Wyspy Kanaryjskie

[mariusz-w]

Domki na wystającym w morze cyplu - same w sobie mało urodziwe - w świetle chylącego się ku zachodowi słońca nabierają przedziwnego kolorytu.

... ale widok już tak ... i to bardzo !

[FUX]

Franz. Te foty gór na tle morza malina!!!

No cóż - wiem, że oprócz Oscarów, rozdaje się również Maliny.
Przyjmuję tę Malinę z pokorą i godnością.

Pozdrawiam,
Wojtek

Opatrznie chwaląc, użytymi słowami akademii filmowej, zganilem

Sorki.

[Franz]

... ale widok już tak ... i to bardzo !

To jest ten przypadek, kiedy kompleks złożony z niezbyt ładnych elementów prezentuje się całkiem nieźle.

Opatrznie chwaląc, użytymi słowami akademii filmowej, zganilem

Nie dałem emotki , ale chyba wyczułeś, że żartowałem. Gdybyś mi chciał dowalić, nie rzucałbyś malinkami.

Pozdrawiam,
Wojtek

[FUX]

Wojtek. Mogę z Toba jakoś telefonicznie, mailowo się skontaktować?
Chodzi mi po głowie poszwendanie się po Kanarach w lutym nastepnego roku. Hotel na HRS.COM znajdę, wyloty jakies także.
Nie wiem, co warte najbardziej uwagi jest; ktora z wysp...
fux.

[Franz]

Wojtek. Mogę z Toba jakoś telefonicznie, mailowo się skontaktować?

Przed małpą hurycki Bóg Ognia. Po małpie interia.

Pozdrawiam,
Wojtek

[FUX]

Wysłalem test. Skasuj swojego maila z postu wyżej...
Dzieki.

[Franz]

Udaje nam się dotrzeć do Puerto de las Nieves tuż przed zachodem słońca. Oczywiście, pierwsze kroki prowadzą nas na plażę. Teraz już dobrze wiemy, w którą stronę skierować wzrok.





Oświetlenie jest rewelacyjne! Na tle czerownych skał cień Bożego Palca przesuwa się niczym wskazówka zegara słonecznego.





Na urwisku powyżej pionowych ścian widać barierkę przy szosie. Już raz nią jechaliśmy, szukając Dedo de Dios. A na następny dzień planujemy przejechanie tej szosy w całości.



Odrywamy w końcu wzrok od Palucha, by rzucić okiem i na inne skały. A także na czarną plażę, typową dla wysp wulkanicznych.

[Franz]

Pora udać się do portu. Mijamy kilka budynków. Na tym tutaj powieszone koło ze statku Pepita Maria.
Ponad ograniczającym port nabrzeżem w wieczornej poświacie - El Teide.





Wchodzimy i my na nabrzeże. To już ostatnie minuty tego dnia.
Jeszcze spojrzenie na północ, w stronę Punta de Sardina.





Na południe, gdzie w morze po kolei wchodzą skaliste cyple La Laja del Risco, Punta de Gongora i ostatnia widoczna stąd - Punta de la Aldea. Tamtędy prowadzi szosa, którą chcemy rozpocząć następny dzień.



I oto nadszedł moment rozstania. Bywaj, Słoneczko - do zobaczenia jutro...

[Franz]

Oto mapka do drugiej części tego dnia.



A - Bentaiga
B - Roque Nublo
C - Pozo de las Nieves
E - Puerto de las Nieves

[Franz]

Rankiem podbiegam do okna. Jest! Pogoda wymarzona! A więc przystępujemy do realizacji planów, sięgających południowych krańców wyspy.
Wiemy z albumów Sancha, że czekają nas tam wspaniałe atrakcje; zwłaszcza dwie z nich wyglądają bardzo interesująco - Port Mogan oraz piaszczyste wydmy. Czeka nas zatem dlugi dzień.

Śniadanie na werandzie i możemy ruszać w trasę.





Wyruszamy szosą wiodącą ponad zachodnim wybrzeżem Gran Canarii. Mijamy Barranco de Guayedra, do którego zajechaliśmy parę dni temu, szukając Dedo de Dios. Następnie objeżdżamy wydartą zboczu drogą grzbiet opadający z Tamadaby na północny zachód.





Pierwszy przystanek - widok w kierunku Punta de Sardina i bliskiego jeszcze Puerto de las Nieves.

[Franz]

Strome grzbiety obrywają się wprost do oceanu.





Zatrzymujemy się ponownie kawałek dalej - ponad Punta de Gongora.
W dole znajduje się Playa de la Virgen - Plaża Dziewicy, chociaż można by ją również tłumaczyć jako Plaża Matki Boskiej.





Jakkolwiek by tę nazwę nie tłumaczyć, zastanawia mnie, czy jest ona w ogóle osiągalna od strony lądu. Nie rzucają się nam w oczy drogi, mogące do niej prowadzić.

[mariusz-w]

I miejsce na śniadanie zacne ... i trasa świetna !

Pozdrawiam.

[Bernadr C]

I w takim razie proszę o coś dobrego italskiego do zjedzenia, tylko obiecanki. A od tych gór to mi sie w głowie zakręciło.
Przepraszam, ale nic od rana nie jadłem i strasznie głodny...

[Franz]

I miejsce na śniadanie zacne ... i trasa świetna !

Szosa jak na Maderze.

I w takim razie proszę o coś dobrego italskiego do zjedzenia, tylko obiecanki.

Ooo... kulinariów to u mnie raczej nie znajdziesz.
Chociaż, jak mi to kiedyś przypomniano, nie jest to ścisłą regułą. Whisky z lodem z patagońskiego lodowca się jednak w relacji załapało.

A od tych gór to mi sie w głowie zakręciło.

Gór?? Toż tu ocean króluje!

Pozdrawiam,
Wojtek

[piotrf]

A czy nie kusiły Cię te jamy i jaskinie . . . tak troszkę chociaż

Piękne okoliczności . . .



Pozdrawiam
Piotr