.png "Cromaniak")
Wyjeżdżamy ok. 7-8 rano i kierujemy się na ulicę Zmaja od Bosne, czyli niesławną Aleję Snajperów. Po prawej mijamy hotel Holiday Inn, gdzie mieszkali korespondenci z oblężonego Sarajeva.
Błądzimy trochę po Sarajevie, ale z pomocą map i ludzi na przystankach autobusowych, jakimiś skrótami udaje nam się wyjechać na drogę na Focę i przejście Hum/Scepan Polje. Kilkadziesiąt kilometrów za Sarajevem stajemy jeszcze w przydrożnej restauracji na śniadanie, tutaj schodzi nam trochę czasu ponieważ właściciele nie mają nam wydać reszty w euro, a z ichnimi markami nie byłoby za bardzo co potem zrobić. Na szczęście po jakimś czasie dowożą pieniądze i możemy jechać dalej w kierunku granicy.
Jeszcze jeden krótki postój
i jedziemy dalej
Ostanie kilometry przed granicą ze względu na stan drogi pokonujemy bardzo wolno.
Przejeżdżamy most na Tarze
Płacimy po 10 euro opłaty ekologicznej, naklejamy na szyby naklejki, czekamy z 20 minut i już jesteśmy w Czarnogórze. Jeszcze kawałek i jest! Przed nami przepiękny Kanion Pivy.
Wszystko co tu widzimy robi na nas bardzo duże wrażenie i już wiemy, jeszcze tu wrócimy.
Skręcamy na Narodowy Park Durmitror , a następnie na Trsę.
Wspinamy się do góry, a widoki w dalszym ciągu przepiękne
Dojeżdżamy do Trsy, mijamy wioskę, droga biegnie przez pewien czas po płaskowyżu
i znowu wspinamy się co raz wyżej.
Widoki są piękne często stajemy i robimy dużo zdjęć. Stopniowo na drodze pojawia się co raz więcej śniegu. Początkowo nie budzi to naszego niepokoju, a wręcz przeciwnie. Na dworze jest wręcz upalnie, a my jedziemy przez śnieżne tunele.
Niestety okazuje się, że dalej już nie pojedziemy, a pług ma jeszcze trochę do odśnieżenia.
Musimy zawracać, trochę komplikuje nam to plany, mieliśmy jeszcze jechać do Zabljaka
i Durdevicy Tary na most (już tam kiedyś byliśmy zresztą, szkoda tylko, że nie wszyscy
z naszej wycieczki), ale nie żałujemy, w końcu przeżyć taką śnieżną przygodę na letnich bądź co bądź wakacjach to naprawdę coś. Zawracamy więc. Po drodze mijamy jeszcze dzieci grające w kosza na boisku o dosyć ciekawym położeniu.
W Trsie zatrzymujemy się w obu znajdujących się tam restauracjach, niestety w żadnej nie udaje nam się dostać niczego ciepłego do jedzenia. Jedziemy więc dalej, dojeżdżamy do drogi
nr 18 i kierujemy się na Niksic.
Ruch praktycznie zerowy, jedzie się więc szybko. Kilka kilometrów przed Niksicem
w restauracji po lewej stronie(takiej z figurą kucharza na zewnątrz) jemy obiad, bardzo dobry zresztą. W mieście tankujemy jeszcze paliwo i kierujemy się na drogę nr 6, kierunek Trebinje. W miejscowości Vilusi skręcamy w lewo na Risan. Początkowo droga jest bardzo wąska i kręta. W pewnym momencie trafiamy na budowę drogi, która ma w przyszłości połączyć wybrzeże z Zabljakiem.
Tu odcinek nowej drogi
Jedziemy dalej na Risan, Kotor. Droga znowu zwęża się (dobrze, że nie trzeba było się mijać, zmęczenie już dawało znać o sobie), coraz lepiej widać Bokę Kotorską.
Zjeżdżamy coraz niżej i w końcu jest Risan, jedziemy w lewo na Kotor gdzie mamy zarezerwowane kwatery na najbliższe trzy noce. W Kotorze trochę błądzimy, ale w końcu trafiamy. Naszą kwaterą sąTianis Apartments
Za dwie sypialnie z kuchnią płacimy 70 euro za noc. Apartamenty położone są kilkaset metrów od starego miasta.
Jest jak zwykle trochę kłopotu z parkowaniem, okazuje się, że przez noc samochody nie mogą stać przy ulicy. Na szczęście właściciele znajdują nam miejsca kilkadziesiąt metrów dalej i możemy udać się na zasłużony odpoczynek. Jedno wiemy na pewno jutro zero prowadzenia samochodów.
CDN
.png "Odkrywca")
.png "Weteran")
Super fotki 
.png "Croentuzjasta")
Muszę spojrzeć na mapę gdzie ta nowa droga się buduje. Będę śledził temat bo fajnie piszesz, szczególnie że Wasze docelowe miejsce do dla mnie na razie zupełna egzotyka. Ciekawe czy potwierdzisz że Kora prawdę śpiewała czy też kłamała jak z nut 
.png "Koneser")
