Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

Fajne widoki z Kastro, patrząc na morską taflę widzę, że trochę wiało

Czyli zaliczyliście Astipaleę do "ulubionych" , w sumie nie dziwię się bo sądzę, że i nam by się spodobała.
W zeszłym roku nie udało się nam dotrzeć, choć w sumie szansa jakaś tam była... ale po zawirowaniach z autem mielibyśmy tam zaledwie dwa dni - to chyba dobrze że odpuściliśmy .

Te drogi które widzę na zdjęciach sądzę że nie sprawiłyby nam kłopotu z przejazdem , już większy z osiadającym wszędzie pyłem...
Na ten wrzesień pomysły mamy 3, ale co tam, jak nie teraz to w przyszłym roku .

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Czyli zaliczyliście Astipaleę do "ulubionych" , w sumie nie dziwię się bo sądzę, że i nam by się spodobała.

Tak zdecydowanie Może nie pierwsza trójka, ale zaraz za podium . Wyspa jest moim zdaniem rewelacyjna, a jej niedostępność (godziny kursowania promów, brak asfaltu na większości dróg) sama w sobie też jest atrakcją. Przekłada się to też niewątpliwie na liczbę turystów.

kulka53 napisał(a):W zeszłym roku nie udało się nam dotrzeć, choć w sumie szansa jakaś tam była... ale po zawirowaniach z autem mielibyśmy tam zaledwie dwa dni - to chyba dobrze że odpuściliśmy .

Pamiętam dobrze, żałowałem trochę, bo miałem nadzieję coś odgapić od Was . Ja chciałbym kiedyś tam jeszcze wrócić, nie zwiedziliśmy wyspy jakoś bardzo dokładnie, jest kilka miejsc, gdzie nie byliśmy, a które bardzo chciałbym zobaczyć. Są też antyczne pozostałości, które kompletnie odpuściliśmy.

kulka53 napisał(a):Te drogi które widzę na zdjęciach sądzę że nie sprawiłyby nam kłopotu z przejazdem , już większy z osiadającym wszędzie pyłem...

Większość dróg pewnie tak, ale było kilka, szczególnie następnego dnia, gdzie jazdę normalnym autem raczej bym odradzał, niestety tych najgorszych odcinków chyba nie mam na zdjęciach.

Pozdrawiam

13 Maj c.d

Obejrzeliśmy sobie Kastro dosyć dokładnie, czas wracać.




I znowu te uliczki. Ciężko się powstrzymać przed ich fotografowaniem. Można tak bez końca .



































Dochodzimy znów do głównego placu.





Trochę już zmęczeni dniem mięliśmy wracać do pokoju, ale po drodze moją uwagę przykuła ouzerria, którą minęliśmy. Wracamy, zaglądamy do środka, jest fajnie więc od razu modyfikujemy plan na wieczór .




Zajmujemy miejsce na tarasie.




Zamawiamy raki, potem Pani przynosi kilka przekąsek. Robi się bardzo przyjemnie .





Zasiedzieliśmy się trochę, zmęczenie minęło i kompletnie odechciało nam się wracać do pokoju. Po wyjściu z ouzerri postanawiamy jeszcze odwiedzić jedną z tawern. Nie wybieramy jednak tej widocznej na zdjęciu poniżej, po lewej stronie, a położoną kilka metrów wcześniej, żeby nie siedzieć przy samym deptaku. Bardzo miła obsługa, smaczne przekąski, ja zapamiętałem najbardziej domowej roboty marynowaną paprykę, rewelacja.




W końcu jednak wracamy.




I ostatnie już zdjęcie na koniec tego bardzo udanego dnia.


CDN

14 Maj

Drugi, a zarazem ostatni dzień, w którym dysponowaliśmy wypożyczonym samochodem, spędziliśmy go więc, prawie w całości, objeżdżając tym razem południowo-zachodnią część wyspy.
Pierwszy przystanek, położony w pobliżu Livadii sztuczny zbiornik na wodę.



Jedziemy z powrotem w kierunku Livadii.





Widok na Chorę




Mijamy Livadię, jedziemy zobaczyć według niektórych przewodników najładniejszą plażę na wyspie, Kaminakie. W pewnym momencie kończy się asfalt, ale droga nie jest najgorsza, robi się natomiast bardzo widokowo.











Przy plaży trochę zabudowań, tawerna, ale jak to zazwyczaj podczas naszych majowych wyjazdów bywa, wszystko pozamykane, dookoła ani żywej duszy.








