Abordaże wielkanocne czyli... GKS Bełchatów HOOL'S ;)

Wsiada ktoś na łajbę?

Już siedzę za Tobą

Pisz i wklejaj . Zajawka miodzio


Pozdrawiam
Piotr

Wiesz co ? Nie wiem już na którą łajbę się łapać

Piotrze i Asiu witajcie. Łajba niebawem odbije od brzegu.

Pod koniec grudnia postanowiłem święta jajeczne spędzić poza domem. Pomysłodawcą był forumowy kolega Romek. Gdy rozmawialiśmy tuż po Bożym Narodzeniu doszliśmy do wniosku, że sprzątanie i przygotowania do świąt są upierdliwe i męczące. Romek postanowił pojechać na Wielkanoc do Egeru. Wtedy zaświtała mi pewna myśl. To nie jest zły pomysł, trzeba gdzieś się wyrwać. Poinformowałem małżonkę o pomyśle i co usłyszałem? - Świetny pomysł ale ja chcę jechać do ... Egeru Mając zielone światło zarezerwowałem noclegi w Eged Vendégház przy Nagy-Eged utca 48
Niestety okazało się, że Romek z różnych przyczyn zostaje jednak w domu Plan na wspólne wieczorne piwko czy winko w knajpce runął Tak więc wyruszyliśmy piracką trójką.

Dzień 1 (17.04.2014)

Wyjechaliśmy o 7:10. Niestety ponad godzinę później niż zakładał plan, zemściło się to tym, że nie zobaczyliśmy po drodze wszystkiego co zaplanowałem. A plan przewidywał zwiedzenie dwóch słowackich jaskiń. Pierwsza miała być Ochtyńska Jaskinia Aragonitowa jednak ze względu na wspomniane spóźnienie zrezygnowaliśmy z niej na rzecz tej drugiej.

Jaskinia Domica

Miała być długa trasa z przeprawą łodzią po rzece Styks. Niestety przy kasie usłyszałem noł łoter, początkowo pomyślałem, że jest przed sezonem i nie można udać się dłuższą trasą. Jednak okazało się, że rzeczywiście w jaskini noł łoter i łódki stoją oparte o dno tej podziemnej rzeki.






Wśród niezliczonych stalaktytów zauważyłem jakiś dzwoneczek delikatnie powiewający w lekkim przeciągu panującym w jaskini.



Z bliska bardziej jednak wygląda jak portfel



Zdziwiło mnie to, że chętnych do zwiedzania było niewielu, razem z nami może dziesięć osób. To bardzo dobrze bo nie lubię tłumów.









Jedna rzecz nie dawała mi spokoju. Jak ustawić cholerny aparat aby zdjęcia wyszły dobrze? Najlepiej byłoby zabrać statyw i ustawić na długie naświetlanie.










Jednak do jaskiń na Słowacji nie można wnosić statywów Próbuję robić z lampą jednak wiem, że to zły pomysł, pierwszy plan prześwietlony, reszta w cieniu.









W bardziej oświetlonych miejscach ustawiam czas naświetlania na 1/5 sekundy i próbuję nie poruszyć w trakcie pstrykania, ciężka sprawa, nie zawsze się udaje, w zasadzie rzadko kiedy się udaje.












Istnieje jeszcze trzecia opcja, która wydaje mi się optymalna. Ustawiam aparat na prawie zawsze możliwe do utrzymania 1/40 s i zapisuję w RAW'ach.








Na kompie da się całkiem nieźle wyciągnąć coś z takiego zapisu. Oto przykład zdjęcia, które wylazło prosto z puszki jako jpg i to samo obrobione z RAW (szału nie ma ale porównując ze zdjęciem wyjściowym...).




Jaskinia bardzo nam się spodobała, żałujemy tylko, że nie można było przepłynąć się łodzią. Ale z drugiej strony mamy powód, dla którego tu jeszcze wrócimy.

SgwdYrEira napisał(a):Jaskinia bardzo nam się spodobała, żałujemy tylko, że nie można było przepłynąć się łodzią. Ale z drugiej strony mamy powód, dla którego tu jeszcze wrócimy.

Z Domicy tylko mały spacerek do Aggtelek ( jaskinia Baradla ) , gdzie również można popływać łodzią w jaskiniowych korytarzach przy normanym stanie wód , przy okazji posłuchać koncertu muzyki podczas spektaklu Światło i dźwięk


Pozdrawiam
Piotr

O jaskini Baradla napiszę co nieco opisując ostatni dzień naszej wyprawy

Dzień 2 (18.04.2014) - Część I

Wieczorem dnia poprzedniego spacerowaliśmy trochę po Egerze jednak zdjęcia z tego miasta pokażę na końcu relacji. Tymczasem w piątek postanowiliśmy udać się w kilka miejsc.

