Małe i duże bałkańskie podróże :-)

[Tymona]

Dla wszystkich zwiedzających Peloponez to miejsce powinno być żelaznym punktem programu.

Zagłębiając się w Waszą relację właśnie do takich samych wniosków doszłam

A tak przy okazji - droga do Mistry owszem - niczego sobie ale za to widoki z owej Mistry - powalające.

A tak poza tym, to miło tak w zimowy (choć mocno jesienny) wieczór poczytać, że komuś było zimno, gdy na dworze 18, 19st.

pozdrawiam

[kulka53]

Zagłębiając się w Waszą relację właśnie do takich samych wniosków doszłam

Jak to miło dojść do tych samych wniosków przy zagłębianiu.... w relację
Super że chciało Ci się zagłębić

A tak przy okazji - droga do Mistry owszem - niczego sobie ale za to widoki z owej Mistry - powalające.

Trochę nam nie po drodze tam było i trochę tej drogi nadłożyliśmy, no ale jak się okazało nie na darmo.
Droga była niezła i Mistra całkiem fajna... nie ma to jak 2 w 1 .

miło tak w zimowy (choć mocno jesienny) wieczór poczytać, że komuś było zimno, gdy na dworze 18, 19st.

My jednak ciepłolubni jesteśmy bardzo i choć porządne upały znosi się ciężko (no chyba że w wodzie ) to z chłodami jest jeszcze gorzej . Kiedyś było trochę lepiej... zaczynam się obawiać czy i nam nie grozi "zdziadzienie"



Pozdrawiam

[dangol]

Ze "zdziadzeniem" najlepiej walczy się nurając w śniegu na biegówkach. Jak się usiądzie na przypiecku, to zdziadzienie nie ominie , chociaż może nie każdego w tym samym tempie dopadnie .

Przypomniała mi się historia pewnej hrabiny (ale że już nieco zdziadziałam , to nie pomnę jak się zwała), która dla zachowania młodości kąpała się w lodowatej wodzie i przesiadywała w zimnym salonie. Z dobrym skutkiem , bo w wieku lat 60-ciu przyjmowała w swej sypialni młodych oficerów, którzy woleli spędzać czas z nią, a nie z młodszymi damami

[kulka53]

Ze "zdziadzeniem" najlepiej walczy się nurając w śniegu na biegówkach.

Nie wątpię... ale problem polega na tym, że oboje jeszcze nigdy nie mieliśmy nart do nóg przypiętych , i nie przypuszczam by się to miało zmienić. Zresztą, śnieg jest może i ładny... ale jak oglądam go na zdjęciach albo w tv .
Na usprawiedliwienie dodam, że oboje dojeżdżamy do pracy na rowerach .

Przypomniała mi się historia pewnej hrabiny (ale że już nieco zdziadziałam , to nie pomnę jak się zwała), która dla zachowania młodości kąpała się w lodowatej wodzie i przesiadywała w zimnym salonie. Z dobrym skutkiem , bo w wieku lat 60-ciu przyjmowała w swej sypialni młodych oficerów, którzy woleli spędzać czas z nią, a nie z młodszymi damami

Też pamiętam tę historię i też nie pamiętam imienia owej hrabiny , coś w tym musi być .

Teraz są takie czasy, że nawet bez stosowania tak drakońskich środków kobiety są w stanie sprawić, że młodzi, nie tylko oficerowie, znacznie chętniej będą z nimi spędzać czas, niż w towarzystwie młodych, współczesnych "dam" .


Ale póki jeszcze całkiem nie zdziadzieliśmy, czas przywitać nowy, grecki, wrześniowy dzień


Sobota, 17 września

Podobnie jak poprzednie, tak i to miejsce do spania nie było zbyt szczęśliwe . Zdarzało się, że w nocy ktoś podjeżdżał na koniec tej asfaltówki, zawracał, w każdym razie nie było tu zbyt spokojnie. Poza tym ta noc była zwyczajnie jak dla nas zimna , rano było zaledwie 16 stopni i powiewał mocno chłodny wiatr. Wstaliśmy tak wcześnie, że przy śniadaniu i myciu na słońce jeszcze liczyć nie mogliśmy... no cóż, troszkę pomarzliśmy na zapas .

Rano też całkiem pusto tu nie było, podjechali rybacy i ci, którzy lubią dbać o kondycję .





