Bałkańska podróż przez historię (Sarajewo, Perast, Orebić)

Z ulicy Ferhadija idziemy w stronę M.M.Bašeskije żeby zobaczyć targowisko Markale, gdzie miały miejsce dwa krwawe zamachy.

"Granat moździerzowy, który spadł na targowisko Markale piątego lutego 1994 roku, uderzył w duszę Sarajewa. Każdy mieszkaniec miasta znał kogoś, kto tam pracował albo robił zakupy.
Była słoneczna sobota, jeden z owych rzadkich pogodnych zimowych dni, które dosłownie domagają się, by lekkomyślnie opuścić stosunkowo bezpieczne schronienie i wyjść na dwór. Zresztą nawet w czasie wojny nie da się bez przerwy siedzieć w domu. Granat spadł o dwunastej trzydzieści siedem, kiedy na targowisku panował ścisk. Nagły łoskot. Eksplozja metalowych odłamków. W jednej chwili z tętniącej energią sceny ulicznej pozostały jedynie strzępki ciał i krew." (B.Demick, "W oblężeniu")



W pierwszym ataku zginęło 68 osób, a co najmniej 100 zostało rannych.
Markale został ostrzelany po raz drugi 28 sierpnia 1995; wówczas zginęło 28 osób, zaś 90 odniosło obrażenia. Drugi ostrzał Markale został przedstawiony przez NATO jako bezpośrednia przyczyna podjęcia operacji powietrznej przeciwko siłom zbrojnym bośniackich Serbów, pod nazwą Deliberate Force.

Takie widoki można zobaczyć również w centrum Sarajewa.

Warto pamiętać, że Sarajewo to nie tylko islam, prawosławie i katolicyzm. To miasto współtworzyli również żydzi, którzy przybyli tu w 1565 r. Stara synagoga była pierwszą świątynią zbudowaną w 1581 r. przez Żydów sefardyjskich wygnanych z Hiszpanii. Synagoga była zniszczona dwukrotnie podczas pożarów oraz przez nazistów podczas II wojny światowej.

arkona napisał(a):nazwa Markale. Pierwsza masakra miała właśnie miejsce w Gradskiej Tržnicy.

Nieprawda!!


Pierwsza masakra miała miejsce w samym środku placu Markale (5 lutego 1994 r.) i o tym informuje wielka czerwona tablica na tylnej ścianie targowiska.

Druga masakra (28 sierpnia 1995 r.) miała miejsce na ulicy obok Gradskiej Tržnicy, naprzeciwko targowiska Markale. Tam również - na ścianie budynku - znajduje się pamiątkowa tablica.


Można je obejrzeć choćby tutaj

BraveSirRobin napisał(a):Warto pamiętać, że Sarajewo to nie tylko islam, prawosławie i katolicyzm. To miasto współtworzyli również żydzi, którzy przybyli tu w 1565 r. Stara synagoga była pierwszą świątynią zbudowaną w 1581 r. przez Żydów sefardyjskich wygnanych z Hiszpanii. Synagoga była zniszczona dwukrotnie podczas pożarów oraz przez nazistów podczas II wojny światowej.

Oj, widzę, że skreślenie jej z mojej listy w ubiegłym było błędem - na zdjęciach robi wrażenie.

Zapisuję na przyszły rok

Oczywiście "Galerię 11/07/95" również

Raul73 napisał(a):Druga masakra (18 sierpnie 1995 r.) miała miejsce na ulicy obok Gradskiej Tržnicy, naprzeciwko targowiska Markale. Tam również - na ścianie budynku - znajduje się pamiątkowa tablica.


Można je obejrzeć choćby tutaj

Znaczy się 28 sierpnia 1995 r. ale to pewnie literówka

BraveSirRobin napisał(a):

Raul73 napisał(a):Druga masakra (18 sierpnie 1995 r.) miała miejsce na ulicy obok Gradskiej Tržnicy, naprzeciwko targowiska Markale. Tam również - na ścianie budynku - znajduje się pamiątkowa tablica.


