Chorwacja przyciąga jak magnes. Baśka 2008.

Miodzio zdjęcia.
Oj ciężko się będzie zdecydować, gdzie jechać za rok.

Twiga napisał(a):

ufokking napisał(a):przeeeeessssuuuuuper zdjęcia czekam na ciąg dalszy i mam nadzieje ze w tym roku nic nam nie skomplikuje wyjazdu. Jak oglądam te zdjęcia to nawet nie chce myśleć żeby nie jechać do Chorwacji.

Zapewniam, że będzie jeszcze piękniej. No i trzymam kciuki za Twój wyjazd.

dzięki

Jacencjusz Rejs jest całodzienny, wypływasz wcześnie rano i wracasz późnym popołudniem. Zasadniczo płyniesz koło wyspy Privic (jak to już wcześniej Plavac napisał, czyli koło tej mojej "ulubionej"), kolejnym przystankiem jest "chorwackie Alcatraz". Wyspa nazywa się Goli Otok i przetrzymywano na niej więźniów politycznych - przeciwników Tity. Można tu zobaczyć resztki budowli z tamtego okresu. Kolejnym przystankiem jest już port na wyspie Rab. Jest tu czas przewidziany na zwiedzanie oraz obiad. Z Rabu płyniesz do pięknej zatoki, gdzie jest czas przewidziany na pływanie i opalanie. W drodze powrotnej opływasz też niedostępną skalistą wyspę i puszczają Ci do tego nastrojową muzyczkę.
Na łodzi, zaraz po wypłynięciu częstują Cię rakiją lub winkiem, potem dostajesz śniadanko z czymś lżejszym do picia , na Rabie jest przewidziany obiad w formie szwedzkiego stołu (mega dobry i w potężnych ilościach- przyszliśmy na samym końcu i najedliśmy się jak bąki).
Ogólnie wrażenia super. Za dwie osoby zapłaciliśmy 660 kun. Dużo, ale warto było. Z Baśki pływają też tańsze łodzie, ale program mają uboższy.
Zresztą zaraz wszystko opiszę.

poniżej przykładowa mapka z zaznaczoną na czerwono trasą

cd. relacji

Powolutku zbliżamy się do wyspy Rab. Mamy tu postój na zwiedzanie i obiad w restauracji hotelowej.
Łódź przyspiesza i wzbija do góry wysokie fale. Jeszcze nie wiemy, że zanim dopłyniemy do wyspy będziemy cali mokrzy. Oddamy morzu daninę za bezkarne siedzenie sobie na dziobie. ;D
Większość ludzi, przemoczonych do ostatniej nitki, uciekła z dolnego pokładu na górę. Szczerzymy do nich zęby, że my na samym dziobie a jesteśmy suchutcy. Wtem jedna większa fala pozbawiła nas złudzeń, że my tacy wyjątkowi i na ląd schodzimy równie mokrzy co pozostali.

Odłączamy się od głównej wycieczki i podążamy własnymi ścieżkami zwiedzając starą część miasteczka. Tu na Rabie klimat trochę bliższy naszej ukochanej Dalmacji. Trochę mam skojarzenie z ubiegłoroczną Korculą. Wszystko nagle staje się ciekawe i konieczne do uchwycenia na zdjęciu.

Przez przypadek, ale się przyłącze. Miło się czyta
Pzdr.

fajna relacja, czekam na więcej:)

Jeszcze trochę zdjęć z miasta Rab.

Z góry przepraszam za jakość zdjęć (mam nauczkę, by następnym razem nie wkładać palców w obiektyw)

Jeśli ktoś z Was będzie miał przyjemność uczestniczyć w tym rejsie, to proponuję odłączyć się od przewodniczki i zwiedzać samemu.
Nasza przewodniczka przebiegła z całą grupą jak strzała przez miasteczko, tak prostą trasą jak tylko się dało, za wiele przy tym nie mówiąc. Naprawdę nie warto w tym uczestniczyć. Więcej można przeczytać w przewodniku np. dzień przed zwiedzaniem.
Za to zyskacie wolne przestrzenie do robienia zdjęć i więcej zobaczycie. Łódź jednym rejsem zabiera maksymalnie 200 osób - możecie sobie wyobrazić ten tłum sunący przez wąskie uliczki...

A to już resztki tego tłumu. Przewodniczki ani widać, ani słychać.