Plaża ładna jednak na plażowanie przyjdzie jeszcze czas, jedziemy dalej.




Następnym punktem programu jest zatoka Panormos. Z Kaminakii to spory kawałek, trzeba przejechać na drugą stronę zachodniego „skrzydła” Astypaleii. Najkrótsza trasa prowadzi drogą biegnącą niemal przez sam najwyższy szczyt wyspy Varadia.




Kaminakia z „lotu ptaka”.





Czym wyżej droga robi się co raz gorsza, najgorszego odcinak nie mam na zdjęciach, ale z pewnością nie nadaje się on dla zwykłych osobówek.








Jakoś udało się wjechać, choć z dołu pokryty antenami szczyt wyglądał dosyć groźnie. Na najwyższym punkcie drogi kościółek Agios Georgios i kilka zabudowań, nie zatrzymujemy się tam jednak, krótki postój robimy sobie trochę niżej, po drugiej stronie góry.






Jedziemy dalej.





Nie jest to częsta sytuacja, kiedy spotykamy inny samochód na drodze.




Widać już Panormos.









Nie zjeżdżamy na dół, zatokę oglądamy sobie z góry. Miejsce jest bardzo ładne, jednak na plażowanie już na początku wybraliśmy sobie inne. Pomimo, że Astypalea nie jest bardzo duża, to ze względu na brak asfaltu na większości dróg, na jeżdżenie po niej, schodzi dosyć dużo czasu. Dzień mijał dosyć szybko, a chcieliśmy jeszcze przynajmniej dwa miejsca odwiedzić, a na jednym z nich przynajmniej z godzinkę poleżeć. Miałem też troszkę obaw związanych z ilością paliwa w baku „naszego” Suzuki.












Opuszczamy Panormos i jedziemy w kierunku Agios Ioannis.










Gdzieś w pobliżu Agios Ioannis jest źródełko i nawet mały wodospadzik. Jeszcze przed wyjazdem postanowiłem sobie, że je znajdę, jednak na miejscu pod wpływem panującego gorąca, mój entuzjazm do tego mocno zmalał. Podjąłem jednak jedną próbę dostania się tam na przełaj.




Kiedy jednak doszedłem do widocznego poniżej miejsca, dałem sobie spokój.



Żeby dojść do źródełka, trzeba pewnie iść widoczną spod kościółka, wytyczoną dookoła zabudowań, ścieżką, ale na to już nie miałem ochoty.

W dole plaża Agios Ioannis.




Ostatnim miejsce gdzie chcemy dotrzeć jest plaża Vatses. Jednak z obawy o wspomniane wyżej paliwo, z powrotem nie jedziemy już drogą przez góry, tylko przez Chorę, gdzie jakby co będziemy mogli dolać benzyny.


CDN

Bardzo ładnie, mnie jednak bardzo brakowałoby drzew. Muszę mieć drzewa i choćby mały krzaczek na plaży, nie lubię siedzieć w słońcu
Ale te białe greckie miasteczka z niebieskimi oknami...to jest to

Bardzo przyjemne krajobrazy , dla mnie właśnie brak drzew jest czymś co pozytywnie wyróżnia Cyklady (choć akurat Astipalea niby nią nie jest) i tylko zawsze mam problem gdzie by tu schować auto w cieniu .

Faktycznie, ta szutrówka mniej mnie przekonuje , ale to chyba ten skrót o którym wspominał też MCR. Mam nadzieję, że "główna" do Panormos jest trochę lepsza. Pożyjemy, zobaczymy

Hmmm, tak czuję, że na Astipalei Wasze majowe wakacje się nie skończyły?

Magda O. napisał(a):Bardzo ładnie, mnie jednak bardzo brakowałoby drzew. Muszę mieć drzewa i choćby mały krzaczek na plaży, nie lubię siedzieć w słońcu
Ale te białe greckie miasteczka z niebieskimi oknami...to jest to

Ja podobnie jak Kulka uważam, że ten bezdrzewny krajobraz Cyklad, czy Dodekanezu jest tym co je wyróżnia. Na przykład na jońskiej Paxos (choć wspominam ten wyjazd bardzo dobrze), gdzie można spotkać niemal prawdziwy las, jakoś mało grecko mi się wydawało. Co do plaży, zgadzam się z Tobą, jakieś choć jedno drzewko, czy krzaczek, jakaś odrobina cienia, musi być. Ja też nie lubię zbyt długo siedzieć na słońcu. Na szczęście na Astypaleii nie ma z tym problemu, bo na wszystkich plażach na jakich byliśmy takie drzewka były. Na Kaminakii, zdjęcie poniżej, na Vatses i nawet na miejskiej w Pera Gialos.

