Małe i duże bałkańskie podróże :-)

longtom napisał(a):

mysza73 napisał(a):Coś czuję, że ostatnia dawka Waszego lekarstwa podziałała cudownie na mój szwankujący żołądek ,
dzięki ,
ale zalecane będzie chyba powtórzenie tej dawki, więc czekam na c.d. .

Mój żołądek zdrowy, ale łatwiej zapobiegać niż gasić.

Dlatego z ochotą zażywam dawki profilaktyczne.

No proszę... swego czasu sami mieliśmy problemy żołądkowe podczas jednej z naszych podróży, a teraz to one "leczą" .
To jak mi się wydaje zdecydowanie sprawka greckich, wyspiarskich widoczków

Powstawanie dawek wymaga pewnego życiowego i zawodowego zorganizowania , ale czego się nie robi dla ulubionych Pacjentów

11 września, środa c.d.

Z Koronos, zauroczeni cykladzką zabudową i podekscytowani widokami jakie oferuje północna część Naxos, ruszyliśmy na południe. Ta wioska leży u podnóży prawie najwyższych szczytów wyspy, niższych od tego jedynego, najwyższego, i najbardziej znanego Zeusa zaledwie o parę metrów. Jeszcze przed wyjazdem, oglądając mapę, zachęcony żółtymi drogami jakie biegną w pobliżu i na sporej wysokości stwierdziłem że może by tak się pokusić o taką wycieczkę . Ale na miejscu, widząc warunki i te boczne drogi czasem odchodzące od asfaltówki.... zrezygnowałem .

W najwyższym chyba punkcie przez jaki przebiega droga (na około 700 m) stoi wiatrak.



Ale zanim do niego dojedziemy, skręcimy na wschód. Nie ma siły, trzeba się zatrzymać... widoki są powalające











Jeszcze moment i jesteśmy przy monastyrze Panagia Argokiliotissa .

To dziwne miejsce. Po pierwsze, tuż obok znajdują się jakieś tereny wojskowe i stoi wielka tablica z zakazem fotografowania. Po drugie, ten wielki kościół jest w ostatniej fazie budowy... po co komu taki olbrzym na odludziu? . Po trzecie, są tu jeszcze różne inne budynki, jakby baraki, pozamykane, nieznanego przeznaczenia. Po czwarte, to akurat na plus, mimo, że kompletnie nikogo tu nie było, stary kościół tego kompleksu był otwarty.

Zakazem robienia fotek się szczególnie nie przejęliśmy, zostawiłem auto w cieniu jedynego drzewa w okolicy , i pokręciliśmy się trochę po monastyrze, trochę to miano do tego co widać nie pasuje... Było tu bardzo pięknie, zupełnie cicho, widoki rewelacyjne, a całość całkiem ciekawa jak się okazało.

















Widząc tę makietę w starym kościółku stwierdziłem, że chyba jesteśmy w czymś w rodzaju naxoskiego Lichenia



Tuż obok było pełno takich specyficznych, częstych tu blaszanych wotów przedstawiających nogę, rękę, głowę albo całego człowieka czy dziecko.





Wnętrze, trzeba przyznać, dość nietypowe

Weszliśmy jeszcze do pobliskiej kapliczki i dopiero wtedy trochę lepiej zrozumieliśmy co to za miejsce.... z niej było wejście do takiej jakby groty, gdzie biło „święte źródełko”













Panagia Argokiliotissa









Nawet tu spotkaliśmy stadko kociąt skupionych w cieniu przy matce



Bardzo się nam tu podobało

Było już coraz później i byliśmy już porządnie zmęczeni zwiedzaniem i tym upalnym greckim dniem. Najwyższy czas na to by znaleźć sobie miejsce na kąpiel i nocleg... z tym, że do morza może było blisko w poziomie, ale w pionie już nie za bardzo . Wróciliśmy do „głównej” i za chwile zatrzymałem się na przełęczy, przy wiatraku.

Widok w kierunku tych prawie najwyższych partii wyspy.



Idzie nowe



O, mniej więcej tam byśmy chcieli dojechać zatoka Azalas







Na chwilę jeszcze zatrzymałem się przy kapliczce zwanej Stavros





Jest to dość uczęszczane miejsce, skrzyżowanie 4 dróg.. Nie mogło być za prosto... wybraliśmy tę



Ta malutka osada w dole to Keramoti



Pewnie w ogóle byśmy na nią nie zwrócili większej uwagi, gdyby nie to, że przy drodze stał znak z napisem Keramoti Waterfall . Tak blisko... a może będzie taki fajny jak ten na Kithirze? , szkoda byłoby odpuścić... jedziemy.

