Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Ale co to? Kolejni goście? . To nasi wczorajsi znajomi

















Oooooo, jest i mama

Wszystkie kotki znów dostały sporą porcję z naszych zapasów, dziś, po wieczornym posiłku nie były już tak wygłodniałe jak wczoraj. Ale, ale, jedzenie swoją drogą, a gdzie picie? . Obciąłem jedną butelkę i im wlałem wodę – to był dobry pomysł , spragnione były bardzo.









Tak na teraz im wystarczy wody, ale co będzie później? Nalałem znów do pełna i postawiłem w cieniu, może aż tak szybko nie wyparuje .





Tuż przed odjazdem.

Ruszyliśmy dalej na południe. Aż do samej zatoki Panormos droga jest bardzo dobra, asfaltowa. W samej zatoce właściwie nie ma nic. Spodziewaliśmy się jakiejś osady, ale parę domków i te kilka zagród ze skleconymi budkami dla kóz i owiec trudno nazwać osadą . Plaży też się spodziewaliśmy i owszem, była.







Zwierzęta też były, całe stado , dwójka chłopaków tylko w sobie znanym celu właśnie postanowiła przepędzić je z jednego miejsca na drugie , dzięki czemu pokryliśmy się delikatną warstewką kurzu











Sądziliśmy, że stadko pobiegnie gdzieś dalej, na wzgórza, a tymczasem wcale nie, po prostu pozostało zaraz za plażą. No to fajnie , owszem, lubimy puste i dzikie miejsca, jak najmniej zmienione przez człowieka i zabudowane, ale plaża z kozami i owcami to już lekka przesada .

W pobliżu zatoki Panormos powinny znajdować się ruiny prehistorycznego akropolu, przynajmniej tak głosił drogowskaz w Aspirantos i takie oznaczenia mieliśmy na mapkach. Owszem, na miejscu też był ogromny znak, z tradycyjnie po grecku wymalowaną strzałką prosto do nieba . Trudno powiedzieć, czy właśnie staliśmy na „podwórzu” akropolu, czy może trzeba było sobie gdzieś podejść. Znając już trochę greckie oznakowanie, postanowiliśmy sobie podarować zarówno akropol jak i odleglejszą jaskinię, bowiem żadnej drogi, czy nawet ścieżki wzdłuż wybrzeża nie udało się nam zlokalizować.

Wracamy. Z daleka zatoka wygląda naprawdę ładnie.

Parę fotek z południowo-wschodniego wybrzeża Naxos. Tuż przy samym brzegu jest w miarę płasko i są liczne zatoczki z całkiem niebrzydkimi plażyczkami. Droga jest praktycznie zupełnie nieuczęszczana (bo dokąd niby można nią dojechać ), gdyby nie jej bliskość, byłoby tu całkiem fajnie.







Koufonissi i za nią, wyższa Keros.





Im bliżej Moutsouny, tym zabudowań więcej.









Jadąc sobie powoli i zatrzymując się co chwilę na jakąś fotkę, minęliśmy budynek, przy którym droga zalana była wodą. W ścianie znajdował się kranik a od niego odchodził dłuuuuuugi wąż. Jakieś ujęcie wody, pomyślałem sobie... a już w następnej chwili zawracałem by pod niego znów podjechać. Taki długi wąż bardzo dobrze może przecież posłużyć do....umycia auta . Co z tego, że wycieram je prawie codziennie, rano lub wieczór – i tak jest wiecznie zakurzone . Wczoraj nie chciało mi się... a tu proszę, taka okazja

Po może 5 minutach pięknie błyszczącą Skodą ruszyliśmy dalej. To już okolice Moutsouny.











I sama osada, niewielka i cicha. Może dlatego, że wciąż było jeszcze dość wcześnie .



