Brač? Koniecznie! Nawet jesienią!

maslinka napisał(a):Na mnie spacer po supetarskim cmentarzu również wywarł duże wrażenia. Melancholijnie mi się zrobiło...

Mirogoj w Zagrzebiu warto zobaczyć Nam trafiło się zwiedzanie w deszczu, ale i tak było pięknie. Tutaj kilkanaście zdjęć, jeśli chce Ci się rzucić okiem

Dzięki za przekierowanie - deszczowy spacer pod zielonym parasolem... Pośród śmierci pod zielenią - symbolem życia... W deszczu... Niesamowite zwiedzanie!

Habanero napisał(a):Piękny odcinek. Tyle ciekawych rzeczy można dowiedzieć się z Twojej relacji. Absolutnie nie przynudzasz. Walory edukacyjne podane w tak wysmakowany sposób godne są samych pochwał. Do tego jeszcze potrafisz wzruszyć człowieka.
Następny odcinek będzie z papugą Mateo i sutivańskie mini zoo

Wiedziałem, że znawcy Cro odgadną bez przeszkód. Dziękuję za miłe słowa.

beatabm napisał(a):

to już tradycyjnie wieczór spędziliśmy w Vila Marija nad białym winem – tym razem nad Malvaziją.

Przy chmurach to chyba jednie słuszna koncepcja, wszak dusze trzeba rozweselić, zwłaszcza po wizycie na cmentarzu

Pogoda barowa jest niezmiennie potrzebna, niemniej jednak zdecydowanie bardziej wolę sączyć wino nad zatoką niż przed telewizorem...

Dziwne uczucie - zaledwie 8 tygodni temu chodziłam między tymi nagrobkami i przyciągały moją uwagę te same detale..

Ja zapamiętałam obrazek - stojąc na cmentarzu widzisz plażę i rozchichotane dzieciaki na zjeżdżalni wodnej - do tego w pełnym słońcu i błękicie nieba - pojmuje się w ułamku sekundy przeplatanie się życia i śmierci - show must go on.

Katerina napisał(a):Dziwne uczucie - zaledwie 8 tygodni temu chodziłam między tymi nagrobkami i przyciągały moją uwagę te same detale..

Ja zapamiętałam obrazek - stojąc na cmentarzu widzisz plażę i rozchichotane dzieciaki na zjeżdżalni wodnej - do tego w pełnym słońcu i błękicie nieba - pojmuje się w ułamku sekundy przeplatanie się życia i śmierci - show must go on.

No widzisz, takie rzeczy tylko w CRO - u nas powstałaby oddolnie społeczna inicjatywa o otoczeniu cmentarza ekranami akustycznymi - bynajmniej od strony plaży

Odcinek dziesiąty, prolog: 2017-09-10 – Słoneczne zamiary...

Kiedy po paru pochmurnych porankach człowiek wychodzi na taras i o godzinie 7.02 widzi takie coś



to mu członki wiotczeją, ręce opadają tudzież szczęka, i bez pochylania drapie się po plastikowych klapkach
Ale kiedy po paru czynnościach, o których opowiem opisując kolejny dzień i po kąpieli, wychodzi z łazienki jak go natura stworzyła i widzi taką samą „rajską Ewę” w drzwiach zapraszającą na taras z wesołym pysiem, a jeszcze słyszy „tadam!” to łapie za aparat i się zachłystuje.
Godzina 8.44 – stół zaprasza na przekąskę.


Kontynent wykrzykuje Dziś będzie słonecznie!


Slitska się budzi.


Zieleń oddycha pełną piersią.



Bezkres morza i gór wzywa na wędrówkę.


Jest niedziela. Nawet do małej Splitskiej wpływają jacyś goście.



Czas się ewakuować. Pakujemy nasze dwa małe plecaczki 10 l z Decathlonu – lepiej nie dopytujcie co tam mamy i ruszamy na przygodę. Generalnie założenie przyjęliśmy takie. Jedziemy w stronę Milnej. Jedziemy na tak długo, aż nam się odechce. Zwiedzamy co nam wpadnie w oko. Wracamy poplażować. Kończę na tym ten krótki odcinek, niech będzie on łącznikiem. Kolejny o zoo w Sutivanie będzie napisany w zupełnie innej konwencji – jeśli zatem ktoś lubił Brzechwę niech się rozsiądzie wygodnie. Przyjmę na klatę tak gwizdy, jak i wyrazy uznania ha, ha, ha!

Abakus68 napisał(a):Kolejny o zoo w Sutivanie będzie napisany w zupełnie innej konwencji – jeśli zatem ktoś lubił Brzechwę niech się rozsiądzie wygodnie. Przyjmę na klatę tak gwizdy, jak i wyrazy uznania ha, ha, ha!

Wzbudziłeś moją ciekawość

Również w kwestii zawartości plecaczków

Abakus68 napisał(a):
Czas się ewakuować. Pakujemy nasze dwa małe plecaczki 10 l z Decathlonu – lepiej nie dopytujcie co tam mamy i ruszamy na przygodę. Generalnie założenie przyjęliśmy takie. Jedziemy w stronę Milnej. Jedziemy na tak długo, aż nam się odechce. Zwiedzamy co nam wpadnie w oko. Wracamy poplażować. Kończę na tym ten krótki odcinek, niech będzie on łącznikiem. Kolejny o zoo w Sutivanie będzie napisany w zupełnie innej konwencji – jeśli zatem ktoś lubił Brzechwę niech się rozsiądzie wygodnie. Przyjmę na klatę tak gwizdy, jak i wyrazy uznania ha, ha, ha!

