Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

W Jarinje i było to mniej więcej tydzień po tym jak niedaleko tego przejścia w zasadzce zginął litewski policjant z KFOR. Było to też 3 tygodnie przed lokalnymi wyborami i może dlatego celnik chciał zaznaczyć, że nie uznaje Kosowa (tzn. przekraczamy nielegalnie granicę) i o mały włos, by nas nie przepuścił.

Ja jeszcze cofnę się do początku, KOL jak odcinek z Trnavy na Komarno? Też mam zamiar pokonać ten odcinek nocą.

kulka53 napisał(a):

KOL napisał(a):jeden z dwóch na tym urlopie, który odwiedziliśmy pierwszy raz.

Super , coś czuję, że zrealizowałeś mój pomysł sprzed 2 lat
Tym bardziej jestem ciekaw części dalszej...

Myślę, że Cię trochę rozczaruję, wizyta w tym drugim kraju był bardzo krótka i co tu dużo pisać, raczej nieudana, ale o tym już za kilka odcinków.

Pozdrawiam

kataryniarz napisał(a):Ja jeszcze cofnę się do początku, KOL jak odcinek z Trnavy na Komarno? Też mam zamiar pokonać ten odcinek nocą.

Odcinek ten przejechaliśmy drogami: R1, 573, 75, 64. Na R1 kilka samochodów, potem niemal zupełnie pusto.

Pozdrawiam

4 Maj c.d.

Po powrocie z Rozhen zostawiliśmy samochód na hotelowym parkingu i od razu ruszyliśmy „w miasto”.





Melnik, najmniejsze miasto Bułgarii, jak piszą w przewodnikach, to w zasadzie jedna ulica. Można sobie nią spacerować po jednej lub po drugiej stronie rzeczki Melniszki, rzeki z nazwy, podczas naszej wizyty, było tam tylko suche koryto. Pełno jest restauracji i miejsc gdzie można kupić bądź też degustować to z czego Melnik słynie najbardziej, czyli wino. Oprócz wina można też zaopatrzyć się w różnego rodzaju miody lub przetwory z owoców.















Zabudowa bardzo przypomina tą, którą znamy z Ohrid. Pomimo, że Melnik jest miasteczkiem typowo turystycznym, niewątpliwie ma swój urok.







Owocna wizyta w bankomacie.




Poszliśmy do końca ulicy żeby odwiedzić lokalną atrakcję, dom rodziny Kordopulo z 1758 roku , gdzie zobaczyć można jak kiedyś żyli ludzie w tych okolicach.

Zgodnie z tradycją już najmłodszemu uczestnikowi wyprawy odechciało się chodzić. Jak na Niego i tak długo wytrzymał, przecież byliśmy też w Rozhen.




Zapraszamy do środka.



Jeszcze zakup biletów, ceny nie pamiętam, majątek to na pewno nie był.







Pierwsze kroki skierowaliśmy do piwnic gdzie trzymano wino. Degustacja wina była w cenie biletu. Niestety zdjęcia są nie najlepszej jakości.













Czas opuścić piwnice, choć z tego całego muzeum podobały mi się najbardziej, dzieciom chyba też.






Na koniec wyszliśmy na taras na dachu, tam coś jakby zegar słoneczny.



W Melniku w restauracjach są bardzo korzystne dla nas, szczególnie w porównaniu z Grecją na przykład. Postanowiliśmy z tego skorzystać, w Grecji oparliśmy się już niemal wyłącznie na własnym, przywiezionym z Polski prowiancie.



Obiad typu frytki, pierś z kurczaka z grilla plus jakieś warzywa, można było zjeść za mniej niż dziesięć złotych. Grzechem było by też nie napić się wina, w końcu byliśmy w Melniku.
W drodze powrotnej z restauracji wydaliśmy dosłownie do ostatniej stetinki na lokalne specjały wszystkie bułgarskie pieniądze, które nam zostały.
Chłopcy złapali drugi oddech i nie mieli jeszcze ochoty na powrót do pokoju, więc my z zakupami na ławeczkę, a Oni pobiegali sobie jeszcze po przyhotelowych ścieżkach.









Wyszło słoneczko i zrobiło się całkiem przyjemne popołudnie i wieczór.







