Ksiażki, filmy, przewodniki, inne poruszające temat Bałkanów

Czytałam pozycję S. Kopra "Chorwacja. Przewodnik historyczny". Jest ciekawie napisana , wciągająca. Moim zdaniem warto wydać na nią te pieniądze.

Rezolution super filmik . no i muzyka Enio Moricone o ile się nie myle

Lednice napisał(a):...I mam pytanie, jaka jest Wasza opinia o książce:
Chorwacja "Przewodnik historyczny"
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/108864/c ... istoryczny
...

Tutaj kilka opinii forumowiczów o tej książce.
Pzdr

Dzięki za link i za opinie

Książka mi się spodobała, dobrze napisane, można się sporo dowiedzieć.

Miałem mieszane uczucia przy niektórych rozmowach autora ze spotkanymi Chorwatami. Nie wiem, czy akurat kelnerzy są najbardziej wiarygodnym źródłem

Moim zdaniem to najlepsza książka o II wojnie światowej na Bałkanach, przede wszystkim w dawnej Jugosławii:

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/5954/woj ... -1940-1945

Piekałkiewicz wykonał tytaniczną pracę, zebrał mnóstwo faktów i opinii.

Przy okazji książka pokazuje prawdziwy obraz wojny w Chorwacji. Pavelic myślał, że stworzy niezależną Chorwację, początkowo wielu Chorwatów mu uwierzyło. Już po kilku miesiącach ludzie mieli dość okupacji i przyłączali się do partyzantów Tity. Już w 1942 całe oddziałyarmii chorwackiej przechodziły masowo do partyzantki.

Ustasze Pavelica praktycznie nie mieli nic do powiedzenia, ich realna władza była żadna.
Połowę terenu NDH okupowali Włosi, którzy jawnie i niejawnie popierali Serbów, uzbroili tzw. legalnych czetników. Tym ostatnim dali wolną rękę w mordowaniu Chorwatów.
Na terenie drugiej połowy rządzili Niemcy, którzy nakazali eksterminację Żydów i wykonali ją ustasze. Przy okazji podpuścili ich do mordów na Serbach, a potem umyli od tego ręce.

Niemcy i Włosi działali na przekór sobie, klasyczna metoda dziel i rządź , skorzystał na tym Tito, który wezwał do walki z okupantami Chorwatów i Serbów. Chorwaci stanowili 1/3 sił partyzanckich Jugosławii, a większość starszych przywódców Chorwacji, zaczęło swoją karierę w partyzantce, jak prezydenci Tudjman i Mesic

W książce Piekałkiewicza bardzo interesujące jest zestawienie oficjalnych depesz propagandowych, redagowanych przez różne strony konfliktu
z realnymi wydarzeniami

Piekałkiewicz demaskuje manipulację bezlitośnie

Przy okazji książka chyba daje odpowiedź na pytanie, dlaczego Tito tak łatwo zerwał ze Stalinem i nie było wobec jego posunięcia sprzeciwu ludzi.
W 1944 Armia Czerwona wkroczyła do Serbii i prawie wszyscy Serbowie spodziewali się zobaczyć słowiańskich rycerzy świętej Rosji, wybawców, braci.
Tymczasem wkroczyła armia, gdzie na wielką skalę żołnierze okradali ludzi z zegarków i rowerów, ze wszystkiego, co miało wartość, gwałcili kobiety, zachowywali się ja ostatnia dzicz.
To był szok, na tle Krasnoarmiejców, punkty nabili Brytyjczycy, którzy także pomogli partyzantom Tity, ale za takie zachowanie jak u Sowietów, była u nich kula w łeb.

Wczoraj późnym wieczorem na Planete + był na prawdę niezły dokument "Bałkańska eksplozja"
"....dokument opowiadający o żmudnym procesie leczenia ran pozostawionych przez wojnę domową w Bośni. Wszyscy mieszkańcy kraju - Serbowie, Chorwaci i Bośniacy byli zarazem ofiarami i katami.
"Bałkańska eksplozja" zrealizowana została w momencie, gdy akurat aresztowany miał zostać odpowiedzialny za zbrodnie wojenne serbski generał Ratko Mladić. Twórcy filmu przedstawili codzienne życie bośniackich miast, rozmawiali ze zwykłymi ludźmi. Wszystko po to, aby podsumować skutki konfliktu, który obrócił przeciw sobie sąsiadów, przyjaciół i krewnych..."

a tu można obejrzeć film:
http://www.filmy-dokumentalne.pl/balkanska-eksplozja/

Świetny film, dzięki za link

Nie podoba mi się tylko to określenie:
"wszyscy byli winni i wszyscy byli jednocześnie ofiarami".

