Łódką po trawie (2018) : Kanał Elbląski i Żuławy

Tomku, załogant z wodniackim doświadczeniem to skarb , więc fajnie że jesteś.
Kanałem i po pochylniach kajakiem też można, więc może kiedyś wybierzesz się ponownie w te rejony? A póki co, uzupełnienia od strony lądu mile widziane

Płyniemy!



Prawdziwą kopalnią wiedzy, o tym jak pływać po Kanale Elbląskim, Zalewie Wiślanym i Pętli Żuławskiej, jest strona prowadzona przez pana Piotra Saleckiego: http://www.zalewwislany.pl
Korzystaliśmy przede wszystkim z niej, a także z przewodników i innych materiałów drukowanych, w jakie zaopatrzyła nas nasza firma czarterowa, na jej stronie internetowej jest też bardzo przydatna locja i sporo innych fajnych informacji.

Budowę Kanału Elbląskiego rozpoczęto właśnie w Miłomłynie , fajnie więc że to właśnie miejsce wybraliśmy (trzeba przyznać że wówczas jeszcze bez tej wiedzy historycznej) jako miejsce startu naszego rejsu.
Na przedmieściach Miłomłyna w dniu 28.10.1844 r. wykonano pierwsze sztychy łopatą. To miejsce obecnie jest pod wodą, ale w ramach trasy poświęconej budowniczemu kanału pruskiemu inżynierowi Steenke (jej wykonanie rozpocznie się uroczyście w dniu 30.06.2018 r., w rocznicę urodzin genialnego inżyniera) tuż przy śluzie Miłomłyn powstanie instalacja upamiętniająca rozpoczęcie budowy kanału ( XIX-wieczna drewniana taczka z ziemią wydobytą oraz łopata).

Właściwy Kanał Elbląski (historyczna nazwa to Kanał Oberlandzki) obejmuje odcinek łączący Miłomłyn z jeziorem Druzno (do niego oczywiście dopłyniemy, chociaż nie od razu), system obejmuje także inne kanały i odcinki kanałowe noszące inne nazwy, tym razem nimi nie płynęliśmy. Dla porządku jednak wypadałoby je wymienić. A więc: Kanał Iławski (łączy Miłomłyn z jeziorem Jeziorak), Kanał Ostródzki (łączy jezioro Drwęckie z jeziorem Szeląg Wielki), Kanał Bartnicki (inna nazwa to Kanał Ducki, łączy jezioro Ruda Woda z jeziorem Bartężek), Kanał Miłomłyński (uregulowane koryto rzeki Liwy, łączy Śluzę Miłomłyn z jeziorem Drwęckim) powszechnie obecnie traktowany jako fragment Kanału Elbląskiego, dlatego nazwa Miłomłyński jest raczej historyczna.

Odcinek łączący Miłomłyn z ujściem kanału do jeziora Druzno ma 52 km, praktycznie jednak właściwy kanał jest krótszy, gdyż trasa prowadzi przez jeziora i pochylnie, a odcinki te wliczane są do kilometrażu kanału.
Już w średniowieczu zaczęto wykorzystywać wody okolicznych jezior i rzek (Pasłęka, Drwęca, Wisła i Nogat) do transportu towarów. Tyle, że układ wodnych szlaków powodował, że szlaki żeglugowe były długie… W 1825 r. , pod naciskiem właścicieli ziemskich, władze pruskie podjęły decyzję o budowie kanału, który miał skrócić wodny szlak, łącząc jeziora Pojezierza Iławskiego z portem w Elblągu. Dzięki kanałowi, droga z Prus Wschodnich na Morze Bałtyckie miała być znacznie krótsza. Kanałem zamierzano transportować zboże i inne płody rolna, a także drewno. Początkowo kanał miał być budowany w oparciu o system śluz, jednakże takie rozwiązanie byłoby nieekonomiczne zarówno w budowie, jak i w użytkowaniu. Prace projektowe przy Kanale rozpoczęto w 1837 r., prace hydrotechniczne w 1844 r., jednocześnie w różnych miejscach. Dzięki wizji inżyniera Georga Jacoba Steenke (urodził się w Królewcu w 1801 r.) , któremu Fryderyk Wilhelm III powierzył przygotowanie projektu drogi wodnej przez Prusy Górne, zamiast dużej liczby śluz na krótkim odcinku, powstało 5 pochylni pokonujących na odcinku 9,6 km różnicę poziomów wynoszącą 99,52 m. Steenke opracował projekt kanału wzorując się na amerykańskim Kanale Morrisa (zbudowanym 1824-1836) w stanie New Jersey. Kanał ten wznosił się na wysokość 292 metrów nad poziom morza i był najwyżej położonym kanałem na świecie, wybudowano na nim 34 śluzy i 23 pochylnie (o różnicy poziomów od 11 do 32 m). Kanał Morrisa jednakże już nie funkcjonuje, w przeciwieństwie do naszego Kanału Elbląskiego. Minęło ponad 150 lat od budowy Kanału, wciąż jest żeglowny i dobrze utrzymany (został wyremontowany w latach 2012-2015), działają wszystkie urządzenia techniczne (fakt, czasami trzeba je naprawiać). Obecnie Kanał służy celom turystycznym, można nim przepłynąć statkiem białej floty albo samodzielnie kajakiem, łodzią wiosłową, skuterem wodnym, jachtem motorowym lub żaglówką. Oprócz pochylni na Kanale znajdują się inne urządzenia hydrotechniczne (jazy, wrota bezpieczeństwa, śluzy, kanały obiegowe).
Więcej o historii Kanału Elbląskiego można poczytać przykładowo TU.