Spaś poszliśmy dosyć wcześnie, trzeba było zbierać siły na następny dzień, który był pewnym logistycznym wyzwaniem i troszkę się go obawialiśmy.

CDN

Witam,
Melnik trzeba będzie dopisać do listy.............ale chyba na kiedyś
Małe pytanko: czy musieliście kupić winietę na Bułgarię?
Pozdrawiam Krzyś W.

KOL napisał(a):... wizyta w tym drugim kraju był bardzo krótka i co tu dużo pisać, raczej nieudana...

...za parę odcinków się przekonamy...
Swoją drogą Melnik widząc to po Twoich zdjęciach jest bardzo fajnie położony.
Pozdrawiam

Muszę powiedzieć, że całkiem ładnie i ciekawie w tej Bułgarii. Jak do tej pory nie planowaliśmy wjeżdzać do tego kraju, ale możliwe, że to był błąd ... Trzeba się chyba zastanowić czy nie wpisać jej na naszą listę do wartych zwiedzenia ...
Pozdrawiamy.

krzyswerm napisał(a):Witam,
Melnik trzeba będzie dopisać do listy.............ale chyba na kiedyś
Małe pytanko: czy musieliście kupić winietę na Bułgarię?
Pozdrawiam Krzyś W.

Kupiliśmy, choć nie od razu jak trzeba było. trochę więcej w następnym odcinku.
Pozdrawiam

ajdadi napisał(a):...za parę odcinków się przekonamy...
Pozdrawiam

Dokładnie za pięć.
Pozdrawiam

kmichal napisał(a):... Trzeba się chyba zastanowić czy nie wpisać jej na naszą listę do wartych zwiedzenia ...
Pozdrawiamy.

Na prawdę warto. My mieliśmy przyjechać do Melnika już w 2007 roku, wtedy nie wyszło, udało się dopiero teraz.
Pozdrawiam

5 Maj

Pomimo, że mieliśmy do przejechania tylko ok. 150 km, nie zwlekaliśmy zbytnio z wyjazdem. Kilka rzeczy składało się na to, że musieliśmy mieć pewien zapas czasu.
Na pierwszej napotkanej stacji benzynowej kupiliśmy winietkę, zapomnieliśmy o tym przy wjeździe do Bułgarii, a przecież obowiązuje ona chyba na większości dróg w tym kraju. Dosyć często informują o tym znaki. Choć do granicy z Grecją Kulata-Promahon było tylko 40 kilometrów, nie chcieliśmy już ryzykować. Normalnie jest nawet bliżej, ale remont drogi numer 1 wymuszał jazdę przez Petrich. Koszt tygodniowej winiety to 10 lewa (5 euro).

Od granicy już bez zatrzymywania dojechaliśmy do Salonik.










W Salonikach z pomocą nawigacji odnaleźliśmy Parking Byzantio, na którym prawie na dwa tygodnie zostawiliśmy nasz samochód (Ich konto na Facebooku). Trochę było kłopotu z przepakowaniem się, musieliśmy w końcu zabrać prowiant na 13 dni. Udało nam się to w końcu i mogliśmy wraz z bagażami odjechać z parkingu terenowym BMW właściciela w kierunku Macedonia Airport Thessaloniki. Za parking zapłaciliśmy 60 euro, wliczony transport na i z lotniska. Jest to spory wydatek, ale w naszym przypadku nie było raczej innego wyjścia, zresztą te 60 euro to i tak o 20 euro mniej niż za parkingi przy lotnisku.

Do odlotu zostały nam prawie trzy godziny.








Trochę obawiałem się, że przekroczymy limit ciężaru bagażu (23 kilogramy), słusznie zresztą, bo przekroczyliśmy go o 2 kilogramy w każdym z trzech jakie mieliśmy, nikt jednak na to nie zwrócił uwagi. Co prawda ważyłem walizki w domu, ale po drodze dorzuciliśmy do nich jeszcze co nieco.

Już jest nasz samolot. Lecieliśmy liniami Aegan Airlines.