Odpowiedzialność powinna być osobista. Byli tacy, co za zaznane krzywdy mścili się potem i do nich określenie, kat i ofiara jednocześnie pasuje.
Ale np. Mladić czy Karadzić nie byli ofiarami, chyba że własnego fanatyzmu

Lednice napisał(a):Ale np. Mladić czy Karadzić nie byli ofiarami, chyba że własnego fanatyzmu

ja myślę, że to stwierdzenie bardziej dotyczy zwyczajnych ludzi....
bo to głównie o ich zmaganiu się z upiorami przeszłości jest ten dokument.

Zwykli ludzie zostali wmanewrowani w ten konflikt, zmanipulowani.

Wiesz, kto to napisał ?
„Każdy aktor w tej krwawej zabawie, jaką był rozpad Jugosławii, stara się uprawomocnić swoje miejsce „wewnątrz”, przedstawiając się jako ostatni bastion cywilizacji europejskiej (to obecna ideologiczna nazwa na owo kapitalistyczne „wnętrze”) w obliczu orientalnego barbarzyństwa. Dla prawicowo-nacjonalistycznych Austriaków tą wyobrażoną granicą jest Karavanke, łańcuch górski oddzielający Austrię i Słowenię: za nim rozciąga się panowanie słowiańskich hord. Dla nacjonalistycznych Słoweńców granicą tą jest rzeka Kolpa, oddzielająca Słowenię od Chorwacji: my, Słoweńcy, jesteśmy jeszcze w Mitteleuropa, podczas gdy Chorwaci to Bałkanowie pogrążeni w irracjonalnych walkach etnicznych; sympatyzujemy z nimi, ale w ten sam sposób sympatyzuje się z ofiarami agresji w Trzecim Świecie… Dla Chorwatów ostateczną granicą jest oczywiście granica między nimi i Serbami, tj. między zachodnią cywilizacją katolicką a wschodnim ortodoksyjnym kolektywnym duchem, który nie jest w stanie zrozumieć wartości zachodniego indywidualizmu. Serbowie wreszcie uznają siebie samych za ostatnią linię obrony Europy chrześcijańskiej przed fundamentalistycznym niebezpieczeństwem zwiastowanym pod postacią muzułmańskich Albańczyków i Bośniaków. (Obecnie powinno być już oczywiste, kto w przestrzeni byłej Jugosławii zachowuje się w cywilizowany, „europejski” sposób: są to ci, którzy zostali umieszczeni na samym dole tej drabiny, wykluczeni przez wszystkich - Albańczycy i muzułmańscy Bośniacy.)”

No to ja może sam odpowiem: słoweński pisarz Slavoj Žižek

Cytowany fragment pochodzi z jego eseju "Raduj się swoim narodem, jak sobą samym!"
http://nowakrytyka.pl/spip.php?article78

