Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):po zachodniej stronie widać stagno di Santa Giusta, za takim dziwnym pomnikiem:

... faktycznie pomnik dość niecodzienny ...

...a nawet rzekłbym bardzo oryginalny...

Pozdrawiam

maxredaktor napisał(a):

kulka53 napisał(a):

longtom napisał(a):Zaglądając do gablotki można odnieść wrażenie, że Justa 2 czaszki miała.

Kto tam za średniowiecznymi świętymi nadąży

Była taki czas, że nasz św. Wojciech ze trzy czaszki miał.

Już na bieżąco.

Pzdr

kmichal napisał(a):... tak, Bergamo jest w rozkładówce ... ... i wiele, wiele innych ...

Zapowiada się ciekawie, liczymy na relację po której będziemy planować jakieś przystanki i "zboczenia" z trasy na południe

kmichal napisał(a):baza jest w Arco, a wyjazd 18 lipca wieczorem ... ...

Aha... w tym Arco do którego nie chciało się Małgosi już podjechać

kmichal napisał(a):... a Wy kiedy ruszacie do Danii ? ...

My, za 2 tygodnie z hakiem, czyli w piątek 10 lipca
Ale czy to będzie Dania? tego na 100% nie wiadomo , może jakiś zupełnie inny (południowy) kierunek - powoli tworzę plan awaryjny na wypadek zapowiadanej paskudnej pogody w naszym regionie. Wiadomo, może być różnie .

maxredaktor napisał(a):Była taki czas, że nasz św. Wojciech ze trzy czaszki miał.

Właśnie.....

ajdadi napisał(a):...a nawet rzekłbym bardzo oryginalny...

Niemniej, nie było to jakieś wybitne dzieło sztuki jak sądzę, wnioskując po miejscu i okolicy w jakiej stał i stanie w jakim się znajdował

Vjetar napisał(a):Już na na bieżąco.

Trochę chyba na jakiś czas zwolnimy (praca)

Pozdrawiam

13 maja, środa – c.d.

Wczesnopopołudniową porą znów byliśmy w Oristano. Bez kłopotu natrafiłem na darmowe miejsce parkingowe w cieniu budynków, o parę kroków od tutejszej katedry.





Założone w średniowieczu Oristano nie jest dobrze traktowane w przewodnikach, opisujących je jako „płaskie i mało pociągające” . Cóż nam jednak szkodzi zajrzeć tu na parę chwil, tym bardziej że już po raz drugi się w nim znaleźliśmy? .

Duomo w Oristano to budowla rzecz jasna średniowieczna, powstała w XIII wieku. Jednak nie za wiele pozostało z tego okresu, większą część kościoła przebudowano w stylu barokowym. Z zewnątrz prezentuje się całkiem ładnie, można rzec - reprezentacyjnie .

W środku – tak sobie chociaż kiedyś pewnie był to szczyt elegancji.























Piazza Duomo i kościół San Francesco.

Stara część miasta jest nieduża, a my już w niej jesteśmy, dlatego za wiele chodzenia nie będzie. I dobrze, bo upał doskwiera dość mocno. Ale na Piazza Eleonora pójść musimy



Eleonora z Arborei zapisała się złotymi zgłoskami w historii wyspy, ponieważ to jej, jako jedynej, poprzez zjednoczenie niewielkich walczących jeszcze grup udało się stawiać czynny opór średniowiecznym aragońskim podbojom i odnieść sukces. Wynegocjowany traktat pokojowy zapewniał tej części wyspy niezależność, rozszerzoną następnie o region Sassari. W swym państwie Eleonora wprowadziła tzw. Kodeks Praw, który po jej śmierci przejęli Aragończycy, rozszerzyli na całą Sardynię i stosowali do końca swojego panowania, czyli przez 3 stulecia. Eleonora zmarła w 1404 roku i jest pochowana w w kościele Santa Chiara, do którego podeszliśmy, lecz był zamknięty.

Tak wygląda w środku (zdjęcie z internetu)



Wcześniej popatrzyliśmy na pomnik Eleonory w centralnym punkcie miasta (przed Ratuszem)





Główny deptak w Oristano











Jak widać tłumów nie ma , Oristano nie jest zbytnio turystycznym miastem a do tego ta pora i pogoda... komu by się chciało łazić po mieście. Nam się nie chciało, dlatego spacer nie był długi .

