Bułgaria - jak nie pojechać nad morze i wygrać pocztówkę

Takie rzeczy sie nie kupi

DarCro napisał(a):

kulka53 napisał(a):Zbytnia komercjalizacja monastyru niewątpliwie zabiła ducha tego miejsca, choć na pewno wciąż robi wrażenie swą urodą i wielkością. Po większą autentyczność lepiej chyba udać się do Rumunii.

Jeszcze będzie monastyr który odebrałem jako bardzo autentyczny - mimo dużej ilości ludzi.
Monastyr Rilski był jedną z głównych ikon Bułgarii, które chyba przeważyły, że w tym roku tam się wybrałem mimo różnych pokus.

Relację czytam bo Twoja , ale Bułgaria jak na razie mnie nie przekonuje, może ten autentyczny monastyr coś odmieni
Pozdrawiam. Krzysiek

tiwa napisał(a):Relację czytam bo Twoja

To miło!

tiwa napisał(a):Bułgaria jak na razie mnie nie przekonuje, może ten autentyczny monastyr coś odmieni

Wątpię czy jeden obiekt coś zmieni. Tym bardziej, że mi tam chyba zdjęcia słabo wyszły.
Zreszta nie piszę relacji po to, aby przekonywać do miejsc, które odwiedzam. (Póki co mi nie płaca za to. ).

Do wnętrza Bułgarii chyba mało kto jest przekonany - może to zresztą była motywacja, by sie tam wybrać, bo mam wrażenie, że więcej jest relacji z jakoby mało znanej Albanii, niż z bułgarskiego interioru...
W ciągu 2 tygodni spotkałem tam tylko 2 razy Polaków. W Albanii było lepiej!

DarCro napisał(a):A to kuchnia i jej zaplecze (wstęp 6 złotych):

Taki wielki piec widzieliśmy w tym roku w twierdzy joannitów na Patmos.
Widoczny był z pomieszczeń muzeum pełnego, często 1000 letnich, ikon i manuskryptów.

O piecu mówiła najdłużej.

pzdr

Masz lekkie pióro i talent fotograficzny.
Czytanie i oglądanie Twojej relacji to ogromna przyjemność.
Pozdrawiam

pawelg napisał(a):Masz lekkie pióro i talent fotograficzny.
Czytanie i oglądanie Twojej relacji to ogromna przyjemność.
Pozdrawiam

Dzięki!
To miłe: sprawiać komuś przyjemność.

DarCro napisał(a):Jak ja lubie takie zbiegi okoliczności. Parę godzin po moim poście na głównej stronie Wyborczej tekst o relikwiach.
To się nazywa oddziaływać na internet!

No właśnie - nieźle się zbiegło w czasie. relikwia z góry Athos
Na Athos żeby ją oglądać trzeba być płci męskiej i dotyczy to również hodowlanych istot żywych (oprócz kur) a tu każdy może zaglądnąć. Mi wystarczy jak popatrzę jak inni oglądają.

DarCro napisał(a):

tiwa napisał(a):Relację czytam bo Twoja

To miło!

tiwa napisał(a):Bułgaria jak na razie mnie nie przekonuje, może ten autentyczny monastyr coś odmieni

Wątpię czy jeden obiekt coś zmieni. Tym bardziej, że mi tam chyba zdjęcia słabo wyszły.
Zreszta nie piszę relacji po to, aby przekonywać do miejsc, które odwiedzam. (Póki co mi nie płaca za to. ).

Do wnętrza Bułgarii chyba mało kto jest przekonany - może to zresztą była motywacja, by sie tam wybrać, bo mam wrażenie, że więcej jest relacji z jakoby mało znanej Albanii, niż z bułgarskiego interioru...
W ciągu 2 tygodni spotkałem tam tylko 2 razy Polaków. W Albanii było lepiej!

Albanię zwiedza się częściej bo może jest tanio, bo ma plaże i jest nieco egzotyczna przez te swoje tysiące bunkrów natomiast żeby wybrać się do Bułgarii nie zaliczając wschodu (czyli wybrzeża) to trzeba rzeczywiście mieć powód. Naszym celem kilka lat temu były góry Riła i Pirin (w czasach gdy chętniej zdobywaliśmy górskie szczyty), a resztę widzieliśmy przy okazji. Ty zdaję się wybrałeś odwrotnie. Góry przy okazji.

Zdjęcia z monastyru wyszły bardzo dobrze.

DarCro napisał(a):Jeszcze będzie monastyr który odebrałem jako bardzo autentyczny - mimo dużej ilości ludzi.

Czyli "cd" będzie na pewno ciekawy.

Lidia K napisał(a):Mi wystarczy jak popatrzę jak inni oglądają.

Też może pomóc.

Lidia K napisał(a):Naszym celem kilka lat temu były góry Riła i Pirin (w czasach gdy chętniej zdobywaliśmy górskie szczyty), a resztę widzieliśmy przy okazji. Ty zdaję się wybrałeś odwrotnie. Góry przy okazji.

