Bajerancki sierpień na Bajerach

Mikeee napisał(a):Fajnie spędziłaś ten okres świąteczno-sylwestrowy. W Monachium byłem tylko w muzeum BMW, w drodze na Hintertux.

Na Tuxie będziemy następnego dnia

Mikeee napisał(a):a lwy nie lubią jak się je zachodzi od tyłu....

Ujarzmiłam tego kotka

tony montana napisał(a):Ja nie byłem w Monachium, tylko w jego okolicach, ładnie wymuskane te budynki, no i ten rozmach....

Rozmach w wielkim stylu

DamianM napisał(a):Tak to Prawda ,można miło spędzić wieczór

Fajny pomysł! I miło spędzony czas dla całej rodziny

Dzień 3 - 29 grudnia (wtorek): Monachium - część piąta (i ostatnia)

Idziemy pod najdziwniejszy pomnik świata

Nie, to nie ten:



Pomnik, o który nam chodzi, znajduje się kawałek za podobizną Maximiliana Josepha Grafa von Montgelas - bawarskiego polityka, ministra spraw zagranicznych (fotka powyżej).

Parę kroków dalej stoi pomnik Orlanda di Lasso - XVI-wiecznego kompozytora:



Jednak nie dla niego się tu fatygowaliśmy Chciałam zobaczyć dziwny nieoficjalny pomnik, który fani Michaela Jacksona stworzyli dla swojego idola właśnie w tym miejscu :



Dlaczego tutaj? Podobno ktoś wpadł na pomysł, żeby zacząć składać kwiaty i inne dowody pamięci pod hotelem, gdzie mieszkał Michael, gdy koncertował w Monachium i skąd wyrzucał swoim wielbicielom przez okno poduszki. Dyrekcji hotelu niezbyt się to podobało. Fani postanowili więc przenieść miejsce kultu pod najbliższy pomnik, czyli figurę Orlanda di Lasso. I tak biedny Orlando został oklejony plakatami gwiazdy popu:



Bardzo dziwny pomysł W zasadzie podpada pod zbezczeszczenie pomnika... Tak czy inaczej, będąc w Monachium warto zobaczyć to nietypowe miejsce.



Robi się coraz chłodniej i chce nam się jeść. Wchodzimy więc do małego baru, gdzie panowie przygotowują jedno z czterech dań wypisanych na tablicy. Jest smacznie i niedrogo Do tego oczywiście bawarskie piwko

No to teraz możemy lecieć pod Peterskirche i ustawić się w kolejce w celu wejścia na wieżę. Ta przyjemność kosztuje tylko 2 euro, a kolejka na szczęście szybko się przesuwa. Teraz wystarczy pokonać 297 stopni (według innych źródeł 306, nie liczyłam ) wieży kościoła świętego Piotra i możemy podziwiać panoramę Monachium:



Alp dzisiaj niestety nie widać, ale często można je stąd zobaczyć. Celowo wybraliśmy końcówkę dnia, żeby światło było lepsze

Pstrykamy więc w stronę Marienplatz i Nowego Ratusza:



A tu ratusz w towarzystwie katedry NMP:





Kościół Ducha Świętego:



i Stary Ratusz:





Warto było tu wejść i popatrzeć z góry na te wszystkie architektoniczne perełki

Pora na odwrót, trzeba zrobić miejsce następnym turystom.

Po raz ostatni przechodzimy przez Marienplatz:





i handlową ulicą Kaufingerstraße, a później deptakiem Neuhauser Straße:



zmierzamy w stronę Placu Karola. Mijamy pomnik dzika :



i XVI-wieczny kościół św. Michała - pierwsze wybitne dzieło renesansu w Monachium i największy renesansowy kościół na północ od Alp:



Wiele pomysłów architektonicznych związanych z jego budową zostało zaczerpniętych z jezuickiego kościoła Il Gesù w Rzymie. Sam kościół św. Michała stał się z kolei wzorcem dla wielu jezuickich budowli barokowych na obszarze niemieckojęzycznym. W przeszłości był również duchowym centrum kontrreformacji w Bawarii.

Przechodzimy przez zabytkowy pasaż handlowy :



Można tu kupić oryginalne Steindle, czyli tradycyjne bawarskie ubrania:





Chociaż to pewnie jedno z najdroższych miejsc do nabycia tychże strojów.

Jesteśmy prawie u celu - już widać bramę miejską Karlstor:



Trudno też nie zauważyć szczelnie zasłoniętej pani w czerni

Karlstor to jedna z trzech istniejących obecnie dawnych bram miejskich Starego Miasta.



