Kilkudniowy Paryż 2013

Witam wszystkich nowych czytelników

Już za chwilę dodam kolejny odcinek.

piekara114 napisał(a):

To miejsce kojarzy mi się z tłokiem i osobami o ciemnej karnacji (to nie rasizm), którzy łapali za rękę i wiązali jakieś sznurki na nadgarstku, aby potem zarobić kasę za ich usunięcie.
Syna trzeba było mocno w tym miejscu pilnować, nawet za rękę pozwolił się prowadzić

O tak, zdecydowanie! Chociaż w tym roku było ich jakby troszkę mniej.

Dzień 2

Nadszedł czas na porządne zwiedzanie miasta miłości
Pobudka dość wczesna, nie możemy zmarnować ani minuty! Spacer do pobliskiej piekarni po świeże bagietki i pain au chocolat, a później francuskie śniadanko z widokiem na (prawie) Sacre Coeur



Pierwszy punkt programu na dziś to właśnie bazylika oraz jej okolice, czyli wzgórze Montmartre.
Daleko na szczęście nie mamy
Wychodzimy z domu a tam piękna pogoda. Na początku wiał lekki wiatr, więc nie obyło się bez kurtek, ale od południa - żarówa! Prawie jak w Chorwacji

Wspinamy się po schodach, co jakiś czas robiąc przystanki i podziwiając panoramę Paryża.









Wejście do środka bazyliki jest darmowe, co oczywiście wiąże się z tym, że bardzo trudno jest się tam dostać - tłumy turystów skutecznie to uniemożliwiają. Nigdy jeszcze nie byłam w środku, bo stanie w ogromnej kolejce i zwiedzanie w takim tłumie nie bardzo mnie pociąga. Na szczęście my udaliśmy się tam koło 9 rano, więc było luźno i przyjemnie. Zdjęć w środku robić nie można, ale udało mi się strzelić dwa "z brzucha"







Po zwiedzaniu bazyliki przyszedł czas na Montmartre. Montmartre to dzielnica Paryża, usytuowana na wzgórzu o tej samej nazwie. Dla mnie, jedno z najbardziej urokliwych miejsc w stolicy Francji. Wieczorne spacery i kawa w jednej z knajpek na Place du Tertre...mmm Place du Tertre to miejsce, a dokładniej plac , na którym znajdziemy wielu artystów wystawiających swoje obrazy, a także takich którzy za określoną kwotę namalują Wasz portret











Widok na Sacre Coeur z jednej z uliczek:



Po krótkim spacerze doszliśmy do wspomnianego wyżej Place du Tertre, gdzie zrobiliśmy sobie krótką przerwę przy kawie i herbacie. Oczywiście na każdym kroku można kupić tam pamiątki z Paryża - przede wszystkim obrazy, ale też różne figurki, zdjęcia, magnesy i tysiące innych









Wypoczęci i napojeni zdecydowaliśmy, że czas ruszać dalej. Kierunek Trocadero.
Ale najpierw musimy jakoś dostać się do metra.
Możliwości zejścia (tak samo zresztą jak i wejścia) ze wzgórza są dwie - zjazd kolejką



lub pokonanie kilkuset schodów. My najczęściej w górę jechaliśmy kolejką, w dół schodziliśmy schodami Na wjazd kolejką obowiązują te same bilety co na metro! Można je kupić w automacie tuż przed wejściem do kolejki lub na każdej stacji metra.
Jak już się pewnie domyśliliście my wybraliśmy na zejście wariant nr. 2 - schody
Po drodze znaleźliśmy jeszcze kilka ciekawych miejsc, które oczywiście uwieczniłam.









I tak po około 2 godzinach na Montmartre znaleźliśmy się przy stacji metra Anvers, by podążyć w kierunku najsłynniejszej budowli Paryża

Do zobaczenia wkrótce

Miło się z Tobą wędruje po Paryżewie .
Tym bardziej, że ja z tych, którzy chętnie tam wrócą .

Potter napisał(a):Miło się z Tobą wędruje po Paryżewie .
.

Miło mi bardzo

Dzień 2 - ciąg dalszy

Przez najbliższych kilka dni prawdopodobnie nie znajdę czasu by dodać tu coś nowego, więc wykorzystam jeszcze ten niedzielny wieczór

Tak jak pisałam, naszym kolejnym przystankiem była oczywiście Wieża Eiffla. Dla mnie już nic nowego, dla Rodziców wielki szok i niedowierzanie połączone z zachwytem. Wrażenia te były jeszcze spotęgowane przez piękną pogodę, prawie bezchmurne niebo i stosunkowo małą liczbę turystów.
Kilka dowodów (nie ma co ukrywać, wieża jest bardzo fotogeniczna ):









Taka upalna pogoda bardzo rozleniwia więc skorzystaliśmy z wolnej ławki i łapaliśmy wrześniowe promyki słońca - trzeba było nabrać trochę energii na powrót do szarej i zimnej Polski



Jedną z atrakcji, którą sobie wcześniej zaplanowaliśmy był rejs Sekwaną. Takie rejsy organizuje wiele agencji, a ich stateczki zacumowane są na całej długości rzeki, ale taki chyba główny punkt to właśnie okolice wieży Eiffla, dlatego po krótkim odpoczynku udaliśmy się na dół, tuż pod samą wieżę.
Po drodze oczywiście zaczepiali nas czarnoskórzy panowie zachęcający do kupna 'uroczych' miniaturek wieży we wszystkich kolorach tęczy Na nas niestety, lub stety, sobie nie zarobili

Na nabrzeżu zorientowaliśmy się co do cen i godzin rejsów, a potem poszliśmy dalej.







Takie piękne niebo nam towarzyszyło !



Na wieżę nie wjechaliśmy bo:
a) odstraszyła nas kolejka
b) moi Rodzice mają lęk wysokości i wolałabym nie przyprawić ich o atak paniki
c) ja nie miałam nawet na to ochoty, bo na górę wjechałam raz i tyle mi wystarczy

Później obowiązkowy spacer Polami Marsowymi i kolejna przerwa na ławeczce







W planie mieliśmy spacer do Les Invalides, ale oczywiście zgubiliśmy się i zatoczyliśmy koło, wychodząc tuż przy Pont de l'Alma i miejscu śmierci księżnej Diany. Po drodze zjedliśmy obiad we włoskiej pizzerii, gdzie kelner był wielce zaskoczony naszym porozumiewaniem się w obcym mu języku.



ach ta wieża







Na dziś to już koniec, ciąg dalszy nastąpi wkrótce

Ale tu cicho!

Chyba czas na ciąg dalszy

Dzień 2 - ciąg dalszy

Ostatnią część zakończyliśmy przy Pont de l'Alma, a tu jedno zagubione zdjęcie, które powinno się znaleźć we wcześniejszym odcinku (widok z tegoż mostu):



Z Pont de l'Alma kierowaliśmy się w stronę najsłynniejszej ulicy - Champs Elysees.
Doszliśmy tam inną ulicą, też dość znaną dzięki ekskluzywnym sklepom i hotelom, które się na niej znajdują - Avenue George V.
A tu dowód na to, że to naprawdę droga ulica :





Znajduje się tam też bardzy słynny paryski kabaret - Crazy Horse. Jakiś czas temu było o nim dość głośno w Polsce, bo przyjechali tu ze swoim spektaklem.



Byliśmy też świadkami ślubu Co ciekawe, z kościoła wyszła jedynie para młoda oraz para fotografów, żadnych gości





Aż w końcu doszliśmy do budynku, który oznacza, że Pola Elizejskie są już tuż, tuż. To budynek, w którym mieści się salon Louis Vuitton. Kilka lat temu nawet weszłam do środka, i utwierdziłam się w przekonaniu, że drogie wcale nie znaczy piękne




Jak już znaleźliśmy się na Polach Elizejskich, mieliśmy tylko jedno wyjście - zobaczyć Łuk Triumfalny. Na górę oczywiście z wiadomych względów się nie wybraliśmy nawet mimo moich zapewnień, że jest dużo niżej niż na wieży
Krótka sesja zdjęciowa i zapada decyzja, wracamy do naszego mieszkanka żeby trochę ochłonąć. Upał tego dnia naprawdę doskwierał.







W domu, po solidnym odpoczynku, postanowiliśmy odwiedzić Antony, małą miejscowość położoną niedaleko Paryża. W zeszłym roku spędziłam tam 2 tygodnie wakacji, chciałam więc pokazać Rodzicom to miejsce. Wybraliśmy się tam samochodem...co oczywiście od razu okazało się być złym pomysłem. Nie dość, że wyjechać z Paryża w godzinach szczytu graniczy z niemożliwym (a dodatkowo Francuzi jeżdżą jak chcą, a na ulicy często nie ma żadnych oznaczeń) to jeszcze po powrocie krążyliśmy przez ponad godzinę, żeby znaleźć jakieś miejsce parkingowe
Ale przynajmniej pozwiedzaliśmy trochę przez okna samochodu
Na poniższych widać kościół Madelaine.




No i naszą wspaniałą nawigację Aaa, i brudną szybę też

Z problemami, ale dojechaliśmy na miejsce. Najpierw szybkie zakupy, później trochę zwiedzania samochodem, a na końcu spacer po pięknym parku (Parc de Sceaux). Link do strony - http://www.parc-de-sceaux-92.net/
Jest to naprawdę piękne i ciche miejsce, duży obszar (nam nie udało się w tym roku zobaczyć wszystkiego). Raj dla miłośników joggingu lub jazdy na rowerze. Idealne miejsce, żeby po prostu usiąść lub położyć się na trawie i odpocząć, z dala od zgiełku Paryża.













I takim pięknym akcentem zakończyliśmy nasz drugi dzień w Paryżu. Zmęczeni ale szczęśliwi wróciliśmy do domu i podejrzewam, że zasnęliśmy wszyscy w sekundę

Do następnego!

W jaki sposób zamówiliście sobie TAKĄ pogodę ?
Ajfelka w słońcu - to rzadkość .