W Keramoti dróżka się kończy, auto zostało w pełnym słońcu a my od razu zauważyliśmy kolejny napis. Nie pamiętam dokładnie odległości, ale na pewno by dojść do wodospadu, trzeba byłoby mieć znacznie więcej czasu, niż my mieliśmy tego coraz bardziej późnego popołudnia . No to chociaż obejrzyjmy sobie malutką wioskę

To jedna z tych, w której czas naprawdę się zatrzymał...





Jedyna tawerna jaką widzieliśmy











Małgosia była już mocno zmęczona, ja właściwie też, ale stwierdziłem, że dno zalesionej dolinki nie jest wcale tak daleko... zejdę szybko zobaczyć przynajmniej rzeczkę. Wyboistą ścieżką, właściwie górskim szlakiem w sandałkach nie schodziło się zbyt komfortowo , na dole zastałem tylko wyschnięte na pieprz koryto strumienia z wielkimi głazami i mostek na drugą stronę. Na dodatek wyczerpały mi się baterie w aparacie , tak więc była to wycieczka bez żadnych zdobyczy wizualno-fotograficznych.

Po drodze nad morze przejechaliśmy jeszcze przez Apiranthos, dużą wioskę w której było pełno turystów . Zjazd w dół, na wybrzeże to karkołomna sztuka , jest wąsko, stromo, przepaściście, a na dodatek od czasu do czasu trzeba się minąć z ciężarówką . Koszmar Milos powrócił . Skąd tu nagle ciężarówki? W tej okolicy, w grzbiecie górskim pomiędzy Lionas, Koronos a Moutsouną są kamieniołomy z tym że znacznie mniej już wykorzystywane niż kiedyś. Ale są.

Tu już jesteśmy dużo niżej. Zatoka Azalas a po lewej nie zmieściła się w kadrze wyspa Donoussa.



Dawniej, zamiast ciężarówkami, urobek wywożono kolejką linową









Kolejny dowód na to, że złomiarstwo w Grecji jest nieznaną dziedziną zarobkowania

Plaża w zatoce Azalas z góry robiła bardzo dobre wrażenie, duża, niezabudowana, w sam raz na nocleg. Niestety, rzeczywistość okazała się trochę inna.... zabudowań z góry nie było widać, okazało się, że jest ich całkiem sporo. Sama plaża była właściwie niedostępna samochodem, pozagradzana, zresztą, taka trochę w chorwackim stylu









Tylko jedna para zdecydowała się spędzić tu dzień



Dojazd do tej plaży, jak i okolicznych, zabudowanych domkami, był wyłącznie szutrowy i mocno wyboisty. Zapędziliśmy się jeszcze kawałek dalej, ale niepotrzebnie, tu nie było żadnego sensownego miejsca na pozostanie na noc. Nie pozostało nam nic innego, jak minąwszy niewielką Moutsounę, kiedyś porcik załadunkowy, pojechać wzdłuż wybrzeża na południe. Droga elegancka, szeroka, równa, a wybrzeże raczej niedostępne, bo... prywatne . Nawet do podobno najciekawszej w tej okolicy plaży Psili Ammos nie można dojechać autem. Na szczęście kawałek dalej, prawie na pustkowiu zauważyłem fajne miejsce. Co prawda blisko drogi, ale za krzakami , a ruchu nie ma tu żadnego. Dwie małe plażyczki, zwłaszcza ta druga była świetna, za skałkami, piaszczysta, płytkie dno....Słońce już prawie chowało się za wysokie naxoskie góry, zdążyliśmy popływać w ostatniej chwili łapiąc ostatnie jego promienie .

A potem był jak zwykle dobry obiad, chwila relaksu w świetle księżyca z widokiem na kilka światełek Donoussy. I znów trzeba było podzielić się naszymi zapasami z kilkoma tutejszymi kotkami, które jak duchy zaczęły pojawiać się z zarośli zwabione ludzką obecnością. Mieliśmy też śmieszną sytuację , w pewnej chwili tuż obok nas podjechał jakiś stary samochód z którego wysiadł starszy Grek. Coś do nas powiedział, ale widząc brak zrozumienia tylko z uśmiechem machnął ręką . Zdjął koszulę, spodnie, buty... myśleliśmy że pójdzie się wykąpać w świetle księżyca, a on nie... rozebrany i bosy poszedł na drogę i zniknął gdzieś w ciemnościach pozostawiwszy swoje auto. Nie było go godzinę, drugą... położyliśmy się spać, zasnęliśmy, a gdy w nocy na chwilę się przebudziłem, auta już nie było .