Deptak łączy Piazza Eleonora z Piazza Roma na którym stoi wieża Torre Manna, zwana również San Cristoforo – główny element miejskich fortyfikacji zbudowanych na przełomie XII i XIII wieku.









Płyta upamiętniająca wizytę Jana Pawła II w Oristano.



Oprócz Torre Manna zachowała się drugi bastion z murów obronnych miasta, jest to Torre Portixedda, ro której nie dotarliśmy. Ale wygląda fajnie, więc - zdjęcie z internetu .



Wracamy do samochodu



I to by było na tyle. Spokojnie można odpuścić Oristano jeśli ktoś ma w planie kilka zaledwie dni na Sardynii . W innym wypadku – można zajrzeć

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Zapowiada się ciekawie, liczymy na relację po której będziemy planować jakieś przystanki i "zboczenia" z trasy na południe

... relacja będzie, a ile uda się faktycznie zwiedzić to zobaczymy ... ...

kulka53 napisał(a):Aha... w tym Arco do którego nie chciało się Małgosi już podjechać

... na zdjęciach i filmikach prezentuje się przyzwoicie ... ...

kulka53 napisał(a):Ale czy to będzie Dania? tego na 100% nie wiadomo , może jakiś zupełnie inny (południowy) kierunek - powoli tworzę plan awaryjny na wypadek zapowiadanej paskudnej pogody w naszym regionie. Wiadomo, może być różnie .

... oby Wam pogoda dopisała, bo chciałbym zobaczyć Danię Waszymi oczyma ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Bez kłopotu natrafiłem na darmowe miejsce parkingowe w cieniu budynków, o parę kroków od tutejszej katedry.

... żebyśmy my mieli też takie szczęście w "trochę" większych północnych miastach Włoch ... ...
Pozdrawiam.

Ej, całkiem ładne to Oristano!

I ta Torre, co do niej nie doszliście też fajoska, lubie takie klimaty!

mysza73 napisał(a):Bardzo ładnie się prezentuje ,
a ta wieża i kopuła na niej zwłaszcza .

Zaryzykuję stwierdzenie, że to jest najładniejsze miejsce w Oristano

kmichal napisał(a):... oby Wam pogoda dopisała, bo chciałbym zobaczyć Danię Waszymi oczyma ... ...

My też byśmy chcieli, bo już się nastawiliśmy na ten kierunek i trochę się przygotowaliśmy, poza tym mamy kiepskie doświadczenia bez klimy na południu - w Rumunii czy Grecji.
Ale - lepszy upał bez klimy i słońce, niż wiatr, deszcz i 15 stopni na północy...

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):Bez kłopotu natrafiłem na darmowe miejsce parkingowe w cieniu budynków, o parę kroków od tutejszej katedry.

... żebyśmy my mieli też takie szczęście w "trochę" większych północnych miastach Włoch ... ...

Hmmm, no nie wiem... chociaż, myśmy za parking płacili do tej pory tylko raz, i to nie we Włoszech a w San Marino
Ale, wbrew pozorom, może w wakacje w dużych miastach jest łatwiej o miejsce, niż przez cały rok

tony montana napisał(a):Ej, całkiem ładne to Oristano!

I ta Torre, co do niej nie doszliście też fajoska, lubie takie klimaty!

A to fajnie że Ci się spodobało
Wieża... tak trochę nie pasuje do całej reszty, jest jakby na wyrost. Ale świadczy o randze i znaczeniu średniowiecznego miasta

Pozdrawiam

13 maja, środa – c.d.

Wyjechaliśmy z miasta inną, główną drogą na północ by potem odbić z powrotem w kierunku Tharros i pięknych plaż półwyspu Sinis . Zjeżdżając z drogi zauważyłem ładną wieżę, co to takiego? Zatrzymamy się na chwilę.





Obok starej dzwonnicy, chyba dość nowa budowla...









Podobne ufundowane przez darczyńców Pegeery pamiętamy z innego kościoła, nieopodal Deruty w Umbrii, tam były to ładne ceramiczne obrazki, tu, zwykłe marmurowe, jednakowe płyty .







Całość nazywała się tak:





„Remedium” było niespodziewanym przystankiem, następny był już bardziej spodziewany i sądziliśmy, że może będzie to ciekawe miejsce. I tak też w sumie było

Jeszcze momencik na moście..... (kanał łączący z morzem wielkie stagno di Cabras)



… i za moment jesteśmy na miejscu. Czyli w mikro osadzie San Salvatore.