Tak wygląda z drugiej strony:



Jesteśmy już na Placu Karola, przez mieszkańców Monachium zwanym Stachus - od imienia właściciela gospody mieszczącej się w południowo-zachodniej części placu.



W powietrzu unosi się zapach grzanego wina

Można tu spotkać nawet rycerza Jedi :



(Przy robieniu tego zdjęcia trochę mi się ręka zatrzęsła, z emocji )

Stoliki puste, robi się coraz zimniej...



Trochę zmarzliśmy, spacerując po bawarskiej stolicy; nie jesteśmy tak ciepło ubrani jak ta pani :



Jeszcze pstrykamy fotkę fontannie Brunnenbuberl Matthiasa Gasteigera z 1895 roku:



i znikamy pod ziemią. Z Placu Karola mamy pociąg bezpośrednio do miasteczka Haar, w którym na parkingu czeka nasze autko.

Podsumowując krótki pobyt w Monachium, muszę powiedzieć, że miasto zrobiło na mnie duże wrażenie i na pewno tu wrócę, najchętniej w jakimś cieplejszym miesiącu

marze_na napisał(a):A dotychczas Monachium kojarzyło mi się przede wszystkim z sobotnimi korkami na obwodnicy przy okazji zmiany turnusów w alpejskich kurortach .

Nam do tej pory też A okazało się, że to takie przyjemne miasto

Sara76 napisał(a)::) O tak! W słoneczny, wiosenny lub letni dzień musi tam być pięknie

Na pewno! Ciekawie musi być też w nocy

ruzica napisał(a):Nadrobiłam zaległości Gdzieś kiedyś przeczytałam, że Monachium to najnudniejsze europejskie miasto. Ale widzę, że wcale nie

Wiesz, byłam tam krótko, ale nawet po takim szybkim rekonesansie (i prześledzeniu wielu relacji w necie) - nie wydaje mi się, żeby to było nudne miasto

Zapraszam na odcinek narciarski


Dzień 4 - 30 grudnia (środa): Hintertux

Dziś będzie drugi (i ostatni) narciarski dzień na tym wyjeździe. Zniechęceni wiosennymi warunkami, jakie zastaliśmy w ośrodku SkiWelt, tym razem uderzamy tam, gdzie musi być zima - na lodowiec Hintertux

W Zillertalu byliśmy dwukrotnie na narciarskich wakacjach i bardzo nam się tam podobało Na Tuxie nartowaliśmy raz, w 2011 roku - klik.

Zobaczymy, jak będzie tym razem.

Mapa tras:



Wyjeżdżamy jeszcze nocą, w każdym razie jest ciemno

W Austrii, na autostradzie:



I już w Zillertalu, trasa narciarska prowadząca do Aschau :



Tutaj też, na razie, jest wiosennie

Na wysokości Zell am Ziller stajemy w sporym korku, który okazuje się być korkiem do świateł w Mayrhofen, więc trochę sobie w nim jedziemy

Przerażająca gondolka z Mayrhofen na Penken:



Raczej nie mam lęku wysokości, ale wjazdu tą kolejką w żadnym wypadku nie zaliczyłabym do przyjemnych

Przejeżdżamy przez Finkenberg, w którym stacjonowaliśmy 2 lata temu:



Okazuje się, że prawie wszystkie auta jadą na Tuxa Trudno się dziwić, ludzie chcą pojeździć na prawdziwym śniegu, w najbardziej zimowych warunkach, w jakich jest to możliwe tej wiosny

Mamy szczęście, że wpuszczają nas na parking w miejscowości Hintertux. Za nami wjeżdżają chyba jeszcze 4 auta, później obsługa parkingu blokuje drogę i parkować można kilka kilometrów od stacji gondolki. Oczywiście puszczają skibusy, ale to jeszcze bardziej opóźni dojazd narciarzy na górę.

Wstawanie bladym świtem na niewiele się zdało (chociaż gdyby nie to, byłoby jeszcze gorzej), bo do pierwszej gondolki wsiadamy chwilę po 10:00.

Niby jest bardziej zimowo, ale jak na lodowiec, to i tak kiepsko:



Zdjęcia z kolejnej gondoli (na samą górę wjeżdża się trzema gondolkami) już normalniejsze:



Meldujemy się na szczycie, czyli na wysokości 3250 m:



Trasy wyglądają tak, jak je zapamiętaliśmy 5 lat temu:





Chociaż tak naprawdę za każdym razem jest trochę inaczej, bo lodowiec odrobinę się porusza

Od razu uderzamy na "południową stronę":



Jest tu jedna czerwona (ale solidnie nachylona) traska do trzyosobowej kanapy.

