemnościom.



Knajpki szykowały się powoli na wieczorny szturm gości, tu raczej dla tych z nieco grubszymi portfelami



My zdecydowaliśmy się tylko na zimne piwko. Po wyproszeniu nas z jednej z restauracji przy promenadzie, "bo to restauracja i podaje się tu jedzenie, a nie tylko napoje", która zresztą zbyt elegancko nie wyglądała , usiedliśmy w sympatycznej knajpce z huśtawkami. Muszę przyznać, że po tym dość intensywnym dniu i sporej dawce słońca, bursztynowy napój podział jak nigdy...

Do zachodu słońca zostało jeszcze trochę czasu, więc postanowiliśmy się podelektować widokami na miasto z okolic plaży - zupełnie nie wiem, dlaczego podczas wcześniejszych wizyt w Šibeniku tam nie dotarliśmy
Fotki podobne do tych z poprzedniego posta, ale tym razem bez chmurek

beatabm napisał(a):Jak fajnie popatrzeć na miasto w którym za kilka dni się melduję

oj, to zazdroszczę (tak pozytywnie)
w moim top 5 chorwackich miast Šibenik nie znalazł miejsca, ale po tegorocznym pobycie lubię go jeszcze bardziej

Nie może zabraknąć obiecanego zachodu słońca - w tym celu wdrapaliśmy się do twierdzy Sv. Ivana.

Wejście do twierdzy jest zamykane na kłódkę, akurat ktoś tam był i mieliśmy okazję zajrzeć (sam zachód oglądaliśmy już spod twierdzy, bo baliśmy się, że się nie zorientujemy w porę i będzie trzeba tam zostać na noc ).





Nie mogliśmy sobie odmówić nocnego zdjęcia z mojego ulubionego odtąd miejsca w Šibeniku.



Nieśpiesznie wróciliśmy na kwaterę, jutro w końcu mieliśmy zobaczyć TEN widok

TEN widok...to chyba dobry moment, żeby dołączyć do relacji

No,bardzo piękne te wasze jeziora Jak daleko jest to Vrlo Koreničko od Parku?
Muszę się tam wreszcie wybrać, bo wstyd - za 2 tygodnie 7 raz do Cro ...i ani razu w Plitvicach

Na ulubioną Korčulę też chętnie popatrzę.

Dzień 4 - 02.07.2017
Droga przez Pelješac - plaża Jezero (Duba), wreszcie na Korčuli

Niestety, tym razem nie udało się zatrzymać w naszym ulubionym punkcie widokowym na zjeździe do Breli. Szkoda było nam czasu na zbaczanie z trasy...

Pierwszy przystanek zrobiliśmy sobie na odmorište z widokiem na Sv. Jure.



Nawet nie wiem, kiedy skręciliśmy na Ston.
Droga przez półwysep przywołała wspomnienia sprzed dwóch lat Bardzo miło wspominam pobyt w Orebiću, ale na razie nie ciągnie mnie, żeby wrócić tam na dłuższy pobyt.
Okolice Žuljany wyglądają dość upiornie (dwa lata temu opuściliśmy Pelješac przed pamiętnymi pożarami), jeszcze wiele czasu upłynie zanim te tereny odzyskają dawny blask...

Minusem (ale czy na pewno?) stacjonowania w samej Korčuli jest brak fajnej plaży "pod nosem", a że nie chcieliśmy od razu pierwszego dnia wyruszać gdzieś dalej, plażowanie tego dnia trzeba było ogarnąć po drodze. Zostało na półwyspie parę miejsc, których nie daliśmy rady odwiedzić poprzednim razem, w tym plaże za Dubą.
Auto udało się zaparkować pod oliwką na rozstaju dróg w Dubie i z całym ekwipunkiem ruszyliśmy na plażę Jezera.
Nie wiem, może sprawiły to chmury, które dość szybko pojawiły się na niebie (co widać na fotce) albo po prostu się już starzejemy, ale uważam, że szkoda wysiłku, który trzeba włożyć w dotarcie tam. Plaża nie zrobiła na nas wielkiego wrażenia.
Lepsze wspomnienia mam z głównej plaży w Dubie (w części najbardziej oddalonej od miasteczka), gdzie ludzi było równie mało, a widoki przecież w sumie takie same



Woda cieplutka i spokojna. Zaliczyłam więc swoją pierwszą w tym sezonie kąpiel w Jadranie i pierwsze snoorkowanie odkąd nabyłam umiejętności pływackie , więc cel został osiągnięty.
Chmurek przybywało z każdą chwilą, wyczułam nawet jakieś krople
Nie wróżyło to nic dobrego, więc dość szybko zwinęliśmy się do samochodu.



W Orebiću oczywiście obowiązkowe lody w Oazie Niestety, lody na Korčuli nie wytrzymały konkurencji...

Już na promie zaczęło się wypogadzać, co dało nadzieję na pierwszy (z wielu) spacer po Korčuli.



Bez większych problemów dotarliśmy do naszego nowego lokum.
Przy samym budynku nie ma parkingu, miejsce jest zapewnione na niewielkim placyku kilkadziesiąt metrów dalej.
Jeśli chodzi o pokój, rozczarowania nie było, a widok z balkonu
Sama sobie wtedy zazdrościłam, że będę go podziwiać o każdej porze przez najbliższe 9 dni
Po wstępnym rozpakowaniu nie mogliśmy sobie darować pierwszej kawki z widokiem. Na tę okazję przygotowałam się szczególnie

słoma79 napisał(a):TEN widok...to chyba dobry moment, żeby dołączyć do relacji

myślę, że każdy moment jest odpowiedni

Katerina napisał(a):No,bardzo piękne te wasze jeziora Jak daleko jest to Vrlo Koreničko od Parku?
Muszę się tam wreszcie wybrać, bo wstyd - za 2 tygodnie 7 raz do Cro ...i ani razu w Plitvicach

Na ulubioną Korčulę też chętnie popatrzę.

jakieś 20 km
(w ogóle chyba zgubiłam literkę w nazwie miejscowości, bo to jednak Vrelo Koreničko było, lecę poprawić)

jeździcie poza sezonem, więc to na pewno dobry czas na Plitvicke
nam już było trochę głupio, że jeszcze tam nie dotarliśmy
zwłaszcza, że to chyba najbardziej znana atrakcja w Cro, szczególnie dla osób, które jeszcze w Chorwacji nie były

a Korčuli teraz będzie sporo