Kryształowa Objazdówka Slo-Hr-I-A. Ostatni raz taki wyjazd..

Spacerujemy wokoło zamku, nie ma czasu na dłuższe zwiedzanie, przy okazji w ogrodach robimy sobie przerwę na posiłek, gdzieś w cieniu na kamiennej ławce; upał zrobił się już naprawdę spory; więc tylko owoce, ciacho i chłodne picie + kawka z termosu.

Zamek wygląda naprawdę imponująco, choć muszę przyznać, że po zdjęciach w necie spodziewałem się lepszego efektu... niebieskie niebo dodaje zdecydowaniu jemu i zdjęciom uroku. Żonę zdjęcia z netu nie zachwyciły, ale na żywo, to na żywo, jest zadowolona, pierwsza atrakcja na Kryształową przyjęta pozytywnie.











Dochodzimy do wniosku, że trzeba będzie tu kiedyś przyjechać na cały dzień, szczególnie dla pochodzenia po miasteczku i ogrodach zamku + do zaliczenia Valtickiego Zamku i Janov Hrad, na który teraz nie ma czasu, nawet nie były w planach. Przez Valtice tylko przejeżdżamy i rzucamy okiem.
Nasz spacer trwa dokładnie tyle ile koszta parkingu 1godz.

Wspaniałe zajawki, więc będę tu zaglądać

O jak dobrze, że do Was trafiłem

dr.kokos napisał(a):O jak dobrze, że do Was trafiłem

janka.mik. napisał(a):Wspaniałe zajawki, więc będę tu zaglądać

miło mi, witajcie,

------

Zbieramy się dalej do jazdy, ale nawigacja źle nas prowadzi, na Poysdorf; jedziemy jednak dalej kilka km, ale dostrzegając potężny korek i konsultując z kierowcami TIR przez CB, zawracamy i wioskami jedziemy na Grosskrut, a potem po winietę na OMV w Hobersdorf, tym samym omijamy kilkukilometrowy jak się okazuje korek.



Na OMV obsługuje mnie Monika, Czeszka, ale rozumie wszystko po Polsku, no w końcu sporo Polaków tu zaopatruje się w winietę. Demontuję jeszcze tylko „bat” i rejestrator i mkniemy na Wiedeń, chcemy minąć go przed 14tą czyli początkiem większego ruchu.

Wiedeń dość płynnie ominięty, mimo zwężek, choć prędkość nie ta co zawsze; w pewnym momencie zauważam, że mam o 20km większą prędkość od dozwolonej i przez odcinkowy pomiar przejechałem szybciej. Będzie mandat! Ale jak przyjedzie to dopiero będziemy się martwić. Dalej już jadę dość uważnie, choć znów wydaje mi się, że mogło mnie trafić zdjęcie. Dwa mandaty to już sporo, mam nadzieję, że nic jednak nie przyjedzie (do tej pory nic). Po drodze bardzo duże natężenie ruchu. I tym sposobem dojeżdżamy do Loipersdorf Landzeit, które znamy z poprzednich wyjazdów; tu krótka toaleta i posiłek, hmm... kurczaczek i bułeczki serowe.



Droga dalej idzie dość szybko, obok Ilz wspominamy „nasz” skrót z poprzednich lat wiodący przez Feldbach, ale tym razem nie jedziemy bezpośrednio do Cro, tylko najpierw do Słowenii. Na ringu Grazu nieco się korkuje, ale w końcu spotykają się tu różne drogi, więc stąd tyle samochodów. Pora na tankowanie, miałem zjechać do Leibnitz i wygooglowanej przed wyjazdem stacji Jet z tańszym paliwem, ale jesteśmy już nieco opóźnieni, a na Campie chcielibyśmy spędzić popołudnie, dlatego decyduję się zatankować na przy autostradowej Shell Gralla, która okazuje się być najdroższą stacją od kilku lat w mojej historii tankowania: Eurosuper 95 1,39E/1L. No trudno. Po odejściu od kasy, okazuje się, że na tym Shellu można kupić winiety na Słowenię po cenach nominalnych, ale już nie chcę drugi raz stać w kolejce, więc kupujemy ją na granicy A-Slo.



Autostradą w Słowenii jeszcze nie jechaliśmy – wszystko przez MLP, spory ruch na drodze, ale dość szybko dojeżdżamy do zjazdu na Logarską Dolinę, jeszcze nieco drogi krajówką, robi się coraz ładniej i przed 17:00 meldujemy się na Campie Smica w miejscowości Luce.