Nasza wycieczka gdzieś tam przemyka







Powolutku suniemy w stronę portu. Przez to samodzielne chodzenie, prawie przegapiamy godzinę obiadu. Wpadamy do hotelu prawie na styk, patrzymy, a tu ludzie kończą już prawie deser. ;D
W sumie dzięki temu znów mamy spokój od tłumów i możemy się delektować wspaniałym posiłkiem.

Nadbrzeże:












stragany na Rabie



Chorwaci są nieubłagani, jeśli chodzi o parkowanie...



Wspomniany obiad w restauracji hotelowej to bardzo smaczny szwedzki stół, serwowany w ogromnych ilościach. Została cała masa jedzenia. Do wyboru były ryby, owoce morza, frytki, surówki i wszystko czego dusza zapragnie. Nieładnie tylko, że napoje do posiłku trzeba zakupić we własnym zakresie (za takie pieniądze to już by się nie wygłupiali...).
Pojedzeni i w doskonałych humorach odpływamy z Rabu. Takiej ryby jak tutaj, jeszcze pewnie długo nie spróbuję. Nawet nie wiem co to była za ryba, ale najbardziej przypominała mi karmazyna. (Choć mam nadzieję, że to nie on, bo znalazłam go na liście gatunków zagrożonych). [może znawcy tematu wędkowania w Chorwacji się wypowiedzą].

Pojedzeni i w doskonałych humorach odpływamy z Rabu.
Początkowe chmurki gdzieś się rozpływają i słońce zaczyna prażyć niemiłosiernie, zmuszając obecnych na łodzi, do pozbycia się garderoby. Następny przystanek ma być w zatoce, gdzie będzie czas na opalanie i pływanie.










Zavratnica - zatoka w parku narodowym u stóp gór Velebitu.
Przez wąską cieśninę wpływamy do świata z bajki.







Łódź cumuje u wlotu do zatoki.
Po opuszczeniu pokładu podążamy wąską skalną półeczką do cichej zatoczki schowanej wewnątrz fiordu.
Bo Zavratnica to tak naprawdę fiord i oglądana z góry robi potężne wrażenie.



Nad naszymi głowami wznoszą się majestatycznie góry Velebitu.





Zatoczka z krystalicznie czystą wodą



Kolejną atrakcją Zavratnicy jest też wrak zatopionego okrętu podwodnego.
Ja nie radzę sobie dobrze z rurką do nurkowania, więc podziwiam tylko z brzegu.
Za to moja druga połówka zaspokaja ciekawość bezpośrednio pod wodą.





Fiord widziany z góry: http://www.fototrip.pl/zdjecie,8672.html

http://www.skyscrapercity.com/showthrea ... 552&page=2

Przychodzi czas, by w końcu opuścić i to miejsce. Nasz rejs powoli dobiega końca. Słońce jest już niziutko. Łapię aparatem ostatnie widoki mijanych okolic.







Na zakończenie rejsu okrążamy niedostępną skalistą wyspę.
Z głośników leci "My hearth will go on" co romantycznie nastraja będących na łodzi włochów i odgrywają nam na dziobie scenkę rodem z Titanica. ;D









Aż żal wracać, takie widoki...





W drodze powrotnej wypatruję delfinów, ale już się nie pojawiają.

sam miód to oglądać:)

Zdjęcia z "fiordu" - cudowne .

Tak, Zavratnica to naprawdę niezapomniane wrażenia. Chciałabym ją kiedyś zobaczyć z góry od strony Velebitu.
Zresztą cały Velebit jest piękny. Śledziłam tu na forum relacje z wypraw górskich i muszę przyznać, że strasznie żałuję, że taki ze mnie marny piechur się zrobił. Dużo przez to tracę.
Co mnie zaskoczyło będąc w tej zatoce, to to, że każdy, nawet najmniejszy szczegół jest tam dopieszczony na wysoki połysk. Taka niby zatoczka na końcu świata, a wszystko czyściutkie, poukładane... Już widzę jakby takie miejsce wyglądało w Polsce...

Piękne fotki , wspaniałe widoki
I jak tu spokojnie doczekac września
Pozdrawiam

Twiga - piękna relacja. czyta się z przyjemnością i to wielką!!!
pozdrawiam maciek

piotrf napisał(a):Piękne fotki , wspaniałe widoki
I jak tu spokojnie doczekac września
Pozdrawiam

Też mamy problem, jak spokojnie doczekać do września