Niesamowite zabudowa, jeszcze nigdy nie widzieliśmy tak zbudowanej wsi. Na dodatek opuszczonej, choć nie zrujnowanej...

Ciekawostką San Salvatore jest kościół o tej samej nazwie . Ciężko się domyślić, że to właśnie on, ale skoro stoi w samym środku i na głównym placu, to musiał być właśnie on.



Atrakcyjność budowli polega na tym, że wewnątrz jest podobno podziemna komnata z IV wieku poświęcona Marsowi i Wenus, z freskami. Podobno... bo oczywiście budyneczek był zamknięty na głucho. Widocznie w każdym przewodniku musi być jakaś wzmianka na ten temat, bo oprócz nas klamkę całowali jacyś Francuzi .

No to jedziemy na plażę . Bliżej jest bardzo znana Is Arutas .



Bardziej znana = bardziej popularna nawet o tej porze roku, było tam całkiem sporo ludzi. Naszym zwyczajem podjechaliśmy kawałek w bok, szutrówek wzdłuż wybrzeża tu naprawdę nie brakuje. Było ładnie, ale dobrego miejsca na nocleg jakoś sobie nie upatrzyliśmy. Może dlatego, że Sardynia ma ich tak wiele, że nawet coś rewelacyjnego gdzie indziej, tu będzie miejscem co najwyżej przeciętnym .





Postanowiliśmy wrócić na piękną Mari Ermi, choć trzeba przyznać, że dojazd do Is Arutas jest wyjątkowo urodziwy





Na „naszej” Mari Ermi od rana wiele się nie zmieniło... panowie kończyli stukać młotkami w drewniany mostek nad stawkiem, kampery stały jak poprzednio na cypelku. Tylko innych aut i ludzi było dość sporo... nie na tyle jednak sporo by przeszkadzało to nam w swobodnym rozłożeniu się na plaży . Podjechaliśmy w pobliże kamperowego cypelka i spędziliśmy tam ze 4 godziny próbując złapać w popołudniowym słońcu trochę opalenizny, to akurat póki co wychodziło nam średnio. Znacznie lepiej, ku naszemu zaskoczeniu, udawało się nam pomoczyć w morzu, temperatura wody wynosiła tylko 21 stopni, ale nie przeszkadzało nam to wchodzić do niej po kilka razy. Korzystając z wolnej chwili poczytaliśmy w pośpiechu wydrukowane przed wyjazdem internetowe opisy wyspy... nie za wiele tego było i niewiele nam pomogło, ale jakiś tam plan na jutro sobie ułożyliśmy .

W międzyczasie tuż obok naszego auta zaparkował terenowy kamper na niemieckich numerach, pick-up z dołożoną budą, widzieliśmy się już wcześniej na Is Arutas. Gdy wracaliśmy z plaży, Niemcy zaczepili nas, zaciekawieni faktem, że tak daleko dojechaliśmy z Polski takim samochodem... to już nie po raz pierwszy wzbudzamy tego typu zainteresowanie . Pogadaliśmy chwilę, opowieści o greckich wakacjach i używaniu Skody jako miejsca do spania jeszcze mocniej zdumiało Niemców, w sumie trochę się nie dziwię . Ale nie dali tego po sobie aż tak poznać, było sympatycznie .

Rzecz jasna nie chcieliśmy tu zostać na noc, przejechaliśmy jeszcze kilkaset metrów dalej wzdłuż wybrzeża. Tu nie było już tak pięknej plaży, za to było zupełnie pusto, nikogo w zasięgu wzroku – tu zostaniemy.

Ugotowaliśmy sobie obiad, uraczyliśmy się kolejnym sardyńskim winem. Mimo, że nie przejechaliśmy dziś znaczącego odcinka na mapie, w sumie pozostając cały czas w tym samym rejonie, to i tak zaliczyliśmy ten dzień do całkiem udanych .

Dzisiejsza mapka:



A – poranek przy Su Pallosu
B – flamingi nad stagno Sale Porcus
C – plaza Mari Ermi
D – Tharros i San Giovanni
E – Santa Giusta
F – Oristano
G – San Salvatore
H – Is Arutas
I – nocleg przy Mari Ermi

c.d.n.