Po dawnym porcie załadunkowym pozostało niewiele





Nic tu po nas. Południowo-wschodnia część naxoskiego wybrzeża nie porywa pięknymi plażami i tak naprawdę nie ma tu nic szczególnie ciekawego. Za to wciąż jest tu jeszcze w miarę cicho i spokojnie, a dojazd jest nie najgorszy. My jednak już tu nie wrócimy.

c.d.n.

nie zdążyłam z odpowiedzią to wtrącę się w opis

kulka53 napisał(a):

dangol napisał(a):Mapka

Mapki w formie linka to pomysł Małgosi, zainspirowanej relacją innej Małgosi (Frape). Robiłem ją wczoraj w Firefoxie

Dangol a moje mapki otwierasz??
wrzucam je tu nie jako link, tylko kopiuje zawartość linka i wklejam jak normalny tekst (forum samo skraca link) i póki co nikt się nie skarżył
osiolkiem-giro-d-italia-czyli-z-koleja-za-pan-brat-t43825.html

Tak Gosiu, Twoje mapki otwierają mi się przez Explorera .
Kulkowe tylko przez Firefoxa, ale tej przeglądarki używam sporadycznie, bo na domowym komuterze nie mam zainstalowanej.

Oglądam po cichu ale nie wytrzymałem - bez zbędnego ględzenia - ładnie.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):bez zbędnego ględzenia - ładnie.

Bez zbędnego ględzenia - dzięki

Pozdrawiam

12 września, czwartek c.d.

Słońce przygrzewało coraz mocniej, a my wspinaliśmy się mocno pokręconą drogą coraz wyżej i wyżej....











Już od rana powietrze było mocno zamglone, znak, że czeka nas ogromny upał.



A to co? , wygląda jak kozie skóry





Apiranthos.

Nie mieliśmy ambicji by zwiedzić 4 niewielkie muzea które podobno się tu znajdują, może trochę bardziej interesowały nas dwie ufortyfikowane weneckie rezydencje. Zatrzymałem się w cieniu ogromnego drzewa na pustym placyku nieopodal cmentarza, przy wjeździe do wioski.



Tutejsze wiatraki popadły w ruinę



Ale kościół prawie przy samej drodze jest w dobrym stanie









Tyle że zamknięty



Okoliczne tawerny jeszcze całkiem puste.



Jest tu też parę sklepików dla turystów.











Charakterystyczny, cykladzki element ozdoby domu

A to jak sądzę jedna z weneckich rezydencji. Tuż za nami podążała liczna francuska wycieczka, zatrzymali się właśnie tu, trochę podsłuchiwałem o czym opowiada im przewodniczka





Potem pokręciliśmy się trochę po labiryncie opustoszałych uliczek.





Miejsce na „Tu Byłem” . Nie skorzystaliśmy

Siedziba weneckiego bogacza z góry

























W każdej chyba wiosce w Grecji jest jakiś pomnik z nazwiskami tych, którzy wcześniej, czy później zginęli za swą Ojczyznę.



Z Apirantos są wyznaczone szlaki piesze, można zejść w dwie godziny dolinką do średniowiecznego kościółka Agia Kyriaki, po drodze być może byłoby widać wspomniane kamieniołomy. Można też przez łańcuch górski przedostać się na drugą stronę, do wiosek Moni lub Kaloxilos. Takie szlaki powyznaczano na każdej chyba wyspie... myślę, że niektóre mogłyby być całkiem ciekawymi wędrówkami.

My jednak kontynuujemy zwiedzanie bardziej samochodowe

Kawałek za Apirantos, na skraju gór, znajduje się miejsce bardzo chętnie odwiedzane przez różne wycieczki. Zatrzymało się tu kilka autokarów.

Tawerna w dobrym punkcie widokowym.



Ktoś wpadł kiedyś na dobry pomysł by ją tu postawić, widoki są naprawdę piękne. To otoczona górami tzw. równina Tragea, zagospodarowane, żyzne serce Naxos.













Największa, po stolicy miejscowość wyspy – Filoti.





ON – Zeus, czy inaczej Zas. Najwyższa góra wyspy, wznosząca się na wysokość 1001 m. n.p.m.

Wiele razy zatrzymywaliśmy się na tym parokilometrowym odcinku drogi by przyglądnąć się widokom które odsłoniły się na zachodnią część wyspy. Byliśmy pod wielkim wrażeniem krajobrazów Naxos

































c.d.n.

Dobrze, że jest ta relacja bo już zapomniałem jak słońce wygląda.
Dzisiaj prawdziwy armagiedon.


Pozdrawiam