Skoda gotowa do dalszej drogi, na tym etapie wyjazdu w bagażniku są jak widać już pustki.....



Ruszamy na zachód, już niedługo staję na moment na poboczu by uwiecznić pewne wydarzenie .



Po kolejnych kilkunastu minutach znów się zatrzymujemy by popatrzeć na zachodnie wybrzeże Peloponezu w okolicy Pylos.





Ta zatoka nosi nazwę Navarino, opisywał te okolice Kowal38 w swej zeszłorocznej relacji. Miejsce odegrało ważną rolę w historii, rozegrały się tu dwie bitwy morskie. Pierwsza, w 425 r . p.n.e. kiedy to starli się Ateńczycy i Spartanie, tzw bitwa pod Sfakterią, natomiast druga w 1827 roku. Wtedy zjednoczona flota brytyjska, francuska i rosyjska pokonała siły turecko-egipskie przybliżając Grecji niepodległość. Wraki 53 okrętów wtedy zatopionych wciąż spoczywają na dnie.

[kulka53]

Pylos to nieduże miasteczko, bardzo malowniczo położone. Przyjechaliśmy tu z dwóch, a właściwie nawet z trzech powodów . Po pierwsze, było nam po drodze , po drugie, chcieliśmy zobaczyć okolice zatoki Navarino, po trzecie, chcieliśmy zwiedzić znajdującą się w Pylos turecką twierdzę Neo Kastro z XVI w.

W przewodniku napisano, że twierdza znajduje się na południowym skraju miasta, przy drodze w kierunku Methoni. Jedziemy więc przez ładne miasteczko, jedziemy, rozglądamy, Pylos się kończy, a twierdzy nie widać .Już dawno wyjechaliśmy z miasta i twierdzy nie zauważyliśmy... czyżbyśmy znów, podobnie jak w przypadku Tirynsu, mieli nie znaleźć zabytku . Wracać nie będziemy.... do nie planowanego wcześniej Methoni zostało nam niecałe 10 km .

Koroni i Methoni to dwie miejscowości na krańcach zachodniego palca Peloponezu, znane z bliźniaczych weneckich twierdz. To też jedna z atrakcji półwyspu, jednak uznaliśmy, że sobie je odpuścimy. Teraz stało się inaczej... właśnie wjeżdżamy do Methoni.

Małgosi bardzo spodobał się sposób zapisu nazwy miasta greką .



Methoni jest malutkie, tu bez problemu docieramy pod samą twierdzę i parkujemy na placyku przy jakimś nadbrzeżnym hotelu w cieniu wielkiej palmy. Miejscowość znana była już w starożytności ale rozwinęło się po 1209 r. kiedy przejęli je Wenecjanie. Wybudowali tu, na szczątkach wcześniejszych twierdz potężny zamek i miasto, zapewne podobne tym dalmatyńskim . Mury imponującej twierdzy przetrwały do dziś, natomiast z miasta pozostały jedynie nikłe resztki .

Od razu wiemy, że przyjazd tu, choć trochę przypadkowy, był świetnym pomysłem .







Wejście jest bezpłatne .

[kulka53]

Niespiesznie spacerujemy wśród ciszy i traw porastających dawne weneckie, a potem tureckie miasto. Gdzieniegdzie prowadzone są prace restauracyjne i zabezpieczające mury przed zawaleniem. Methoni nie miało takiego szczęścia... jest ruiną, może gdyby leżało gdzie indziej byłoby teraz tłumnie odwiedzane tak jak np. Dubrovnik czy Korcula? .

Na małej skalistej wysepce Turcy zbudowali malowniczą twierdzę Bourtzi. To miejsce bardzo przypadło nam do gustu .

[kulka53]

Tuż obok widać, że prace zabezpieczające i rekonstrukcja jest jednak niezbędna, spore fragmenty potężnych murów zawaliły się pewnie w czasie jakiegoś sztormu.









Pośrodku stoi jeden z dwóch odbudowanych, czy raczej postawionych na nowo budynków na terenie twierdzy, jest to kościół. Architekturą nie powala na kolana, w środku przypominał pomalowaną stodołę , ale chyba jest bardzo popularnym miejscem wśród mieszkańców Methoni, którzy wstępują na nową drogę życia , przy wejściu było pełno rozsypanego ryżu









A to drugi budynek w całości, w środku pusty. Jego przeznaczenia za nic nie zdołaliśmy odgadnąć .

