Drenje 2017 czyli "against all odds".

Kończąc temat kasy, to nasze rozliczenie wyglądało w ten sposób ( liczę tylko wydatki w drodze i na miejscu, a nie np. tankowanie przed w Polsce), kwoty w złotówkach:

- 230.56 winiety

- 726.02 paliwo

- 1912.50 mieszkanie

- 1248.50 wydatki na miejscu (jedzenie, zakupy, inne przyjemności itp.)

Co do Niemców i ich szwargotania, to temat jest ciekawy i wymaga rozwinięcia.
Po pierwsze, sam pochodzę ze Górnego Śląska (choć już nie mieszkam) i mam ponad połowę rodziny w Niemczech, więc jestem uodporniony.
Po drugie - ciekawostka wyczytana już na forum i potwierdzona u naszej gospodyni na miejscu. Okolice Ravni i Drenje były za Tity zamkniętą zoną, dopiero w latach 90tych zaczęto ponownie budować nowe domy. Osiedlali się albo budowali domy wakacyjne w szczególności mieszkańcy Rijeki i okolic (jak nasza gospodyni) oraz Chorwaci wracający z saksów w Niemczech i Austrii. Za nimi nadciągnęli i zaczęli również kupować ziemię i budować domy właśnie Niemcy i Austriacy.
Po trzecie - obecność Niemców i niemieckiego jest tak powszechna i narzucająca się, że na początku wpadaliśmy w niezłą głupawkę: pamiętacie tę genialną scenkę z "Snatch'a" ?


A zatem ZE GERMANS byli wszędzie, kelnerka w knajpie domyślnie zwracała się do wszystkich po niemiecku, co też charakterystyczne (i bardzo niemieckie) na większości plaż (oprócz głównej w Ravni) ludzie kąpią się i plażują nago, bez krępacji (co nam akurat nie przeszkadza, ale może dla kogoś być niespodzianką).

zamelduj w Istarskim Klubie swoją relację, co by nie ućkła,

klekotaj dalej

Ok, klekotam w takim razie. Po krótkiej i "roboczej" wizycie w Labinie dojeżdżamy w końcu do Drenje. Kwatera jest zaraz przy głównej drodze, trafiamy bez pudła, zresztą zgubić się nie ma jak...

Widok z balkonu na podwórze
i dalej na gaik oliwny
Zasiedlamy apartman, płacimy za pobyt sympatycznej gospodyni Marinie i ruszamy na obchód Drenje i Ravni. Pomimo nieprzespanej nocy mam sporo energii.

Zaczynamy od zjechania do głównej plaży w Ravni przy beach barze linkFB

Ludzi nawet nie tak wiele, jak się później okaże plaża ( a raczej wiele plaż kamienistych, skałkowych i betonowych) jest i tak najbardziej obleganym miejscem w okolicy, bo można dojechać samochodem i jest pod ręką knajpa. Jest silny wiatr i Jadran wita nas wzburzony . Całe szczęście pogoda ma się zmienić od jutra i faktycznie przez cały pobyt będzie ciepło i bez opadów a morze się uspokoi.

filmik



Jeszcze tylko wspólne zdjęcie i lecimy obaczaić co tam w beach-barze dają do jedzenia...

Dla lepszego zorientowania się w okolicy zamieszczam mapę wraz z legendą (górny lewy róg) ściągniętą ze strony jakiegoś apartmana - legenda oczywiście po niemiecku
klik

świetnie! zostaję

Lubię takie chorwackie dziury także chętnie pooglądam je u Ciebie

te kiero, jolcix, Habanero - witam i zapraszam na ciąg dalszy... W plażowym barze zaskoczenie - całkiem obszerne menu, są ryby, owoce morza, makoarony, čevapy i inne mięska z grilla, lane piwko, wino i mocniejsze trunki. To knajpka całkowicie bezpretensjonalna ale przy tym niedroga a jedzenie bardzo smaczne. Kolejne plusy - błyskawiczna i uprzejma obsługa. Po konsumpcji wracamy do apartmana, zaliczamy krótka drzemkę i ruszamy się wykąpać do zatoczki zaznaczonej na mapce romantycznym opisem Bunkerbucht, Kod Barake . Niestety z rozpędu nie wziąłem aparatu ani telefonu więc własnych zdjęć nie ma

Do wszystkich zatoczek widocznych na mapie dochodzi się z głównej drogi ścieżkami przez las. Do tej "z bunkrem" dostaniemy się skręcając w zarośla zaraz przy krzyżu na granicy Drenje i Ravni tutaj.