A widoki trochę jak w Dolomitach (dolomicki kolor skał) :



Trzyosobowe krzesło wlecze się niemiłosiernie (jest niewyprzęgane), ale za to można podziwiać widoki:







Zjeżdżamy tą trasą jakieś 3 razy i przenosimy się na orczyki. Trzeba tu chwilę postać w kolejce:







Ale za to na trasach jest pusto



A śnieg - marzenie

W niektórych miejscach widać, że to prawdziwy lodowiec :



Przenosimy się w niższe partie ośrodka. Tu trasy są bardziej zmęczone:





Trafiają się też niestety "lodowe połacie", a tego nie znoszę

Czas na przerwę - posiedzimy sobie w słoneczku:



i popatrzymy na bawarską ślicznotkę :



Trochę fotek infrastruktury:



Poza starymi gondolkami równolegle jeżdżą nowe (są do nich większe kolejki):



To znany nam z Chopoka Funitel:



Radość nartowania:



powoli dobiega końca...

Jeszcze sesja zdjęciowa na śniegu :





i ruszamy trasą nr 1 - do samego parkingu:



Nie jest to ani łatwy, ani przyjemny zjazd. Tworzą się lodowe rynny, a do tego tłum ludzi, wśród których są bardzo niepewni narciarze, ale i brawurowi, niezważający na innych na stoku i na pewno ci nie do końca trzeźwi Cóż, takie ryzyko jest wkalkulowane w ten sport...

Na szczęście całej naszej ekipie (jest nas troje) udaje się zjechać do parkingi w jednym kawałku

Zmęczona (głównie czujnością na stoku ), ale szczęśliwa:



Pakujemy narty i ruszamy w drogę powrotną. Tym razem w korku stajemy na wysokości Finkenberga. Wleczemy się jakąś godzinę...

Urozmaiceniem powolnej podróży jest obserwowanie fajerwerków nad Mayrhofen:



Dziś dopiero 30 grudnia, ale mamy już przedsmak sylwestra

Gdy wydostajemy się z doliny, na autostradzie czeka nas jeszcze jedna niespodzianka - kontrola graniczna. Niemieckie służby celne ściągają niektóre auta na bok i sprawdzają, czy nie przewożą uchodźców. Nam każą zwolnić i świecą latarką do wnętrza samochodu. Chyba nie wyglądamy na uchodźców, bo od razu machają ręką, żeby jechać dalej. Ale mogę powiedzieć, że przez parę sekund byliśmy kontrolowani

Nartowanie na Hintertuxie mogę uznać za udane pod względem widokowo-pogodowym. Śnieg był też na pewno lepszy niż w ośrodku SkiWelt, ale jazda w lodowych rynnach, z tłumem ludzi niestety nie należała do najprzyjemniejszych.

Wszystkiemu winna dziwna pogoda - w normalnych warunkach narciarze (których i tak jest bardzo dużo w sezonie świąteczno-sylwestrowym) szusowaliby również w innych skiareałach (w Zillertalu i nie tylko), a przy obecnym deficycie śniegu większość wybrała się na lodowiec, pogarszając tam znacznie warunki

Ale i tak było super! A jazda w trudniejszych warunkach też jest potrzebna, bo czegoś nas uczy

DamianM napisał(a):I wtedy zapraszam na Piwo

Dzięki

Mikeee napisał(a):no na Tuxie to warunki śniegowe mieliście zdecydowanie lepsze niż na SkiWelt. Pięknie

Na pewno lepsze! Z tym, że jak na lodowiec, śniegu było mało

Mikeee napisał(a):A pogoda w oba dni narciarskie rewelacyjna. Ja w Ischgl na początku stycznia z 4 dni narciarskich 3,5 miałem pochmurne

Oj, to współczuję Kiedyś ten śnieg musiał zacząć sypać i padło na termin Twojego wyjazdu

Lednice napisał(a):Myśmy tam byli w lipcu 2012, było o wiele więcej śniegu niż w zimie,
jednak latem są tam doskonałe warunki narciarskie

Najlepsze, mimo wszystko, powinny być zimą

Lednice napisał(a):Teraz jest wszystko na odwrót

Ale numer! Rzeczywiście, lipiec zdecydowanie bardziej zimowy niż końcówka grudnia