Brzechwę lubię za Pana Kleksa, wiersze też były nieodłączną częścią mojego dzieciństwa. Plecaczki też posiadam

Odcinek dziesiąty, część pierwsza: 2017-09-10 – Słoneczna zoo-rymowanka...

Jadąc po drodze przy Sutivanie,
niczego jeszcze nie było w planie.
Lecz jak nie zwiedzić parku przyrody
początkiem takiej wielkiej przygody



Podwórzem dumnie chadzały pawie.
Każdy ich rodzaj poznałem prawie.



Okulistyczny, ten z pawim okiem,
dumnie kroczący statecznym krokiem.



(I ten co nagle z człeka wylezie
po suto zakrapianej imprezie…)




Paw lubi sobie zadzierać nosa
lecz nie dotyczy to albinosa




Kura się z nami w dyskusję wdaje-
Ja byłam pierwsza, byłam przed jajem!



A kogut na to - Wierutne bzdury!
Nie było jaja! Nie było kury!



Kurników żadnych! Niczego! Wcale!
A ja już z ziemi żarłem robale!



Prawdę powiada - paw w dysput wchodzi -
toż bez koguta się jaj nie spłodzi.
Pawica przecież się nie rozmnoży
jeśli przede mną się nie położy



- Cisza w tej klatce bo chlusnę z węża!
Pan paw tak klaty swej nie napręża! -



Cichutko szepnął kot stróż podwórza -
pawia potencja nie jest zbyt duża,
lecz proszę tylko spójrzcie na osła!
Temu potencja się już podniosła!



Wiesz mężu. Mnie ten widok odrzuca,
pójdę pogłaszczę ja lepiej kuca.



A ja się miła przyglądnę jemu.
Pojęcia nie mam - nandu, czy emu?



Tu popatrz mężu! Oczom nie wierzę,
jak blisko drepce paw na spacerze.







Koźlę leżało, a koza stała
Albo się swego partnera bała




Albo romansów się kozie chciało
Zerkała bowiem na niezłe ciało



Zresztą na wdzięki koziego ciała
i ta samica chyba leciała




Mężu! Tu zerknij! Jestem zgorszona!
Dziećmi zajęta świńska matrona,



a tatuś leser, nierób i gnida,
leży i gnije – co za ohyda!


Sprawiedliwości się zadość stanie –
takie wygłaszam żonie kazanie –



utyje menda, brzuch mu się zwiesi
żonę mu buchnie któryś z kolesi…



Ja widzę mężu, że znasz zasady.
Wiesz czym się kończą mężowskie wady.
Wiem i dlatego stosuję diety.
Nikomu nie dam mojej kobiety!
Gdybym ja wiedział, że mowa długa
padnie pod klatką, gdzie jest papuga



słowa bym nie rzekł – a teraz biada!
Ona co wieczór tutaj przysiada



Drze się, a echo nie chce przeminąć -
ZDZICHU NIE SCHUDNIE - ŻONĘ MU ZWINĄ!!!

Cieszę się że trafiłem na Twoją relację...
Brać odwiedziłem 2 lata temu i myślałem, że zobaczyłem większość "atrakcji" wyspy.
Twoje (świetne skądinąd) posty pokazały mi, że potrzebuje więcej pokory gdyż okazuje się, że na Braciu guzik widziałem
Ale jest też nadzieja.. gdyż w sezonie 2018 odwiedzę Wyspę po raz kolejny i nadrobię swoje niedociągnięcia.

Abakus68 napisał(a):Odcinek dziesiąty, część pierwsza: 2017-09-10 – Słoneczna zoo-rymowanka...

Ciekawy odcinek, fajna rymowanka
Dobrze, że nie czekałem do poranka

Abakus68

ZDZICHU NIE SCHUDNIE - ŻONĘ MU ZWINĄ!!!

Mąż, który tak tu składnie rymuje
zwinięciem żony niech się nie przejmuje
Toż zda się logicznym każdemu człekowi -
- żonka ukraść się nie da takiemu mężowi

Sorry, pora późna - wena licha na poemat dla Zdzicha

Katerina napisał(a):Abakus68

ZDZICHU NIE SCHUDNIE - ŻONĘ MU ZWINĄ!!!

Mąż, który tak tu składnie rymuje
zwinięciem żony niech się nie przejmuje
Toż zda się logicznym każdemu człekowi -
- żonka ukraść się nie da takiemu mężowi

Sorry, pora późna - wena licha na poemat dla Zdzicha

Potwierdzam. Mamy w pracy stałego klienta, Pana Zdzisława który na każdym kroku rymuje (całe wiersze też układa), mężczyzna pokaźny, a żona od ponad 30 lat ta sama i nigdy się nie pokłócili.

Pokaźny zwierzyniec zwiedzić nie omieszkam

Zwierzyniec w sierpniu odwiedzę na pewno, tylko, muszę się do tego czasu, Twojego wierszyka nauczyć na pamięć, wtedy będzie mi się z uśmiechem na twarzy spacerować w śród tych stworzeń

maslinka napisał(a):Wzbudziłeś moją ciekawość

Również w kwestii zawartości plecaczków

pomorzanka zachodnia napisał(a): Plecaczki też posiadam

Plecaczkami zajmę się opisując 11 września... Pogoda była do de... Zadar zalany - a przecież to ten słynny 11 września...