[kulka53]

Spacerując po zarośniętych chwastami ruinach nagle zauważyliśmy jakiś ruch, coś przemknęło i schowało się gdzieś w trawie albo do ziemnej nory. Chwilę staliśmy w bezruchu wypatrując co to mogło być i wtedy zwierzątko postanowiło zaprezentować się nam w całości .













Prawda że sympatyczne ? .

Methoni widziane z twierdzy:



Widok na twierdzę z jej najwyższego punktu:



Wracamy.







Spodobało się nam tu, warto było przyjechać.

Wyjeżdżamy



c.d.n.

[mariusz-w]

Sobota, 17 września

My wówczas opuszczaliśmy na tydzień Dolomity.


Twierdza ładnie położona i świetnie się prezentuje ... niebo czyste
niesamowicie !

Prawda że sympatyczne ? .

Prawda ... ... choć mina groźna !

Pozdrawiam.

[janusz.w.]

...150...
Nówka prawie

pozdr

[kulka53]

My wówczas opuszczaliśmy na tydzień Dolomity.

Zawsze przychodzi taki czas, że choćby gdzieś było nie wiem jak pięknie czy miło, trzeba to miejsce opuścić...
Ale dzięki temu inne miejsca też mają szansę stać się tymi do których będzie się chciało wracać

Twierdza ładnie położona i świetnie się prezentuje ... niebo czyste niesamowicie !

Mi bardzo to miejsce przypadło do gustu
A pogoda, rzeczywiście, oprócz chłodnych niekiedy poranków, w czasie tych 3 greckich tygodni nie mogliśmy zbyt często na nią narzekać

...150...
Nówka prawie

Prawie.. wiadomo co robi
Na co dzień głównie odpoczywa i siły zbiera na kolejne lato .

Zresztą... i tak nadaje się podobno tylko do wożenia "buraków"

Pozdrawiam

[kulka53]

Sobota, 17 września c.d.

Jadąc z powrotem do Pylos, tuż przy wjeździe do miasta, fotografujemy stojące tuż przy drodze coś, co wygląda jak..... akwedukt





Przez miasto jedziemy wolniutko... pal sześć wyprzedzających i dziwnie patrzących się na nas Greków . Nie ma siły, skoro w Pylos ma być twierdza, my musimy ją znaleźć . No i znajdujemy , poprzednio przejeżdżaliśmy tak naprawdę tuż obok, teraz po prostu zauważyliśmy drogowskaz . Twierdza leży niewysoko nad brzegiem morza i wszędzie dookoła niej rosną pinie, dlatego nie rzuca się w oczy tak ewidentnie.

Parkuję tuż pod bramą i wchodzimy na dziedziniec. Tu bilety kosztują po 3 euro od osoby.





Turecka twierdza Neo Kastro powstała w XVI wieku. Jest świetnie zachowana, w przeciwieństwie do Paleokastro, zbudowanego przez krzyżowców w XIII w. po drugiej stronie zatoki. Na terenie twierdzy znajduje się kościół, oryginalnie będący meczetem oraz kazamaty w których jeszcze w XX wieku było ciężkie więzienie.

Tuż przy wejściu jest też muzeum wyglądające na prywatne, tzn powstałe z prywatnych zbiorów. Wchodzimy, eksponatów jest sporo, ale opisy tylko po grecku, zresztą trudno jakoś się nam było zorientować czego zbiory dotyczą , wyszliśmy dość szybko.

Twierdza nie jest duża, nie ma tu też zbyt wiele do oglądania. Ot, na może godzinną wizytę.

[kulka53]

[kulka53]

A to wspomniany wcześniej meczet przerobiony na kościół:



















Trzeba przyznać że kamienne mury, zieleń pinii oraz błękit morza i nieba stanowią połączenie całkiem miłe dla oka . Ogólnie jednak nie jestem zachwycony tym miejscem, bardziej podobało mi się w Methoni. Małgosi odwrotnie .

[kulka53]

Wracamy do auta i znów musimy przejechać przez centrum niewielkiego Pylos.









Zatrzymujemy się znów ponad miastem, przewodnikowa wzmianka o jego malowniczym położeniu wcale nie jest przesadzona .











c.d.n.