Tak! Te białe domki, to jest to! Zwłaszcza, że Chora na Astypaleii jest jednym z najładniejszych białych miasteczek jakie widzieliśmy. Czy najładniejsze, może nie, jest jeszcze Anafi i Folegandros. Na Amorgos, Sikinos też są piękne. Wiele osób wspomniało by o Santorini, ale dla mnie to zupełnie inna bajka. W każdym razie nigdy nie mieliśmy na te białe domki takiego widoku z balkonu jak na Astypaleii.

Drzewka na Kaminakii


Kilka zdjęć drzewek z Vatses w jednym z następnych odcinków.

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Faktycznie, ta szutrówka mniej mnie przekonuje , ale to chyba ten skrót o którym wspominał też MCR. Mam nadzieję, że "główna" do Panormos jest trochę lepsza. Pożyjemy, zobaczymy

Hmmm, tak czuję, że na Astipalei Wasze majowe wakacje się nie skończyły?

Tak to jest ten skrót z relacji MCR-a. Masz rację, ta "główna" droga z Chory do Panormos (jeszcze będzie jej kilka zdjęć), zdecydowanie lepsza. Choć sam zjazd na Panormos mocno "średni", jest kilka zdjęć w poprzednim odcinku.

Jeszcze Dzięki za przypomnienie mi prawidłowej nazwy . Panormos, a nie Panoramos, jak pisałem . Może mi się urok tego miejsca jakoś tak z panoramą skojarzył . W każdym razie już poprawiłem.

Dobrze czujesz , na Astypaleii nie skończyliśmy, jednak zbyt odkrywczo już nie będzie, raczej bardziej wypoczynkowo. No i w końcu obiecaliśmy ostatnio Komuś, że w tym roku do Niego wrócimy . Choć całkiem wypoczynkowo i spokojnie nie było, bo, uprzedzając nieco fakty, znowu nie z naszej winy, zakończenie nie było takie jak sobie zaplanowaliśmy. Ale o tym później.

Pozdrawiam

14 Maj c.d.

No to jedziemy dalej.







Widok na Livadię.






Co raz lepiej widać Chorę.







Odpoczynek pod wiatrakiem.








I piękna Chora w całej okazałości.




Pera Gialos





Okazało się, że paliwa zostało nam tak troszkę więcej niż rezerwę, do Vatses starczy. Zdecydowaliśmy, że samochód zatankujemy na drugi dzień rano, zaraz przed zwróceniem go właścicielowi. Chorę mijamy więc bez zatrzymywania.

Jeszcze raz mijamy Livadię.




Z tego co pamiętam dojazd jest bardzo prosty. Za Livadią jest kierunkowskaz na Kaminakię, a potem oznakowane odbicie na Vatses. Niestety sama droga nie jest najlepsza, ale myślę, że w sezonie jest dużo bardziej „wyjeżdżona”. Oczywiście na zdjęciach znów tego nie widać, ale zawsze tak jest, że w jakiś trudniejszych momentach, zapomina się o zdjęciach. Teraz jak tak patrzę to wygląda znośnie, ale był taki jeden odcinek, gdzie jechało się wyłącznie po dosyć sporych kamieniach.







Końcówka to już niemal „autostrada”.





Plaża jest naprawdę super. No i tylko dla nas.











Żonka zajmuje miejsce na plaży, a ja chronię się w cieniu dachu zamkniętej oczywiście tawerny.




Teraz kilka wspomnianych wyżej plażowych drzewek .







Czas wracać, ja już miałem słońca zdecydowanie dosyć.
Tu udało się uchwycić jeden z gorszych odcinków drogi do Vatses.


CDN

14 Maj c.d.

Wracamy do Chory.





Poprzedniego dnia, kiedy byliśmy w Pera Gialos, przy jednej z tawern widziałem reklamę, informującą o dostępności piwa lanego z beczki, co w Grecji na wyspach nie jest częstą sprawą. Po powrocie do pokoju ja uparłem się, że tam pójdziemy. Żonce niezbyt to się uśmiechało, to dosyć dużo schodzenia po schodkach, a byliśmy już trochę zmęczeni dniem. Jednak udało mi się postawić na swoim. Niestety, po pokonaniu dziesiątków schodków, okazało się, że tawerna owszem otwarta, ale lanego piwa brak, a tablica z reklamą, no cóż…. Grecja.