Wiem, bo czytałem tę relację. Miałem nawet trochę pójść w Wasze ślady jeśli chodzi o góry, ale jak wypadło to czas pokaże...

DZIEŃ 4 – Kiedy puszczają mi hamulce…

Zakręt po zakręcie pokonuję, powoli, monotonnie serpentyny, które prowadzą mnie w kierunku szlaku jaki zaplanowałem dziś przejść w Górach Riła. 180 stopni w prawo, 180 stopni w lewo, jak to w górach…

Nagle – przed kolejnym zakrętem, pedał hamulca nie wchodzi!
No dalej, wciśnij się!
Zaraz się rozwalimy o drzewo!
Nie wiem czy na ten argument, ale zareagował w końcu.

Zjeżdżam na pobocze. Zimny pot wyszedł mi chyba na czoło. Co się stało? Czemu? Dlaczego dziś, a nie za trzy tygodnie po powrocie? Ech…

Krajobrazy z drogi Blagojewgrad - góry Riła:



Zatrzymuję auto i próbuję powoli ruszyć na płaskim terenie sprawdzając działanie pedału – znowu na moment odmawia współpracy by po chwili zareagować. Wysiadam przygnębiony: nie zdawało mi się, coś jest ewidentnie nie tak. Ech, te pedały!

Wychodzę z auta. Usiłuję zebrać myśli, ale jestem rozbity po nocy. Ciężko mi skoncentrować się, nerw też dokucza mimo przepisowego łyknięcia Gaby. No, nie wiem co robić…

Postanawiam dać sobie czas i zerknąć na tablicę informacyjną z mapą, która znajduje się obok. Dochodzę do wniosku, że nie wiem gdzie jestem. Zgubiłem się. Mam jakaś mapę tych okolic odbitą z internetu, ale nic zdaje się nie zgadzać! Zapewne ta mapa jest stara, albo niedokładna. Pieprzony pedał! Pieprzona mapa!

Nie działa hamulec, nie wiem gdzie jestem, boli nerw, boli głowa… Nie wiem co robić… Jest już po 10:00 – zaraz będzie za późno, aby pchać się w góry.
Zjeżdżać na dół? To cały dzień będzie zmarnowany, ponadto nie wiadomo czy nie rozwalę się na kolejnym zakręcie z powodu hamulca.
Lawety jakoś szukać i siedzieć tu diabli wiedza jak długo zanim przyjedzie?
Zjeżdżać na dół po tych serpentynach? Najbliższa większa miejscowość to Separewa Banja, ale czy tam znajdę sensowny warsztat? Jak kurcze wytłumaczyć, że hamulec się nie wciska? Wszystko wydaje mi się teraz trudne…




A może jednak pchać się do góry? Jak mam się rozbić, to i tak się rozbiję – ale chociaż po jakiejś górskiej wycieczce… A do warsztatu można by uderzyć jutro z rana i nie tracić dzisiejszego dnia…

Stoję tu jak jakiś pieprzony Hamlet.

Wersja dla miłośników Tańca z Turystami:
Jeśli uważasz, że nasz bohater powinien jechać dalej w góry, wyślij sms (koszt 300 zł plus VAT) na numer XYZ. Jeśli uważasz, że powinienem od razu zjeżdżać na dół do najbliższego warsztatu, wyślij sms (koszt 300 zł plus VAT) na ten sam numer co powyżej.

Wersja dla komputerowców:
Czy nasz bohater powinien jechać teraz do mechanika? YES/NO.

Wszystko dobrze się skończyło, inaczej by nie było tej relacji

Ja bym pojechał dalej, tylko ostrożnie

A ja bym w tym momencie włączył reklamy . . .


Pozdrawiam
Piotr

Lednice napisał(a):Ja bym pojechał dalej, tylko ostrożnie

Pytanie tylko czy w górę czy w dół...

piotrf napisał(a):A ja bym w tym momencie włączył reklamy . . .

DarCro napisał(a):

Lednice napisał(a):Ja bym pojechał dalej, tylko ostrożnie

Pytanie tylko czy w górę czy w dół...

W dół

Silnikiem da się hamować

DarCro napisał(a):A może jednak pchać się do góry? Jak mam się rozbić, to i tak się rozbiję – ale chociaż po jakiejś górskiej wycieczce… A do warsztatu można by uderzyć jutro z rana i nie tracić dzisiejszego dnia…

W zeszłym roku w Rumunii, akumulator odmówił pewnego poranka chęci współpracy. Na szczęście było to w górach, więc zjeżdżałem w dół, próbując go zapalić. W końcu się udało.
A gdybym się znalazł na Twoim miejscu, to bym pojechał dalej w góry. Chyba, że znalazłbym ciekawą trasę z miejsca, w którym bym się akurat znajdował.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):W zeszłym roku w Rumunii, akumulator odmówił pewnego poranka chęci współpracy. Na szczęście było to w górach, więc zjeżdżałem w dół, próbując go zapalić. W końcu się udało.

W tym przypadku jazda pod góre raczej odpadała.