Małe i duże bałkańskie podróże :-)

jacky z DG napisał(a):podziwiam Wasze fotki, szczególnie dostrzeganie takich małych szczegółów jak kwiatek "na betonie"...

Miło nam, dzięki.

A swoją drogą co dwie pary oczy to nie jedna a dwa aparaty to nie jeden.
Wiąże się z tym problem późniejszej obróbki i wiele godzin poświęconych przebieraniu zdjęć.
Z tego wyjazdu przywieźliśmy ponad 7 tys zdjęć. To zdecydowanie zbyt dużo do pokazania w relacji i ogarnięcia na raz! Ja robię 2,5 raza więcej zdjęć niż Paweł (zagadka: ile zdjęć każde z nas przywiozło?). Ale on ma lepsze i sensowniejsze i szersze kadry, ja bardziej skupiam się na drobnicy. Dlatego dość starannie się im przyglądam co warto pokazać a czego nie.

jacky z DG napisał(a):
czy przed wstawieniem na forum obrabiacie fotki np. obcinając niepotrzebny fragment, czy dajecie całe ujęcie ?

Wyborem i obróbką zajmuję się w najprostszy możliwy sposób korzystając z dwóch darmowych programów FastStone Image Viewier i IrfanView. Niestety zdjęcia z każdego aparatu wymagają innej obróbki.

Będzie teraz "coś od kuchni".
Pentax - oryginalne zdjęcie, zmniejszone do rozmiaru o szer. 800 pikseli.

Horyzont krzywy i zdjęcia poplamione, dlatego zdjęcie zostanie wyprostowane i wystemplowane (stempel w irfan), na końcu lekko wyostrzone.



Pentax - oryginał tylko zmniejszony

Tym razem wycięłam fragment zdjęcia aby pokazać "portret" kota i pozbyć się pierwszego planu. Nie udało się z głębią ostrości za kotem. Gałązki w tle powinny być rozmyte a niestety nie są Zmniejszyłam zdjęcia tak aby nie było na forum pokazywane z lupką i wyostrzyłam.



I jedno zdjęcie z fuji, Oryginał podobnie jak w poprzednich tylko zmniejszony.

Zdjęcia z fuji najpierw zmniejszam do rozmiaru 800x600 a potem dodaje 20 kontrastu, 70 nasycenia i 3 razy mocniej niż z pentaxa wyostrzam.


Nie każde zdjęcie wymaga tych wszystkich opisanych zabiegów. Najwięcej czasu zajmuje mi wybieranie ich, ponieważ robimy często bardzo podobne kadry i jest ich dużo, staram się pokazać to zdjęcie które lepiej coś pokazuje i żeby się nie powtarzało to samo wielokrotnie na kolejnych zdjęciach. Reszta po tym zajęciu to pikuś.

Lidia K napisał(a):...Najwięcej czasu zajmuje mi wybieranie ich,...

Tym bardziej, że ja często dopiero po obróbce decyduję, które ze zdjęć "pójdzie między ludzi".

Lidia K napisał(a):Reszta po tym zajęciu to pikuś.

Z tym jednak się nie zgodzę.
Mój PH po zeszłorocznym Hvarze ledwo dyszy.

pzdr

longtom napisał(a):

Lidia K napisał(a):...Najwięcej czasu zajmuje mi wybieranie ich,...

Tym bardziej, że ja często dopiero po obróbce decyduję, które ze zdjęć "pójdzie między ludzi".

Widocznie nie masz z nadmiarem zdjęć takiego problemu. Były takie dni, z których mieliśmy w sumie 600 sztuk. Żeby mieć pojęcie co się w dwóch różnych katalogach znajduje - rzeczywiście najpierw wykorzystując podane wyżej programy zmniejszałam z pentaxa i obrabiałam automatycznie te z fuji (zmniejszenie, kontrast, nasycenie, wyostrzenie) - umieszczałam je w jednym miejscu. Ale ta cześć pracy była z automatu. Teraz następowało bardzo długie wybieranie i kasowanie.

longtom napisał(a):

Lidia K napisał(a):Reszta po tym zajęciu to pikuś.

Z tym jednak się nie zgodzę.
Mój PH po zeszłorocznym Hvarze ledwo dyszy.

Gdy mam wybrane zdjęcia tak jak napisałam - reszta to pikuś bo ja nie używam PH (masz na myśli PS?), więc i ja i mój komp nie grzeje się. Teraz następuje etap związany czasem z kadrowaniem, prostowaniem horyzontu (wtedy ponownie sięgam do oryginału) i prawie zawsze usuwanie plamek z cyfrówki na niebie.
Robię tylko niezbędną obróbkę.
No cóż każdy orze jak może, powiedziałabym, że orze jak potrafi i na ile ma czas.

Eksperymenty z PS zostawiam sobie na inne okazje, spokojniejsze i specjalnie poświęcone fotografowaniu. Może wrócę do zabawy na wiosnę?

26 września, środa c.d

Tripotamos leży u podnóży Exombourgo od strony południowej, teraz pojedziemy na drugą stronę góry, do Xinary. To niewielka miejscowość z dwoma dużymi, ładnymi kościołami, podobno zamieszkiwana w całości przez katolików. Niegdyś swą siedzibę miał katolicki arcybiskup, obecnie w tym sporym budynku mieszczą się biura urzędów miasta Tinos.