Lekko spóźniony z przyjemnością się przyłączę. Piękne zdjęcia, trzymają równy dobry poziom. Szczególnie ucieszyło mnie odkrycie autora zdjęcia 22 na które swego czasu wydałem swoje 12 pkt Już widzę że będzie co podziwiać przez nadchodzące długie zimowe wieczory.

AdamZ napisał(a):Lekko spóźniony z przyjemnością się przyłączę. Piękne zdjęcia, trzymają równy dobry poziom. Szczególnie ucieszyło mnie odkrycie autora zdjęcia 22 na które swego czasu wydałem swoje 12 pkt Już widzę że będzie co podziwiać przez nadchodzące długie zimowe wieczory.

witaj Adamie, wspomniane zdjęcie pochodzi z jednej z ulubionych naszych miejscówek na Istrii, to Grožnjan; jeszcze raz dziękuję za Twoje 12pkt; więcej ujęć nieco dalej w relacji

te kiero napisał(a):Dochodzimy do wniosku, że trzeba będzie tu kiedyś przyjechać na cały dzień

Zdecydowanie warto przejść się po parku, do minaretu:





Nam najbardziej podobało się pływanie łódką po rzece Dyja:





Wszędzie zieleń i spokój, pięknie...

Czekam na następne atrakcje Kryształowej

no proszę, o minarecie nie wiedziałem nawet, dzięki Maslinko,
mimo odwiedzenia wielu miejsc, zauważyliśmy po drodze, że jeszcze więcej nam umknęło; tylko kiedy to realizować

Zdecydowaną większość miejsc odwiedziłem, ale chętnie zobaczę również Twoim okiem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Zdecydowaną większość miejsc odwiedziłem, ale chętnie zobaczę również Twoim okiem.

Pozdrawiam,
Wojtek

jakże mogłoby być inaczej ja zdecydowanie większą część Słoweni czerpałem od Ciebie
miło że wpadłeś w te skromne progi

na objazdówkę i ja zasiadam

Zamek naprawdę zrobił wrażenie

KrzychuZiom napisał(a):na objazdówkę i ja zasiadam

witam Krzysztofie, dopiero się rozpędzilismy więc zdążyłeś w sam raz

CROnikiCROpka napisał(a):Zamek naprawdę zrobił wrażenie

Zamek jest bardzo fotogeniczny, do tego te ogrody, chcemy tam powrócić

-----

Po zameldowaniu wybieramy parcelę pomiędzy drzewami, przytulne „zielone” miejsce pod sosnami, patrząc w niebo myślę- nie powinno być burzy, tudzież piorunów uderzających w drzewa, co za parę godzin okazuje się nie być takie oczywiste.
Rozbijamy obozowisko i idziemy na spacer po campie, który okazuje się być nie duży więc szybko nam to idzie, położony ładnie nad teraz płytką rzeką Savinja. Nad wysokimi sosnami widać w oddali jeden z wysokich szczytów Alp Julijskich. Biegnąca obok droga wcale nie jest tak uciążliwa jak czytałem w necie. Tuż obok nas Węgrzy, Holendrzy, Czesi ogólnie niewiele osób, dopiero pod wieczór przyjeżdża spora liczba Słoweńców (pewnie na weekend) i Polacy z kolejnymi Holendrami. Zapełniło się, zostały może 1, 2 wolne parcele. Dość słabo tu przy końcu campu z Wifi, więc ja i inni idą w stronę recepcji, przy której można poleżeć na leżakach, więc miło.









Powracając do pogody, mw. po 21tej, akurat po naszej kolacji pojawia się deszcz, z najpierw drobnego szybko przeradza się w ulewę i burzę. Na szczęście wszyscy zdążyli się rozłożyć z namiotami itp. i teraz mile spędzają czas w namiotach, kamperach, pierwsze winko idzie w ruch, bardzo lubię spędzać czas w namiocie, kiedy pada deszcz. Burza trwa dość długo, bo budząc się ok. godz 2:00 wciąż wali piorunami i grzmotami; mam nadzieję, że nie będzie niespodzianki z uderzeniem pioruna w drzewo, bo wszyscy na campie właśnie pod sosnami lub w ich zasięgu. Na szczęście nic takiego się nie dzieje. A ranek okazuje się być taki jak lubię

Bardzo ciekawa relacja, szczególnie, że i ja powoli planując przyszłoroczne wakacje myślę o takiej objazdówce: na pewno Słowenia, potem Istria i dalej na południe. Plany jeszcze niesprecyzowane więc będę podglądać i w razie czego "ukradnę" jakiś pomysł