Opisy dojść na wszystkie plaże znajdziecie też w relacji Marko66 klik

Co jest charakterystycznego w dojściu do wszystkich prawie zatoczek w okolicy? Otóż schodzi się łatwo, bo z górki, gorzej z powrotem - różnica poziomów to około 100 metrów, ścieżki są usiane głazami, czasami dosyć strome.
Tym niemniej od krzyża do plaży z bunkrem jest ok 10 min spacerku, zejście nie tak strome jak w innych przypadkach, które opiszę. Co jeszcze - wszystkie plaże i zatoczki w Drenje i Ravni są skierowane frontem na wschód, co powoduje, że od około 15.00-16.00 nie ma na nich słońca. W tym akurat dniu dołożyły się do tego bardzo silne fale i wiatr, ale nie powstrzymało nas to przed kąpielą. Nie powiem - jest radocha nawet w takich warunkach, zawsze to jakaś odmiana.

Zdjęcia poniżej ściągnąłem - bo nad tę zatoczkę już nie wróciliśmy - plaża jest mała, ktoś "parkował" na niej łódkę i zawsze byli na niej ludzie, co poznawaliśmy po zaparkowanych "przy krzyżu" samochodach.







Woda - tak jak i na innych plażach krystalicznie czysta, plażowanie wygodne (niewielkie otoczaki).

Następny dzień wita nas pięknym słońcem i wysoką temperaturą. Wybieramy się zatem na plażowanie do uvali Jadrina (vide załączona wcześniej mapka). Nie musimy podjeżdżać samochodem, wyruszamy pieszo od naszego domku, przechodzimy obok opuszczonego gospodarstwa i dalej w dół leśną ścieżką. Jest co iść, różnica poziomów jest dość znaczna ale po około 20 minutach spomiędzy drzew wyłaniają się lazury...



Plaza jest szeroka, są już 3 rodziny, ale zmieściłoby się i 30. Po lewej stronie jakiś zrujnowany garaż dla łódek, po prawej taki o to napis:



Po wczorajszym wietrze morze naniosło trochę śmiecia, ale bez przesady, nic nie jest w stanie zepsuć niewątpliwego piękna tej plaży.



Jesteśmy na tyle wcześnie, że słońce operuje jeszcze prawie na całej szerokości plaży. Nie zwlekamy i zażywamy kąpieli. Woda jest cudownie przejrzysta i ciepła, życie podwodne przy skałkach bardzo bogate - nigdy nie widziałem takich wielkich ławic małych rybek jak tam.



Około południa zostajemy na plaży prawie sami. Siedzimy w wodzie prawie cały czas, trzeba się nacieszyć Jadranem!

Zatoka jest głęboko wcięta w ląd, woda jest bardzo, ale to bardzo ciepła. W oddali widzimy wybrzeże Cresu. Zmęczony pływaniem przysypiam troszkę na plaży, słońce robi swoje i wieczorem spostrzegam, że opaliłem się dwukolorowo - z przodu czerwono z tyłu biało (leżałem na plecach ).

Na plaży zostajemy aż słonce schowa się za ścianę lasu. W międzyczasie przybywa trochę ludzi, kręci się też trochę łódeczek. Droga powrotna dostarcza nam troszkę wrażeń podobnych do spacerków po naszym rodzimym Beskidzie Małym. Śmiejemy się z Żoną, że mamy dwa w jednym - i góry i morze. Na pewno na plus jest to, że spalimy trochę kalorii . Las pachnie oszałamiająco, po drodze zrywamy troszkę listków laurowych w okolicy opuszczonego gospodarstwa. W pół godzinki docieramy do domu - na popołudnie planujemy odwiedzić kolejną plażę w zatoczce tym razem w Ravni.