Trochę było zamieszania z autobusem, który miał nas zawieźć do samolotu, przyjeżdżał jakiś potem okazywało się, że to nie ten. W końcu jednak pojawił się ten właściwy i z pewnym opóźnieniem mogliśmy zająć swoje miejsca. Nie jestem jakimś stałym bywalcem lotnisk, w życiu leciałem raptem kilka razy, ale w Salonikach, przy tych wszystkich lotniskowych procedurach miało się odczucie pewnego bałaganu.





No to lecimy.







Żegnaj stały lądzie.




Szkoda, że nie miałem przy sobie mapy, można by określić dokładnie nad jaką wyspą akurat lecieliśmy.









Po nieco ponad godzinie lotu lądujemy na Rodos. Wyspa nie wita nas piękną pogodą, widać było, że niedawno padał deszcz.






Odebraliśmy bagaże, a ja już z daleka widziałem pracownika Port Cars-Travel z dużą kartką i wydrukowanym na niej moim imieniem i nazwiskiem.
Jak na życzenie po naszym wyjściu z lotniska wyszło słońce i zrobiło się bardzo ciepło.



Pod lotniskiem czeka na nas nasz nowy środek lokomocji, Fiat Punto zarezerwowany wcześniej w w/w biurze. Cała procedura wynajęcia samochodu trwała 5-10 minut. Pan z wypożyczalni był zaopatrzony w bezprzewodowy terminal do kart płatniczych, zapłaciłem 70 euro za dwa dni (wcześnie jeszcze z Polski zapłaciłem 10 euro zaliczki), spakowaliśmy się i mogliśmy jechać już w kierunku naszej nowej kwatery. Do pokonania mieliśmy około 50 kilometrów.



Niektóre drogi na Rodos to prawie autostrady, od początku było widać, że to kompletnie nie nasze klimaty. Pełno sklepów, stacji benzynowych. Już sama odległość 50 kilometrów pokazuje jak duża to wyspa.








Przed Lindos, bo tam właśnie jechaliśmy, zatrzymaliśmy się jeszcze w jakimś supermarkecie po niezbędne zakupy.

Po lewej stronie widać już nasz cel.



Dosyć szybko znaleźliśmy Lambis Studios, miejsce kolejnych dwóch noclegów.



Jeszcze wizyta na recepcji, odbiór kluczy, szybkie rozpakowanie, przy którym stłukło nam się zakupione pół godziny wcześnie dwa litry winka. Konieczna więc była jeszcze jedna krótka przejażdżka, na szczęście sklep był kilkaset metrów dalej. Mogliśmy w końcu spokojnie usiąść sobie na tarasie i odpocząć w zupełnie innej rzeczywistości niż jeszcze tego samego dnia rano. Szczęśliwi, bo, jak pisałem wcześniej trochę obawialiśmy się tego dnia. Parking, samolot, samochód z wypożyczalni, nowy nocleg, trochę tego w końcu było.



Jeszcze kilka słów dlaczego Rodos, skoro od razu narzekam na tą wyspę i dlaczego wybraliśmy samolot. Można napisać, że od tego samolotu wszystko się zaczęło.
Początkowo plan był taki, że w tym roku nie pojedziemy do Grecji, a skupimy się niemal wyłącznie na Albanii. Potem zaczęliśmy się trochę łamać. Nie ukrywam, że w tym łamaniu pomogły trochę relacje z Wysp Greckich z tego forum, a szczególnie jedna, tych samych Autorów, którzy teraz tak bardzo zachęcają nas do powrotu na Anafi .
Nadszedł w końcu pewien listopadowy wieczór, kiedy przeglądałem Internet i trafiłem na promocję biletów lotniczych na trasę Saloniki-Rodos w cenie 24 euro od osoby. Nie zastanawialiśmy się długo, przecież z Rodos już blisko na dwie wyspy, które zawsze bardzo chciałem odwiedzić. No i wokół tego lotu powstał cały plan na wakacje. Także Rodos od początku nie była celem samym w sobie, tylko miejscem przesiadki. Jednak doszliśmy do wniosku, że skoro już na niej będziemy to warto zobaczyć chociaż jakieś jedno miejsce.
W wyborze pomógł mi Kolega z pracy, który odwiedził Lindos parę lat temu, a rozkłady samolotowo-promowe pozwoliły nam na spędzenie na Rodos dwóch nocy, czyli akurat tyle ile chcieliśmy.