Można je obejrzeć choćby tutaj

Znaczy się 28 sierpnia 1995 r. ale to pewnie literówka

Tak, oczywiście że 28 sierpnia! Dzięki za wychwycenie

Już poprawiam

Wybaczcie za sporą przerwę, ale brakowało i czasu i chęci Postaram się trochę nadgonić relację.

Idąc ze Starej Synagogi mijaliśmy jeszcze meczet Ferhadija


Opuszczając austro-węgierską część miasta kierowaliśmy się w stronę Baščaršiji, centrum tureckiej dzielnicy Sarajewa. Ta specyficzna "starówka" stolicy BiH była i jest ściśle handlową i użytkową częścią miasta, powstałą na podobieństwo arabskich placów targowych.



Dochodzimy do meczetu Ghazi Husrev-bega wzorowanego na meczecie Ataki-Ali-pašy w Stambule

Na dziedzińcu meczetu stoi okazała studnia służąca do ablucji i picia wody.

właśnie tak myślałem, że coś mi uciekło, czegoś mi brakuje, jakaś relacja się zapodziała
i jak dodałeś posty, to się wyjaśniło

Na końcu ulicy Sarači znajduje się plac Sebilj, a na nim piękna, drewniana studnia Sebilj. Plac Sebilj jest jednym z symboli miasta, a jednocześnie miejscem spotkań towarzyskich.

te kiero napisał(a):właśnie tak myślałem, że coś mi uciekło, czegoś mi brakuje, jakaś relacja się zapodziała
i jak dodałeś posty, to się wyjaśniło

Cześć. Trochę zostałem w tyle, ale nadgonię Pozdrawiam

I ja zasiadam do oglądania i czytania twojej relacji.Takich nigdy za wiele na te jesienne dni.

Po spacerze uliczkami Baščaršiji i poszukiwaniach pamiątek, wróciliśmy do kwatery.



"Logavina jest jedną najstarszych ulic w Sarajewie. Jej nazwa upamiętnia rodzinę Logavijów, bogatych muzułmańskich właścicieli ziemskich, którzy osiedlili się tu w szesnastym wieku. Bierze początek w sercu średniowiecznej starówki i biegnie na północ wspinając się na jedno z górujących nad miastem wzgórz(...)
W przeszłości Logavina była jedną z najlepszych ulic w Sarajewie. Mieszkali przy niej kupcy i właściciele ziemscy, ale kiedy po II wojnie światowej doszedł do władzy marszałek Tito, co bardziej okazałe domy zostały odebrane właścicielom i zburzone. Komuniści zmienili nazwę na Kuakčii Abdulaha Efendijego, na cześć dziewiętnastowiecznego bośniackiego patrioty, straconego za działalność przeciwko Austro-Węgrom. Nowa nazwa się nie przyjęła, mieszkańcy woleli nadal używać starej, krótszej. W 1993 roku ulica oficjalnie odzyskała nazwę Logavina, choć miasto nie miało pieniędzy, żeby wymienić tabliczki" (B.Demick, "W oblężeniu")

Piękne zdjęcia , fakty historyczne i jeszcze to "coś"
Dobrze , że wznowiłeś nadawanie


Pozdrawiam
Piotr

Na spacer ulicą Logavina wybrałem się samotnie, tylko z książką pod pachą. W niej zamieszczony jest szkic ulicy z zaznaczonymi niektórymi domami, dzięki temu mogłem zorientować się gdzie mieszkają lub mieszkały rodziny z książki B.Demick.



Szkoła imienia Razii Omanović, która odegrała ważną rolę w życiu podczas oblężenia, została wyremontowana dzięki subwencji norweskiego rządu. Na fasadzie budynku umieszczono tablicę upamiętniającą czterdziestu jeden żołnierzy, mieszkańców najbliższej okolicy, którzy zginęli podczas wojny.