Krótko po tym, jak opuściliśmy Przystań Na Wyspie, minęliśmy oznakowane odgałęzienie szlaku wodnego (w lewo płynie się do Śluzy Miłomłyn i dalej na Jeziorak lub do Ostródy ) przy dawnym tartaku, po następnym 0,5 km przepłynęliśmy pod dwoma mostami drogowymi (nowym wiedzie S7). Zaraz za mostami ostro w lewo, teraz czekał nas odcinek Kanału długości 1,2 km.



Pierwsze jezioro na naszej trasie to Ilińsk ( w pd. części noszące nazwę Jelonek) przedzielone nasypem nieczynnej obecnie trasy kolejowej z Ostródy do Morąga.

Na Ilińsk wpłynęliśmy około 17:55.





Nasza trasa wiodła tylko przez część jeziora, po wyjściu z Kanału skręciliśmy lekko w prawo (po prawej widać domy letniskowe, należące osady Iląg), a potem opłynęliśmy półwysep z letniskową osadą Majdany Małe i popłynęliśmy na północ.
Od wschodu i północnego zachodu jezioro okalają lasy, od południowego zachodu pola i łąki. Szlak na jeziorze Ilińskim wyznaczony jest bojami. Maksymalna głębokość jeziora to 27 m.

Wskakuję na pokład i chętnie z Wami przepłynę Kanał Elbląski.

Kilka lat temu wybraliśmy się tam, aby przepłynąć ten jeden z cudów Polski. Kiedy przyjechaliśmy do Elbląga, pogoda po południu popsuła się i zaczęło intensywnie padać. Obfite opady zapowiadano także na dzień następny. Nie byliśmy pewni, czy rejs się odbędzie.
Wieczorem zadzwonił telefon z Żeglugi z informacją, że rejs został odwołany z powodu awarii silnika. Niestety, do tej pory nie zrealizowaliśmy tego planu.

walp napisał(a): Niestety, do tej pory nie zrealizowaliśmy tego planu.

Musicie więc wybrać się znowu, a póki co - witamy na pokładzie !

My też mieliśmy zagrożenie, że nie uda nam się pokonać wszystkich pochylni... Jedna z nich uległa awarii pod koniec kwietnia, po naprawie oddano ją do użytku dopiero dzień przed naszym wyruszeniem z domu na rejs .

Kocham klimat takich kanałów, trzciny, kwiaty....

beatabm napisał(a):Kocham klimat takich kanałów, trzciny, kwiaty....

Szuwary i nenufary to również nasze klimaty. Jedyny minus, że czasami jest to rejon ulubiony przez gzy i komary, jeszcze dziś noszę po nich ślady...

