4 dalmatyńskie wyspy - Hvar, Brač, Korčula i Vis

Hercklekot napisał(a):Ruszę z relacją w Trzech Króli...

...z kopyta...

Nie udało się napisać wczoraj, to uda się dziś
Docieramy do szczytu i wchodzimy do twierdzy, widoki zapierają dech w piersiach.

Jest coś jeszcze wyżej - ale tam nie wejdziemy... Szczerze mówiąc nie pamiętam co tam jest - obiekt wojskowy czy też stacja meteorologiczna? Jak ktoś wie to proszę o przypomnienie...



Mury są imponujące...





Armaty zapewniały panowanie nad zatoką i portem.

Na górze w zabudowaniach twierdzy ( pewnie koszary ) znajdujemy przyjemną kawiarnię i ... weterana






a za niszczenie mienia można trafić do ciupy

W więzieniu panuje przyjemny chłodek, ale nie zostajemy tu na dłużej. Wychodzimy na dziedziniec, uzupełniamy historyczne wiadomości podane na wielojęzycznych tablicach i kierujemy się za mury twierdzy.

Schodząc w dół rzucamy tęskne spojrzenia na Hvar - nasz pobyt powoli dobiega końca, a chętnie zostalibyśmy jeszcze przynajmniej miesiąc...

W drodze powrotnej mijamy gaje oliwne i winnice a ja pukam się w czoło - czas na zakupy! Wszak wino i oliwa są tu przednie. Mamy już kilka upatrzonych miejsc... Póki co lecimy coś zjeść.















Zamówiony stolik już czeka...



Pod kuchnią się pali...



Jest uroczo, sympatyczny konobar wdaje się z nami w pogawędkę. Jest dość wcześnie jak na tutejsze zwyczaje - zauważamy, że konoby na ogół zapełniają się po zmroku. My jednak nie lubimy tłoku...



Firmowy aszynbecher



Mali plavac i chłodna woda

Podano do stołu! Zamówiliśmy potrawę prostą, która okazuje się absolutnym hitem. Jagnięcina spod peki... Mięso w sosie własnym, ziemniaczki, trochę tymianku i szałwii, oliwa. Pychota. Swoją drogą fajnie, że krumpir traktuje się w Dalmacji często jako jarzynę, a do dania zawsze dodają chlebek - można sobie skórką sosik z brytfanki pozbierać hehehe...

W relacji należy się jeszcze rozwinąć jeden wątek - a okazja ku temu jest odpowiednia. Chodzi o miejscowe wina. Szczerze mówiąc przed podróżą spotkałem się z przeróżnymi opiniami na temat chorwackich a ściślej dalmatyńskich win. Lubię wino, zajmuję się też nim od jakiegoś czasu zawodowo i jest to temat, który mnie po prostu kręci.
Otóż okazało się, że jest świetnie! Lokalne szczepy - Plavac Mali, Pošip, Bogdanuša okazały się doskonałe. Oczywiście należy zachować podstawowe reguły - nie kupować wygrzanych win na miejskich straganach, degustować, nie bać się małych wytwórców. W knajpach popatrzyć, czy wino stołowe nie jest przypadkiem lane z plastikowego baniaka z supermarketu

Po uczcie poszliśmy na spacer w górę wioski Vrisnik.

Po spacerze wracamy przed konobę, gdzie zostawiliśmy samochód. