Hvartastycznie - Hvar 2016

Nie mogę się już doczekać Twojego Hvaru,bo chyba za rok właśnie ta wyspa będzie naszym celem...

piekara114 napisał(a):Nie mogę się już doczekać Twojego Hvaru,bo chyba za rok właśnie ta wyspa będzie naszym celem...

Zapowiada się niezły tłok.Też myślimy o Hvarze za rok

słoma79 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Nie mogę się już doczekać Twojego Hvaru,bo chyba za rok właśnie ta wyspa będzie naszym celem...

Zapowiada się niezły tłok.Też myślimy o Hvarze za rok

Jacy my wszyscy mało oryginalni jesteśmy U nas Hvar za rok jest już właściwie postanowiony

Btw. dosiadam się do widowni

Tak jak wspomniałem wcześniej, nim wsiedliśmy do stateczku żeby przepłynąć jezioro Kozjak, musieliśmy odstać ze 20 minut. Chorwaci są elastyczni, kiedy zobaczyli, że zebrała się większa grupa, przekierowali dodatkową łódkę na najbardziej obleganą trasę.
Przed nami polana, na której mogliśmy odpocząć, posilić się przed dalszym spacerem.















Dzieciaki dzielnie zniosły wędrówkę, a szczególnie ostatnie podejście. Nagrodą oprócz widoków z góry były lody .









To już koniec spaceru wśród Plitwickich Jezior, muszę kiedyś tu przyjechać kolorową jesienią bądź w śnieżną zimę pewnie jest co najmniej tak samo ładnie. Późnym popołudniem wracamy do apartmana by następnego dnia ruszyć do głównego celu naszych tegorocznych wakacji.

_Piotrek_ napisał(a):To już koniec spaceru wśród Plitwickich Jezior, muszę kiedyś tu przyjechać kolorową jesienią bądź w śnieżną zimę pewnie jest co najmniej tak samo ładnie.

Na zachętę

Też sobie poczytam i popatrzę. Na Hvarze byliśmy tylko jeden dzień więc wiele nie widzieliśmy. A może za 2 lata

Janusz Bajcer napisał(a):

_Piotrek_ napisał(a):To już koniec spaceru wśród Plitwickich Jezior, muszę kiedyś tu przyjechać kolorową jesienią bądź w śnieżną zimę pewnie jest co najmniej tak samo ładnie.

Na zachętę

zachęcony to ja jestem od dawna, potrzeba tylko czasu i funduszy

Beata W. napisał(a):Też sobie poczytam i popatrzę. Na Hvarze byliśmy tylko jeden dzień więc wiele nie widzieliśmy. A może za 2 lata

Zdecydowanie Hvar jest warty tego, żeby poświęcić mu więcej niż jeden dzień

Następnego dnia rano, wyspani i wypoczęci ruszamy w drogę, jakiś "wzgórek" przy wjeździe na autostradę w okolicy węzła Gornja Ploca,



krótki postój na Odmoriste Krka





i wreszcie zjazd z autostrady w Blato nad Cetiną. Kierujemy się do Omiša, ostatni fragment trasy bardzo atrakcyjny widokowo, niestety zdjęć brak. Kiedy po raz pierwszy jechaliśmy na Rivierę Makarską odstaliśmy w Omišu blisko 2 godziny w korku, tym razem ruch był znikomy. Zatrzymujemy się na obiad i spacer po małej ale uroczej starówce.







































Jest GORĄCO i tak będzie też przez cały nasz pobyt na Hvarze, do którego mamy coraz bliżej.

Kilka ujęć z przejazdu Jadranską Magistralą









Do Drvenika docieramy popołudniu, przed nami tylko 3 auta, podchodzimy do kasy kupujemy bilety, rampa opuszczona, skręcam w prawo żeby wjechać na pokład. Nagle gość w żółtej kamizelce gwiżdże na mnie i pokazuje, że muszę się ustawić do kolejki. No tak widziałem, że trzeba pojechać prosto, zawrócić na rondku i dopiero wjechać, ale myślałem, że to bliżej i wszyscy już są na pokładzie. Niestety, nie byli podjechaliśmy kawałek, koniec kolejki był jeszcze przed rondkiem. Trudno poczekamy, za 15 minut ma być rejs, już widać zmierzający w naszą stronę prom. Wychodzimy na chwilę z auta, moczymy nogi - ale ciepła woda, będzie elegancko . Za chwilę samochody zjeżdżają z łajby pakujemy się do auta i niestety, nie mieścimy się. Jeżeli będziecie tak jak my, jeszcze przed nawrotem, nie liczcie na to, że zmieścicie się na prom. Następny za 1,5 godziny, trudno, będziemy czekać, idziemy na lody, po chwili część ekipy zostaje, a my idziemy kupić coś, co ugasi nasze pragnienia wieczorem już po zakwaterowaniu, zeszło nam chwilę, nagle telefony - wracajcie bo puścili drugi prom. Obładowani napojami z szybkością (prawie) Usaina Bolta wracamy do auta, wjeżdżamy jako ostatni, 2 minuty później i rzeczywiście przyszłoby nam jeszcze chwilę czekać.
Wreszcie płyniemy na Hvar.





The Big Blue

Na Hvar dopłynęliśmy przed godz. 19, zjeżdzamy z promu i jedziemy w konwoju na drugi koniec wyspy - do Jelsy. Są na tym forum miłośnicy tej miejscowości, w swoich relacjach i postach byli tak przekonywujący, że i my postanowiliśmy się tam osiedlić. Niby nie jest daleko, bo niewiele ponad 50 km, ale drogi są kręte, dosyć wąskie i jazda trwa blisko godzinę. No chyba, że ktoś pociska na maksa to przyjeżdża 5 minut szybciej, ale jak jedzie z dziećmi na tylnym fotelu to z pewnością ma przegląd tego co jadły przez cały dzień.
Poza tym drogi nie są tak straszne, jak się o nich mówi, rzeczywiście są dosyć kręte i specyficznie zbudowane więc przyhaczenie pobocza nie wchodzi w grę bo często jest ono kilkadziesiąt cm poniżej asfaltu. Jednak jak dziś przypomnę sobie np. jazdę wzdłuż wybrzeża jeziora Szkoderskiego w Czarnogórze to tam było zdecydowanie bardziej wymagająco.
Reasumując do Jelsy dojechaliśmy bez większego problemu Pani Gospodyni już na nas czekała, dostajemy klucze i butelkę wina na powitanie. Apartman taki jak na zdjęciach więc nie ma zawodu. Tego dnia już się nigdzie nie ruszamy, gorący wieczór spędzamy na tarasie próbując wszystko to co w 2-litrowych butelkach zakupiliśmy w Drveniku i obmyślając na którą z zanotowanych plaż jechać następnego dnia.
Wybór padł na Zawalę, dosyć blisko i do tego przejazd legendarnym tunelem jako dodatkowa atrakcja.
Rano po drodze na plażę zatrzymujemy się na chwilę w wiosce Pitve.









Później docieramy do tunelu (zdjęć nie będzie). Jest czerwone, ale jest dobrze, mamy Pole Position, jednak miejscowy Chorwat podjeżdża z lewej białym golfem2, wysiada, robi z dłoni daszek, zagląda w dziurę, wsiada do auta ... i rusza, tyle go widzieliśmy. Nie mieliśmy takich jaj żeby za nim ruszyć . Sama jazda za pierwszym razem robi wrażenie, 1,5km w dziurze wykutej w surowej skale, dzieciaki mają frajdę. Przy zjeździe do Zavali widoki przednie, serpentyny też niczego sobie.
Zjeżdzamy do Zavali, nie lubię łazić z tym wszystkimi tobołami daleko, więc parkujemy na tym cyplu po prawej i lokujemy się na pobliskiej plaży tu

a poniżej Zavala moimi oczami, plaża nie była jakoś zatłoczona



za to ruch na wodzie spory













To by było na tyle, wielkiego łał nie było (są pewnie ciekawsze zatoczki w okolicy), ale nie było źle. Woda jakby trochę chłodniejsza niż w Drveniku, ale myślę, że te 25-26 stopni miała, więc nie marznęliśmy;).

Powrót w późnych godzinach popołudniowych, znowu pole position przed tunelem jakiś rowerzysta podpiął się pod nas, prosił żebyśmy tylko nie jechali szybciej niż 30-35km/h. Ostatni rzut oka na wybrzeże w okolicy Zavali, Scedro i dalej Korculę.



Zatrzymujemy się jeszcze na chwilę w górnym Pitve

Pitve ma swój urok, czekam na ciąg dalszy

Promy z Drvenika w sezonie rzeczywiście pływają jak chcą, dobrze, że zdążyliście
My tym razem zdecydujemy się na przeprawę ze Splitu do St. Gradu. Rok temu, te ostatnie 70 kilometrów po Hvarze, z Sucuraja do Jagodnej, dało nam w kość.
Ojjjj jakże mi się już za tym Hvarem tęskni
Jeszcze miesiąc i troszkę i witaj lawendowa wyspo!

Dzień dobry, ja sobie tu przycupnę, bo u mnie w tym roku również będzie hvartastycznie

Będę śledzić i zbierać każdą, najmniejszą informację

Pozdrawiam

Pitve rządzi! Minęło już 6 lat odkąd byliśmy na Hvarze... Relacja rozpala tęsknotę!

Także się dołączam, bo u mnie w tym roku Hvar walczy z Rivierą Makarską o kto które z nich odwiedzę

Może mnie przekonasz, żeby to był właśnie Hvar

Offf. jeszcze tylko 15 dni