No nic, na ochłodę musiały wystarczyć lody i piwko butelkowe, do którego nic nie mam, ale nastawiłem się na coś innego .

Wracamy do Chory, a wieczór postanawiamy spędzić w tej samej tawernie co poprzedniego dnia.






Widocznego na zdjęciu powyżej Tsipuro nie polecam, dużo lepszy jest domowy wyrób, tego tylko spróbowaliśmy .





Pomimo małego niepowodzenia z lanym piwkiem, kolejny baaaardzo udany dzień .
CDN

KOL napisał(a):obiecaliśmy ostatnio Komuś, że w tym roku do Niego wrócimy

Tak przypuszczałem że to może być ta wyspa (też dlatego, bo łatwo z Astipalei na nią się przedostać) .

Rzeczywiście straszne pustki mieliście w połowie maja , plaże, uliczki, wyspa jak wymarła. I o to chodzi
A drogi, no cóż, trzeba na Astipaleę przeznaczyć trochę więcej czasu by móc się powoli po nich toczyć

Ze spektakularnie położonych miasteczek dodałbym jeszcze Serifos

Pozdrawiam

KOL napisał(a):
Drzewka na Kaminakii


Pozdrawiam

I to jest plaża dla mnie

15 Maj

Ostatni dzień na Astypalei można określić mianem wypoczynkowo-plażowo-rozrywkowego. Rano po zatankowaniu oddaliśmy samochód, a potem posiedzieliśmy sobie trochę na naszym balkonie, żeby przed pożegnaniem wyspy nasycić jeszcze oczy pięknym widokiem . Nie mogło się oczywiście obyć bez kilku „codziennych zdjęć balkonowych”.






I jeszcze panorama.


Rozmiar oryginalny


Gdzieś tak około południa udaliśmy się na plażę w Pera Gialos.




Na plaży, można napisać, tradycyjnie, Żonka na słoneczko, a ja pod drzewka.

Żonce spodobało się wylegiwanie w tym, moim zdaniem, bardzo urokliwym miejscu, ja miałem więc sporo czasu na podziwianie okolicy.






Pięknie, aż nie chciało się wyjeżdżać


Pełny rozmiar

Kiedy już znudziło nam się trochę plażowanie, postanowiliśmy złożyć pożegnalną wizytę w odwiedzanej niemal codziennie tawernie w Chorze. Niestety nie było tam możliwości płacenia kartą. Ja o to wcześniej nie pytałem, bo nie było takiej potrzeby, ale właśnie wtedy, podczas pożegnalnej wizyty, nie zabraliśmy ze sobą gotówki. Jedyny na wyspie bankomat znajduje się w Pera Gialos, skąd właśnie wróciliśmy . Żaden kłopot jednak , wsiadam razem z właścicielem tawerny na skuter i jedziemy do bankomatu w Pera Gialos. Taki szybki przejazd w dół wąskimi uliczkami był dla mnie sam w sobie atrakcją.

Kolejnym bardzo przyjemnym wieczorem kończymy wizytę na tej pięknej wyspie, która, co już pisałem, spodobała nam się pod każdym względem. Plaże, widoki, piękna Chora, niewielka ilość turystów, czyli wszystko czego do szczęścia potrzeba. Chciałbym jeszcze kiedyś na Astypaleę wrócić choćby dla Pachia Ammos, czy wysepek Kounoupi i Koutsomyti, których to miejsc nie udało nam się odwiedzić. W pierwszym przypadku, trzeba by było poświęcić na to cały dzień, którego nam zabrakło. Żałuję bardzo, bo przynajmniej na zdjęciach, to piękne miejsce. Jeśli chodzi o wysepki to, jak gdzieś wyżej pisałem, były w planie, ale w sytuacji zawieszenia działalności wypożyczalni motorówek w Livadii, inny transport na nie był dla nas po prostu za drogi. Lista wysp, na które chcielibyśmy wrócić liczy już kilka pozycji, także czas pokaże, czy jeszcze Astypaleę odwiedzimy. Jej dosyć dobre połączenie z Amorgos i Donoussą jest na pewno poważnym argumentem za.
CDN

Rozumiem, że ta tym Wasze wakacje się nie skończyły? Będzie coś jeszcze?
Te pustki... ciekawa jestem, jak wygląda tam w sezonie. Wydaje mi się, że wyspa raczej nie jest bardzo oblegana nawet w szczycie sezonu, ale mogę się mylić.

W końcu udało mi się nadgonić. Takie 'tłumy' ludzi na plażach wręcz uwielbiam.
Pozdrawiam