Xinara











Widok na okolicę – Kampos i Tarampados



Także i tę wioseczkę opanowały dziwne futrzaste stwory





Większość „stworów” jednak nie odbiega od normy

Wioski na Tinos zwykle były bardzo puste, spotykaliśmy pojedyncze osoby. Xinara wyglądała na zupełnie wymarłą (o ile nie liczyć około tuzina kotów )







Ledwo się rozpędziliśmy, już musieliśmy hamować... wioska się skończyła . W zamian zaoferowała nam całkiem miłą przekąskę



Widok z drugiego końca Xinary







Tu też jest ujęcie wody

Tuż obok natknęliśmy się na pazia królowej . Siedział sobie spokojnie na murku od czasu do czasu tylko zmieniając pozycję, jakby pozując... szkoda tylko, że wybrał miejsce dość kiepsko oświetlone . No i trochę szkoda, że nie mieliśmy ze sobą Raynoxa













To tak z rozpędu

Wracamy.















Xinara u stóp skały Exombourgo widziana z dróżki dojazdowej.



c.d.n.

Milos i Kimolos ogólnie rzecz biorąc chyba jednak spodobały mi się bardziej, niż Tinos... Jednakże ze względu na prześliczne tinoskie górskie wioski (no i kilka plaż ) tu też chętnie spędziłabym jakieś wakacje .
Fajnie, że spędziliście troszkę więcej czasu, niż pierwotnie planowaliście. Maglić poczeka , a powtórka z Tinos zapewne nie nastąpi, skoro jeszcze tyle wysp przed Wami...

dangol napisał(a):Milos i Kimolos ogólnie rzecz biorąc chyba jednak spodobały mi się bardziej, niż Tinos... Jednakże ze względu na prześliczne tinoskie górskie wioski (no i kilka plaż ) tu też chętnie spędziłabym jakieś wakacje .
Fajnie, że spędziliście troszkę więcej czasu, niż pierwotnie planowaliście. Maglić poczeka , a powtórka z Tinos zapewne nie nastąpi, skoro jeszcze tyle wysp przed Wami...

Milos z pewnością miała więcej ciekawostek, niezwykłości, no ale to ze względu na swą wulkaniczną przeszłość . Miała też więcej ładnych plaż.
Kimolos mogła się podobać przez swą nieturystyczność, grecką autentyczność i małe rozmiary
Natomiast Tinos najbardziej podobała mi się krajobrazowo , liczne skupiska białych domków na tle zrudziałych przestrzeni i tarasów robiły spore wrażenie.

Czy wrócimy na Tinos? masz rację, pewnie nie, osobiście bardzo w to wątpię. Faktycznie te ponad 5 dni które tam spędziliśmy były tak na styk wystarczające by całkiem sporo zobaczyć. Mogliśmy się jeszcze pokusić o zdobycie najwyższego szczytu wyspy, Tsikniasa, można tam było albo powędrować z okolic wioski Mirsini, albo podjechać jeszcze bliżej autem, dość kiepskim szutrem prowadzi droga wysoko do kapliczki. Odpuściliśmy, w końcu na plaży trochę też trzeba poleżeć . Zresztą po wietrznych doświadczeniach na Exombourgo stwierdziliśmy, że rację mieli ci starożytni, którzy twierdzili, że Tsiknias to siedziba boga wiatrów

Maglic to trochę plama na honorze , z czasem coraz mniej po drodze nam w tamte strony. Zobaczymy czy w tym roku zaglądniemy, skoro i Mitikas zwłaszcza Małgosię mocno przyciąga

Dylemat - kilka kolejnych greckich wysp, czy może odkładana pierwsza próba podbicia kawałka Turcji rozstrzygnie się pewnie latem

weldon napisał(a):

longtom napisał(a):Mój PH po zeszłorocznym Hvarze ledwo dyszy.

Podobno spada po każdym posiłku i dlatego trzeba żuć gumę Orbit

Ja nie żuję i dlatego pewnie ta zadyszka.

kulka53 napisał(a):

Bardzo ładna fotka

Tak, tym razem barwne akcenty bardzo fajnie sie rozłożyły.

longtom napisał(a):Bardzo ładna fotka

DarCro napisał(a):Tak, tym razem barwne akcenty bardzo fajnie sie rozłożyły.

Żeby ją zrobić trzeba było wleźć po kamiennym murku na położoną wyżej "łąkę".
Warto było, bo nie dość że pojedliśmy tam podwiędniętych, słodkich winogron, to jeszcze ujęcie się spodobało

26 września, środa c.d.

Powoli przemierzamy okolicę co chwilę zatrzymując się na jakąś fotkę

A to wiatraki...



A to gołębniki...



A to osiołek



A to albańskim zwyczajem osiołek zamiast samochodu



A to mój ulubiony widok krajobrazowy

Exombourgo, Loutra, Krokos, Skalados, Koumaros.



Krokos i Skalados



Monastiria



Smardakito

Ale w tej okolicy znaleźliśmy się nie tylko po to, by pooglądać widoki. Właśnie gdzieś tu, między Kampos, Tarampados i Smardakito, ma się znajdować „dolina gołębników” i przyjechaliśmy tu by sprawdzić czy uda się coś takiego odszukać

Udało się , co prawda na zdjęciach nie widać wszystkich gołębich domków, ale było ich tam kilkanaście na małym obszarze. Są one jednymi z najstarszych i najlepiej zachowanych na całej wyspie.







Teraz zaglądniemy na chwilę do Tarampados, wioski położonej tuż obok gołębiej dolinki





Także stąd dobrze widać liczne gołębniki