Noszvaj

Jako pierwsze oglądamy Noszvaji barlanglakások czyli wykute w wulkanicznej tufie osiedle mieszkalne. Mieszkano tutaj aż do lat 60-tych XX wieku. Byłem tu w 2009 roku i od tego czasu zauważyłem spore zmiany. Oznaczono dojazd do tego miejsca (poprzednio aby się dostać musiałem konwersować z lekka podpitymi lokalsami ), wprowadzono bilety wstępu (tanie - 300 HUF dorosły, 200 HUF dziecko), ustawiono jakąś tablicę informacyjną (niestety tylko w języku miejscowych) oraz, co najważniejsze, czynione są przygotowania aby w tym miejscu można było zanocować (tak sądzę ponieważ wewnątrz przygotowano łazienkę oraz wykuto dalsze pomieszczenia). Urok miejsca jednak pozostał.




Mężczyzna sprzedający bilety okazał się być bardzo sympatyczny, gościnny i bezinteresowny. To on przygotowuje to miejsce dla turystów. Na początku zaprasza młodego do swojego warsztatu, który mieści się oczywiście w jednym z wykutych mieszkań.







Następnie odrywa kawałek skały i daje ją młodemu informując, że położona wodzie będzie pływać. Uśmiech na twarzy dzieciaka bezcenny (kolekcjonuje różne kamulce a takiego jeszcze nie miał).









Gdy już trochę połaziliśmy ofiarowuje młodemu zrobiony przez siebie gliniany domek.









Widząc moją żonę wąchającą kwitnący bez, wycina całe naręcze







Jakby tego było mało proponuje nam kawę i herbatę





















Czas opuścić to miejsce i pożegnać się z tym niezwykle gościnnym człowiekiem. Jedziemy niedaleko obejrzeć De la Motte-kastély.






Nie wchodzimy jednak do środka. Mieliśmy obejrzeć ogród ale zakaz wstępu, remont czy coś takiego

Dzień 2 (18.04.2014) - Część II

Z Noszvaju jedziemy do pobliskiej wioski zobaczyć kolejne osiedle wykute w skale.

Cserépfalu

Powstały w latach 20-tych XX-go wieku i podobnie jak te z Noszvaju zamieszkiwali najbiedniejsi mieszkańcy wioski. Przekornie nazywano je Kisamerika barlanglakások - Małą Ameryką.

Auto parkujemy przy Berezdalja út tuż przy znaku prowadzącym do tego miejsca.



Wchodzimy nieco pod górkę aby ujrzeć Cserépfalu oraz Góry Bukowe ze wzgórza.





Następnie docieramy do celu naszej wycieczki.






Nie robi to na nas wrażenia. Zdecydowanie ciekawiej wygląda to w Noszvaju. Patrząc w kierunku północnym, nieco wyżej wypatrzyliśmy kamienną wieżyczkę. Udaliśmy się tam aby sprawdzić co to takiego.





Wchodzimy do środka aby sprawdzić czy jest tam coś ciekawego. Poza widokami - nic




Myślałem, że to coś starszego z jakąś fajną historią a to tylko wieża milenijna
Schodzimy więc w dół do auta. Uliczka, przy której postawiliśmy auto jest wąska, stoją przy niej ciekawie zdobione domy.






Wsiadamy do auta i jedziemy dalej...

Dzień 2 (18.04.2014) - Część III

Kékes

Być na Węgrzech i nie wejść na Kékes? To tak jakby być w Nepalu i nie zdobyć Czomolungmy

Sprytni bratankowie poprowadzili na szczyt drogę Dla ogółu jednak prowadzi ona nieco bliżej więc należy 5 minut z parkingu gnać pod górę Na szczycie znajduje się głaz informujący o miejscu gdzie jesteśmy,



jakieś miejsce kultu motocyklistów



górna stacja wyciągu narciarskiego



podkreślam słowo narciarskiego



restauracje i kramy z różnościami



oraz dwie wieże jedna o bliżej przeze mnie nieustalonej funkcji



i druga będąca nadajnikiem RTV oraz punktem widokowym.



Wchodzimy więc do środka aby udać się na taras widokowy. STOP - opłata. Celem zakupu biletów zaglądam do kasy przez okienko i widzę... jakieś dwa prawie w całości odsłonięte rozpraszacze męskiego wzroku przypięte do ładnej paniusi, STOP ... paniusię z dwoma rozpraszaczami męskiego wzroku czy też hipnotyzerami spoglądającymi prosto w moją stronę Co więcej ... działającymi! Po chwili wyduszam z siebie Parlez-vous français? Kurcze, uczyłem się tego języka przez rok ale ni w ząb nie umiem się nim posługiwać. Wybawienie przyszło niebawem, paniusia nie szprecha po francusku, uff! Ale również nie szprecha po niemiecku, angielsku czy rosyjsku. Godo ino po ichniejszemu Może to i lepiej W końcu językiem zbliżonym do migowego dogaduję się jakoś i zakupuję bilety na windę A widoczki z góry całkiem niezłe. Psuje je tylko trochę lina odciągowa. Ale i tak jest ładnie.