CDN

No i masz... Kolejne logistyczne mistrzostwo
Rodos też jakoś mnie nie nęci poczekam na te dwie kolejne...
Widoki wysp z samolotu - to musiał być piękny widok

pozdr

janusz.w. napisał(a):No i masz... Kolejne logistyczne mistrzostwo

...pozostaje mi się przyłączyć do słów kolegi...

Pozdrawiam

ajdadi napisał(a):

janusz.w. napisał(a):No i masz... Kolejne logistyczne mistrzostwo

...pozostaje mi się przyłączyć do słów kolegi...

Mnie również... szczęka mi opadła, bo spodziewałem się zupełnie innego scenariusza , zwłaszcza jeśli chodzi o ten drugi całkiem nowy kraj.
A tu znów niespodzianka

Ciekawe jak odebraliście Rodos....

KOL napisał(a):Trochę obawiałem się, że przekroczymy limit ciężaru bagażu (...) nikt jednak na to nie zwrócił uwagi.

Nie wiem jak to wygląda w innych krajach i na innych lotniskach, ale w przypadku Grecji tego można się było na pewno spodziewać

KOL napisał(a):można by określić dokładnie nad jaką wyspą akurat lecieliśmy.

To chyba Leros

Fajnie że nie byliście rozczarowani Melnikiem.
No a na Anafi na pewno jeszcze wrócicie

cud miód wyprawa,
interior Bułgarii jak dla mnie kompletnie nieznany, tylko wybrzeże, więc Melnik bardzo mnie zaciekawił, tym bardziej, że dobrze pokazany

kulka53 napisał(a):

ajdadi napisał(a):

janusz.w. napisał(a):No i masz... Kolejne logistyczne mistrzostwo

...pozostaje mi się przyłączyć do słów kolegi...

Mnie również... szczęka mi opadła, bo spodziewałem się zupełnie innego scenariusza , zwłaszcza jeśli chodzi o ten drugi całkiem nowy kraj.
A tu znów niespodzianka

Mi też pozostaje się tylko przyłączyć do słów poprzedników ...
Jak zobaczyłem Saloniki to myślałem, że gdzieś na wyspy morza Egejskiego uderzycie ale promem no i zdecydowanie bliżej ...
No to teraz już mnie chyba nic nie zaskoczy gdzie dalej uderzycie z Rodos ...
Ale jakbym trafił na taką promocję z tym lotem to chyba też bym się nie zastanawiał.
Pozdrawiam i czekam na cd.

KOL napisał(a):Trochę było zamieszania z autobusem, który miał nas zawieźć do samolotu, przyjeżdżał jakiś potem okazywało się, że to nie ten. W końcu jednak pojawił się ten właściwy i z pewnym opóźnieniem mogliśmy zająć swoje miejsca. Nie jestem jakimś stałym bywalcem lotnisk, w życiu leciałem raptem kilka razy, ale w Salonikach, przy tych wszystkich lotniskowych procedurach miało się odczucie pewnego bałaganu.

Dlaczego mnie to nie dziwi.

KOL napisał(a):Niektóre drogi na Rodos to prawie autostrady, od początku było widać, że to kompletnie nie nasze klimaty. Pełno sklepów, stacji benzynowych. Już sama odległość 50 kilometrów pokazuje jak duża to wyspa.

100 tys. mieszkańców, gdzieś muszą mieszkać. Druga po Krecie najchętniej odwiedzana przez turystów no i ponoć sezon turystyczny trwa prawie cały rok. Gdzieś Ci turyści też muszą mieszkać.

Ale są i takie klimatyczne miejscowości.

KOL napisał(a):Po lewej stronie widać już nasz cel.

Prawie jak stolica jakieś cykladzkiej wyspy.

KOL napisał(a):Początkowo plan był taki, że w tym roku nie pojedziemy do Grecji, a skupimy się niemal wyłącznie na Albanii. Potem zaczęliśmy się trochę łamać. Nie ukrywam, że w tym łamaniu pomogły trochę relacje z Wysp Greckich z tego forum, a szczególnie jedna, tych samych Autorów, którzy teraz tak bardzo zachęcają nas do powrotu na Anafi .

Mam nadzieję, że nie pożałujecie takiej decyzji.