Np. niezły fragment o Słoweńcach o Serbach:
"Każda narodowość zbudowała sobie swoją własną mitologię opowiadającą o tym, jak pozostałe narodowości okradają ją z życiowych części radości, których posiadanie pozwoliłoby jej żyć w całej pełni. Czytając łącznie te mitologie uzyskujemy dobrze znany wizualny paradoks Eschera połączonych zbiorników, w których – zgodnie z zasadą perpetuum mobile – woda przelewa się z jednego zbiornika do następnego, zamykając obieg tak, że w końcu znajdujemy się w punkcie wyjścia. Słoweńcy są okradani z ich radości przez „Południowców” (Serbów, Bośniaków…) wskutek ich przysłowiowego lenistwa, bałkańskiej korupcji, brudnej i hałaśliwej radości, oraz ponieważ domagają się niekończącego się wsparcia ekonomicznego, kradnąc Słoweńcom ich bezcenne nagromadzone bogactwo, dzięki któremu Słowenia byłaby już dawno dorównała Europie Zachodniej. Sami Słoweńcy, z drugiej strony, rzekomo okradali Serbów z powodu swej słoweńskiej nienaturalnej pracowitości, sztywniactwa i egoistycznego wyrachowania. Zamiast oddać się prostym przyjemnościom, Słoweńcy znajdują perwersyjną radość w okradaniu Serbów z rezultatów ich ciężkiej pracy za pomocą zyskownego handlarstwa, poprzez sprzedawanie tego, co udało im się tanio kupić w Serbii… Słoweńcy boją się, że Serbowie ich „zaleją” i że wskutek tego utracą swoją tożsamość narodową. Jednocześnie Serbowie oskarżają Słoweńców o „separatyzm”, co po prostu oznacza, że Słoweńcy odmawiają uznania siebie samych za podgatunek Serbów. Aby zaznaczyć słoweńską odmienność od „Południowców”, najnowsza popularna historiografia słoweńska poświęca się dowodzeniu, że Słoweńcy nie pochodzą od Słowian, lecz od Etrusków; Serbowie z drugiej strony prześcigają się w wykazywaniu, że Serbia padła ofiarą „watykańsko-
kominternowskiej konspiracji”: ich idée fixe polega na tym, że istnieje sekretne porozumienie między katolikami i komunistami, aby zniszczyć serbską państwowość… Podstawową przesłanką zarówno Słoweńców jak i Serbów jest oczywiście: „Nie chcemy nic, co obce, chcemy tylko tego, co się nam słusznie należy!” – co jest niezawodną oznaką rasiz­mu, ponieważ takie stwierdzenie ma rzekomo wyznaczać wyraźną linię zróżnicowania tam, gdzie żadnego zróżnicowania nie ma. W obu przypadkach fantazje te są wyraźnie zakorzenione w nienawiści do własnej radości. Na przykład Słoweńcy dokonują represji swej własnej radości za pomocą obsesyjnej aktywności i to jest właśnie ta radość, która powraca w rzeczywistości, w postaci brudnego i o nic nie troszczącego się „Południowca”

aga2 napisał(a):a tu można obejrzeć film:
http://www.filmy-dokumentalne.pl/balkanska-eksplozja/

Oglądałem na Planete, a potem znalazłem właśnie na tej stronie, którą podlinkowałaś, bo chciałem znaleźć tytuł piosenki, która leci podczas napisów końcowych . Co ciekawe, nie ma o niej ani słowa w spisie utworów wykorzystanych w filmie. W końcu jednak udało się, pomógł tekst piosenki. Od wczoraj słucham i słucham:

Pozdrawiam

Szlakiem wojen na Bałkanach to cykl kilkunastu amatorskich filmów na pograniczu reportażu, dokumentu i w głównej mierze relacji z podróży. Twórcami są Kasia Baranowska i Piotr Ryczek – zapaleni autostopowicze, którzy w maju wybrali się do Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny, aby lepiej poznać przebieg wojny na Bałkanach. W swoich filmach starają się przedstawić genezę konfliktu, a także pokazać ten różnorodny kulturowo i etnicznie region, jako miejsce warte odwiedzenia przez każdego turystę. Poza miastami będącymi symbolami wojny, jak Vukovar, Sarajevo czy Mostar, odwiedzili też szereg mniej znanych, lecz równie ważnych i ciekawych miast. Filmy będą się pojawiać do końca czerwca.


część 1
częśc 2
część 3
część 4
część 5
część 6

Może ktoś się zainteresuje:

http://allegro.pl/nenad-velickovic-koczownicy-balkany-jugoslawia-i3349263415.html

http://allegro.pl/antonije-zalica-slad-smoczej-stopy-balkany-i3349287735.html

Witajcie. Poszukuję książki "Zabijanie Sarajewa" - Željko Vuković, czy ktoś ma może skany tej książki? Ani alledrogo, ani żadne księgarnie już nie sprzedają tej pozycji. adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl, jakby ktoś był w stanie przesłać. Pozdrawiam!