Dzień 2 (18.04.2014) - Część IV

Parádfürdő

W tej miejscowości zatrzymaliśmy się celem nabycia pamiątkowego kryształu dla młodego (jadąc na Kékes wypatrzyliśmy odpowiedni sklep). Zatrzymaliśmy się na parkingu naprzeciw straganu z miejscowym piwem i wyciągami z ziół. Podeszliśmy do niego a sprzedawczyni nienaganną angielszczyzną opisała nam działanie wszystkich dostępnych u niej specyfików. Nie zakupując niczego udaliśmy się do sklepu z kryształami, niestety pamiątka, którą wybrał nasz syn była, jakby to powiedzieć, nieco za droga (22000 HUF) Gdy wracaliśmy do auta zagadnęła nas sprzedawczyni z tego straganu z piwem. Spytała czy chcemy coś ciekawego zobaczyć i opowiedziała nam o atrakcjach tego miejsca Nie bacząc na chętnych do zakupu jej towaru udała się gdzieś i za chwilę wróciła z mapą okolic. A co tam, niech klienci czekają, ja muszę opowiedzieć nieznajomym o okolicy! Kolejny raz tego dnia spotkaliśmy się z ponadprzeciętną uprzejmością i przychylnością Węgrów. Korzystając z jej uwag udaliśmy się do parku skąd mogliśmy zobaczyć miejscowy pałac. Mieści się w nim hotel, nie jest udostępniony dla turystów. Ze względu na inne plany i brak czasu nie obejrzeliśmy również muzeum zaprzęgów i nie udaliśmy się do Parád aby obejrzeć kasztel.

A pałac od strony parku prezentuje się tak:

SgwdYrEira napisał(a):...
Niestety okazało się, że Romek z różnych przyczyn zostaje jednak w domu Plan na wspólne wieczorne piwko czy winko w knajpce runął

Następnym razem postaram się poprawić.

Mam nadzieję, że tak uczynisz przyjacielu, mam nadzieję ...

Dzień 2 (18.04.2014) - Część V

Siroki vár



Na pierwszy rzut oka widzę, że przez ostatnie kilka lat coś się zmieniło. Nie było kiedyś tego daszku i tylu masztów z flagami. Ciekawe czy w środku nastąpiły duże zmiany? Pierwszą odczuwalną zmianą jest to, że kasują za parking Mijamy bramę tuż przy parkingu ale nie ma nikogo, czyżby wejście na zamek, tak jak kiedyś, było darmowe?
Po drodze spotykamy "Mnicha" i "Zakonnicę" skamieniałych, rzecz jasna, za zakazaną miłość



Wśród zielska młody wypatruje takiego oto motylka.




Już niedaleko.



I niespodzianka, kasa jest tutaj Płacę więc i wchodzimy zobaczyć co mają tu ciekawego.










Pod tym daszkiem ekspozycja.







Nawet sobie armatkę ustawili



Przynajmniej widoki ładne.






Spotkaliśmy jeszcze takich turystów.
Ten ganiał jak szalony za piłką.



A ten miał wszystko pod ogonem



Szczerze mówiąc bardzo się zawiodłem (szczególnie, że wejście na zamek było dość drogie, kosztowało więcej niż wejście na zamek Vianden!), renowacja polegała chyba tylko na ustawieniu tej wiaty i wystawieniu paru starych klamotów. Nie wiem jakim cudem wydali na to 365 392 070 HUF!!!

Wracamy do auta spoglądając jeszcze na okoliczne skałki.




I jedziemy na popołudniowo-wieczorny spacer po Egerze.

Dzień 3 (19.04.2014) - Część I

Bélapátfalva

W drodze do Doliny Szalajki zatrzymujemy się aby obejrzeć Opactwo Cystersów. Kościół poklasztorny jest jedyną w całości zachowaną świątynią romańską na Węgrzech.











Wewnątrz obowiązuje zakaz fotografowania. Uzyskałem jednak zgodę Panuje mrok, światło wpada tylko przez niewielkie otwory okienne.























Opactwo położone jest u podnóża Bél-kő.








Jedziemy jeszcze nad Lak-völgyi tó.

Dzień 3 (19.04.2014) - Część II

Wejście do Doliny Szalajki znajduje się w miejscowości Szilvásvárad. Niestety, chyba wszyscy Węgrzy postanowili dzisiaj odwiedzić to miejsce Na parkingach nie ma ani jednego miejsca, ulice obstawione, ruchem kierują Rendżersi Trzeba szybko zmienić plan. Postanowiliśmy udać się do Lillafüred. Jednak po drodze skręciliśmy nieco z głównej aby zobaczyć ruiny klasztoru Paulinów.

Bükkszentlélek

Przy ruinach znajduje się niewielki pensjonat i restauracja. Poza tym nie ma tam nic.



















Czy to rusztowanie oznacza zapowiedź renowacji? Myślę, że chyba raczej podtrzymuje konstrukcję.