Dolomity - skalne twierdze

Serie zdjęć na ostatnich stronach to prawdziwa uczta dla oczu.

Zniechęcenie mówisz
... poza wszystkimi rzeczami, to i obecna pora roku też ma spory wpływ na takie samopoczucie.
Nie jesteś w tym odosobniony.

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Serie zdjęć na ostatnich stronach to prawdziwa uczta dla oczu.

Miałem taką nadzieję, że nie tylko mnie takie widoki do serca przypadły.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ostatnie, szczególnie ta szczerbinka - śliczne do bólu.

Dzięki za kolejną magiczną godzinę.
Pozdrawiam.
Piotrek

plavac napisał(a):Ostatnie, szczególnie ta szczerbinka - śliczne do bólu.

Piękna magia.
Magia piękna...

Pozdrawiam,
Wojtek

Wjeżdżam na Passo Duran, notując po drodze wzrokiem ewentualne miejsca noclegowe. Na samej przełęczy mało intymnie, zjeżdżam więc z powrotem na jeden z małych parkingów, gdzie jest już znacznie przyjemniej.

I to już koniec tego dnia. Robię obiad, a popijając piwka w zapadającym zmroku, myślę wciąż o czekającej mnie jutrzejszej trasie, uchodzącej za jedną z najtrudniejszych ferrat Dolomitów.

Piękny wieczór, towarzystwo orła, zasłużony odpoczynek przy piwie przed kolejnym wyzwaniem - super.

pozdrawiam.

Franz napisał(a):

tony montana napisał(a):Piz Palu - byłeś? Znowu oglądałem Bękarty Wojny....

Nie byłem.
Ale... mówisz, że w Bękartach Wojny jest o nim mowa? Oglądałem kiedyś i w ząb nie kojarzę.

Pozdrawiam,
Wojtek

To chyba najgenialniejsza scena w filmie

Akcja w piwnicy w lokalu, kilku podoficerów niemieckich oblewa urodziny syna jednego z nich, grają w "Jak sie nazywa", wchodzą nasi bohaterowie czyli niemieckojęzyczne w tym przypadku Bękarty przebrani w niemieckie mundury z oficerem angielskim także udającym Niemca (genialny Fassbender) na spotkanie z Frau von Hammersmark

Po pewnym czasie słowami "Darf ich mich vielleicht erkundigt?" dosiada się do nich oficer SS, który ma (podobnie jak MAX - świeżo upieczony ojciec) wątpliwości co do prawdziwości akcentu brytyjczyka udającego Niemca....

W tym momencie Brytyjczyk mówi "Haben Sie den Film mit Reni Liefenstahl gesehen?"
I opowiada o filmie, o marszu z pochodniami i o tym, że taki akcent ma on, jego bracia i wszyscy z małej wioski u stóp Piz Palu....

Franz napisał(a):I to już koniec tego dnia...

I piękne zdjęcie na dobranoc

pzdr

mariusz-w napisał(a):Piękny wieczór, towarzystwo orła, zasłużony odpoczynek przy piwie przed kolejnym wyzwaniem - super.

Czułem respekt przed tym wyzwaniem.

tony montana napisał(a):To chyba najgenialniejsza scena w filmie

Scenę pamiętam - jest świetna. Zapomniałem, że była wzmianka o tej akurat górze.

longtom napisał(a):I piękne zdjęcie na dobranoc

Wczoraj mi się wydawało niezłe. Dziś mam wrażenie, że je zanadto rozjaśniłem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

longtom napisał(a):I piękne zdjęcie na dobranoc

Wczoraj mi się wydawało niezłe. Dziś mam wrażenie, że je zanadto rozjaśniłem.

Jest OK. Drzewa na dole są bardzo ciemne, ale widać szczegóły, środek też dobry, widać że zmrok zapada. Jakby się uprzeć można by dać delikatny gradient przyciemniający i nasycający kolory, na niebo. Ale to już taka zabawa by była.

pzdr

longtom napisał(a):Jest OK. Drzewa na dole są bardzo ciemne, ale widać szczegóły, środek też dobry, widać że zmrok zapada. Jakby się uprzeć można by dać delikatny gradient przyciemniający i nasycający kolory, na niebo. Ale to już taka zabawa by była.

Coś mi się z monitorem dzieje. Rozjaśnia mi się za bardzo...

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzień szósty

Tuż przed dźwiękiem budzika dociera do mnie hałas przejeżdżających szosą samochodów - a więc niektórzy już w drodze.
Ścielę samochód i podjeżdżam ponownie na Passo Duran. Akurat jakaś większa ekipa młodych ludzi wysypuje się z paru wozów i wyrusza szlakiem w tym samym kierunku, w którym i ja zaraz podążę. A na szczytach Dolomitów zakwitają czerwonym blaskiem słoneczne kwiaty.

Nie będę nic póki co pisać Z mikstem zazdrości i radości zasiadam do pierwszej w życiu relacji "na żywo" z przejścia Constantini. Z góry wiem, że to już poza moimi możliwościami. Tym większa ... radość

Pozdrawiam!
Piotrek

plavac napisał(a):Nie będę nic póki co pisać

Będę musiał się z tym pogodzić...

Pozdrawiam,
Wojtek