To był bardzo długi i intensywny dzień. Zawsze tak jest na nowej wyspie... pierwszego dnia rozemocjonowani chcielibyśmy jak najwięcej zobaczyć, poznać wyspę, jej różne zakamarki, ciekawostki. Naxos miała być niby taka wielka, a tu się okazało, że prawie pół już objechaliśmy . Pierwsze wrażenie było bardzo dobre, są tu ładne zatoczki, przepiękne krajobrazy , nie ma tłumów... Zobaczymy co będzie jutro

Link do dzisiejszej mapki (od wczorajszego przybycia na wyspę)

A – miasto Naxos
B – plaża Amitis
C – monastyr Faneromeni
D – plaża Abram
E – Pirgos Agia
F – Apollon
G – Koronida
H – Koronos
I – Panagia Argokiliotissa
J – Stavros
K – Keramoti
L – Apirantos
M – zatoka Azalas
N – miejsce noclegowe

c.d.n.

Grota ze świetym źródełkim - gdzieś czytałam, że w pierwszej połowie XIX wieku w tej grocie znaleziono ikonę Matki Bożej, której autorstwo legendy przypisują Łukaszowi Ewangeliście. Nic dziwnego, że na takim odludziu zbudowano klasztor i że czasem dość licznie przybywają tam pielgrzymi. Fajnie, że Wy trafiliście akurat na pustkę

Mapka nie chce mi się otworzyć, pojawia mi się info, że strona została zmodyfikowana przez Internet Explorer, aby pomóc w uniemożiwieniu działania skryptów między witrynami. Jako komuterowy laik, nie bardzo wiem, co mam zrobić żeby mapkę zobaczyć? I czy wogóle jest sens coś robić? Może tradycyjnie wkleicie obrazek z mapką?No bo chciałabym zobaczyć , gdzie zaznaczyliście to miejsce noclegowe ...
Szkoda, że Azalas nie okazała się odpowiednia do spania, skalisty półwysep zamykający ją iod strony Moutsouny tak malowniczo wygląda. Zanim zamieściliście ostatni odcinek, tak sobie myślałam patrząc na mapę, że być może właśnie Azalaz wybierzecie , no bo do takiej Liontas do już zjazd mega-stromizną!

Czekam na pobudkę , żeby miejsce noclegowe oglądnąć dokładnie .

kulka53 napisał(a):duże miasta, zwłaszcza takie dość nowoczesne, do jakich można zaliczyć Ateny, nie są tym czego szuka się na wakacjach.

Ja tam szukam, ale wjazdy do centrum uważam za stresujące. Po zaparkowaniu jest mi jednak już tam tak dobrze jak na plaży.

dangol napisał(a): Fajnie, że Wy trafiliście akurat na pustkę

Co prawda stał tam jeden samochód, ale żywego ducha widać nie było.
Ja miałem jeszcze ochotę by pójść do tej samotnie stojącej wieży, dzwonnicy, ale to dość daleko było a upał mocno doskwierał. Pierwsze dni na Naxos były bezwietrzne i strasznie gorące, tak około 35 stopni w ciągu dnia .

dangol napisał(a):Mapka

Mapki w formie linka to pomysł Małgosi, zainspirowanej relacją innej Małgosi (Frape). Robiłem ją wczoraj w Firefoxie, kiepsko to wszystko działało, nie chciał się stworzyć tzw skrócony link...może dlatego nie chce się otworzyć w Explorerze.
Na szczęście teraz łatwo do postu dodać załącznik



A – miasto Naxos
B – plaża Amitis (nocleg)
C – monastyr Faneromeni
D – plaża Abram
E – Pirgos Agia
F – Apollon
G – Koronida
H – Koronos
I – Panagia Argokiliotissa
J – Stavros
K – Keramoti
L – Apirantos
M – zatoka Azalas
N – miejsce noclegowe

Lionas odpuściliśmy właśnie ze względu na bardzo stromy zjazd i fakt, że raczej nie byłoby to dobre miejsce na nocleg. Mała osada z kamyczkową plażą, u wylotu ciasnej doliny, w takich miejscach raczej nie ma czego szukać. No a poza tym wciąganie się pod górę zawsze zajmuje nam strasznie dużo czasu i często trzeba schładzać silnik przez włączanie ogrzewania, co też nie jest zbyt przyjemne .