Po przepłynięciu 2,5 km odcinka jeziorowego szlaku, w pn. zach. części Ilińska na krótko wpłynęliśmy na Kanał, ale już po 0,1 km był most drogowy, a za nim dwa małe jeziorka : Sopelka (lub Sopelek) oraz Sopla (zwale też Copki , Copka lub Kopki). Na wielu mapach jeziorka te w ogóle nie występują, albo nie są nazwane.
Za Soplą wpłynęliśmy w kolejny odcinek Kanału, po jakimś czasie wpływający w maluśkie jeziorko Krebs (albo Rakówka). Przepływając tędy, można nawet nie zorientować się , że szlak wiedzie przez jeziorko. Wydawać się może, że po prostu Kanał jest w tym miejscu szerszy.









Z jeziorka Krebs wąskim przesmykiem pod mostem wypłynęliśmy na jezioro Ruda Woda (ok. 18:35) . Od mostu przed Sopelką do mostu za jeziorkiem Krebs, wodny szlak liczy 2,4 km.

Rynnowe jezioro Ruda Woda , zwane też Jeziorem Duckim, ma długość ok. 12 – 13 km. Tego dnia musieliśmy pokonać je całe , aby dopłynąć do wybranego miejsca noclegowego.

Wpływając na Rudą Wodę, po prawej minęliśmy ośrodek wypoczynkowy ze sporym pomostem. Nie mam pojęcia czy ten znów ośrodek działa (od połowy 2016 zmienił właściciela i miał być wyremontowany) oraz czy można tam przycumować… My zresztą takiej potrzeby nie mieliśmy, cel na wieczór był ustalony wcześniej i do niego zmierzaliśmy .
Po lewej na niezalesionym brzegu znajdują się zabudowania wioski Liksajny.



Brzegi jeziora są w większości wysokie i strome, otoczone lasami (pola i łąki znajdują się jedynie przy pd. i pn. brzegach). Szlak wodny wyznaczony jest przez boje. Jezioro jest głębokie( do 29 m), jest na nim trochę wysepek, także podwodnych (więc zbaczanie ze szlaku raczej nie jest wskazane ).





Po 3,3 km od ostatniego mostu, po lewej stronie widoczne są zabudowania malutkiej wsi Szymonówko. Po 1,9 km od tego miejsca (dla nas ok. 19:05), po prawej znajduje się wejście do płytkiego Kanału Bartnickiego prowadzącego do jeziora Bartężek. Przy dłuższym czasie trwania rejsu (albo znacznie krótszej trasie, niż nasza) może warto byłoby wpłynąć na to jezioro?

dangol napisał(a):... dopłynąć do wybranego miejsca noclegowego. ...]

Jestem ciekaw czy na kolację były rybki

pzdr

Hmmmm... Nie mieliśmy sprzętu wędkarskiego, gdyż nie nastawialiśmy się na łowienie, słusznie zresztą przewidując, że czasu na to nie będzie. Kolacja oczywiście była, a może to był nawet drugi tego dnia obiad?

Do poprzednich odcinków wkleiłam kilka fotek, które dziś otrzymaliśmy od Gieny (zrobione jego telefonem).

Fajna relacja, czuję się tak, jakbym płynął z Wami.

dangol napisał(a):Do poprzednich odcinków wkleiłam kilka fotek, które dziś otrzymaliśmy od Gieny (zrobione jego telefonem).

Telefon jednak służy do dzwonienia, nie do fotografowania.

Zdecydowanie do dzwonienia , ale czasem nie ma innego wyboru.
W czasie tegorocznych wakacji też jestem zmuszona do robienia zdjęć telefonem, gdyż mój kompakcik się zepsuł (oddany do naprawy, czy się uda nie wiadomo). Na szczęście jest jeszcze TG-4 Grześka

Zdjęcia do relacji z tego rejsu mają charakter sprawozdawczy, nie artystyczny . Klimat chyba jednak oddają

Kolejne 3 km i po prawej zatoka Drela zwana też Żydowskim Kątem.



Po 1,3 km od zatoki Drela, po prawej stronie w najszerszym miejscu Rudej Wody znajduje się Stanica Wodna ZHP Łódź Polesie „Wenecja”, póki co jedyna prawdziwa przystań na tym jeziorze, z toaletami i prysznicami.
Być może, gdyby nie inny pomysł na wieczór, tu właśnie byśmy przycumowali Długi Weekend.
Obok „Wenecji” przepłynęliśmy ok. 19:40.





Naprzeciwko (jakieś 0,3 km dalej) znajduje się Zatoka Zachodnia, zwana też Sople, od nazwy pobliskiej wsi.