Z chęcią popatrzę na Istrię w Twojej relacji. Byliśmy w roku 2012 7 dni na Istrii na campie Bijela Uvala i zdecydowanie mamy ją do poprawki

Hej, Agata - u mnie jedynie mały wycineczek - Labin, Drenje i Ravni, ale zapraszam!

Po obiedzie i drzemce (podoba mi się południowy zwyczaj sjestowania) wsiadamy w auto i kierujemy się do Ravni. Parkujemy na samym południowym skraju miejscowości, nieopodal "dzielnicy domków letniskowych". Załączam mapkę poglądową Ravni:



Gruntową dróżką obok starego gospodarstwa, kierujemy się do "KiefernBucht" czyli sosnowej "Super-plaży". 15 minut lekkiego spacerku (nie jest tak stromo jak do Jadriny w Drenje i meldujemy się na miejscu. Jest późne popołudnie, ludzi już prawie nie ma.





Bardzo nam się tutaj podoba, i na pewno wrócimy tutaj na plażowanie ale raczej przed południem, bo słońce już dawno schowało się za ścianą lasu.



Zapada romantyczny wieczór, jest błogo, leniwie, czujemy się szczęśliwi i w końcu zrelaksowani, daleko od wszystkich trosk dnia codziennego, które zostały w Polsce...

Ja też jestem...duchem , bo fizycznie na Peljeszczaku - tęskniąc za Visem, który opuściłam 2 dni temu

Taaa, fast food rewelacja. Czy aby taniej tam niż w Dalmacji Byłam w zeszłym roku w Rovinju, moim zdaniem tanio nie było, ale pobyt był ad hoc , i to tylko na trzy dni, więc za wiele nie porównywałam.
Ale Istria ogółem spodobała się nam, nie tak jak Dalmacja, ale jest imperatyw, żeby wrócić kiedyś.Może Twoje spojrzenie doda kolejnych argumentów

(A na Twoich zdjęciach te plaże prezentują się bardzo fajnie - niemalże jak w Dalmacji )

Zapewne w Rovinju, Poreču, Umagu i innych miastach Zachodniej Istrii taniej nie jest. Tutaj (Labin i okolice) jest. Porównywałem ceny na targu, w knajpach i barach (odcinek o Labinie jeszcze przed nami), również ceny noclegów są przyzwoite. Oczywiście nie piszę o jakimś super-standarcie, nasza wyprawa była z założenia nastawiona na niewielkie wydatki. Zestawiając wydatki do proporcjonalnej liczby dni spędzonych np na Hvarze czy na Visie wydaliśmy o około 25-30% kasy mniej. Prawda - nie stołowaliśmy się tak często w konobach, ale to z powodu taniego zaopatrzenia na targu. Odpadły też wydatki na chorwackie autostrady, prom itp. Co do plaż - to jest trochę inaczej - ale wcale nie gorzej, Jadran równie piękny, czysty i ciepły. Trochę mniej śródziemnomorskiej roślinności i specyficznego klimatu kamiennych dalmatyńskich miasteczek. Nie chcę wyrywać się teraz z porównaniami do Dalmacji, bo rezerwuję na to miejsce na końcu relacji...

Następny dzień - wizyta na targu w Labinie a potem nad wodę! Planowaliśmy najpierw wrócić na plażę z barakiem, ale widząc, że ktoś na niej już jest odbiliśmy w drugą stronę lokując się na skałkach, na północ od głównej plaży w Ravni. Samo zejście do wody nie było może najłatwiejsze, ale za to cieszyliśmy się niczym niezmąconym spokojem i ciszą.







Ech, jak to człowiek po trzech latach bez Chorwacji stęskni się za tym słońcem, wodą, zapachami... Ja przez pierwsze dni mógłbym nie wychodzić z wody, a jak już się konkretnie zmęczę, to mam siłę najwyżej na odkorkowanie winka i upichcenie czegoś smacznego z lokalnych produktów! Dobar tek, živjeli !!!

Witam
Fajna miejscówka