No ale wschodnie wybrzeże okazało się w miarę przyjazne do spania

DarCro napisał(a):

kulka53 napisał(a):duże miasta, zwłaszcza takie dość nowoczesne, do jakich można zaliczyć Ateny, nie są tym czego szuka się na wakacjach.

Ja tam szukam, ale wjazdy do centrum uważam za stresujące. Po zaparkowaniu jest mi jednak już tam tak dobrze jak na plaży.

Fakt...upał ten sam
Tyle że na plaży można co chwilę schłodzić się w wodzie, a w mieście już nie bardzo.

My na zwiedzanie miast i zabytków przeznaczamy jeden wyjazd w roku, ten drugi traktując jako wakacyjny i trochę bardziej na luzie. Najlepiej by zawsze było trochę tego i tego, czyli zwiedzania i relaksu, ale mimo wszystko jakoś tak wyszło, że do tej pory nie byliśmy ani w Wenecji, ani we Florencji i Bolonii, ani w Rzymie, odpuściliśmy też Belgrad, Sofię, Bukareszt i Sarajevo.

A tak poza tym, to nam parkowanie przysparza chyba jeszcze więcej kłopotów bo mamy swoje wymagania.... ma być za darmo i w cieniu .

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Lionas odpuściliśmy właśnie ze względu na bardzo stromy zjazd i fakt, że raczej nie byłoby to dobre miejsce na nocleg. Mała osada z kamyczkową plażą, u wylotu ciasnej doliny, w takich miejscach raczej nie ma czego szukać. No a poza tym wciąganie się pod górę zawsze zajmuje nam strasznie dużo czasu i często trzeba schładzać silnik przez włączanie ogrzewania, co też nie jest zbyt przyjemne .

No i w sumie wiele nie straciliście...
Sam zjazd nawet nie jest szczególnie dramatyczny, asfaltem do końca, ładne skały po bokach, ale osada to nic wyjątkowego. Kilka domków, plaża kamienista. Było tam kompletnie pusto Także sam zjazd/podjazd dostarczył więcej wrażeń niż wioseczka...

pozdr

kulka53 napisał(a):

dangol napisał(a):Mapka

Mapki w formie linka to pomysł Małgosi, zainspirowanej relacją innej Małgosi (Frape). Robiłem ją wczoraj w Firefoxie, kiepsko to wszystko działało, nie chciał się stworzyć tzw skrócony link...może dlatego nie chce się otworzyć w Explorerze.
Na szczęście teraz łatwo do postu dodać załącznik

W głupfonie też mi się link nie otwiera. W lapku (firefox) bez problemu.

pzdr

Dzięki za wklejoną mapkę .
Za z linka oczywiście super - ogląnełam przez firefoxa na innym kompurze :wink , czas spędzony na jej przygotowanienie był stracony.

janusz.w. napisał(a):No i w sumie wiele nie straciliście...
Sam zjazd nawet nie jest szczególnie dramatyczny, asfaltem do końca, ładne skały po bokach, ale osada to nic wyjątkowego. Kilka domków, plaża kamienista. Było tam kompletnie pusto Także sam zjazd/podjazd dostarczył więcej wrażeń niż wioseczka...

No to widzę że w kwestii Lionos się uzupełniliśmy , ciekawe czy będzie jeszcze więcej takich miejsc
Ja trochę żałowałem potem, bo okolica bardzo mi się podobała. Ale jakoś nie było już nam po drodze...

longtom napisał(a):...

dangol napisał(a):...

Czyli jak widzę zdania w kwestii mapki są niejednoznaczne
Na szczęście mam jeszcze chwilę czasu na zastanowienie jaki sposób zobrazowania naszych tras wybrać

12 września, czwartek

Odstępstwa od normy nie było... pobudka jeszcze przed świtem, póki nie jest jeszcze tak gorąco. I dobrze, bo zanim zdążyliśmy się trochę ogarnąć, już mieliśmy na plaży gości. Chociaż właściwie to oni tak mogli uważać, bo gośćmi na tę jedną noc to byliśmy tu my . Podjechało nieopodal dwóch młodych ludzi i od razu zaczęli przygotowania do nurkowania, powyciągali sprzęt, poprzebierali się w specjalne stroje. Nie trwało to długo, zaraz zniknęli pod wodą.











Zanim słońce zdążyło dobrze wznieść się ponad horyzont, znów byliśmy sami .



Przygotowania do śniadania



A to pobliskie plaże, na tej pierwszej, większej i łatwiej dostępnej po skałkach popluskaliśmy się wczoraj .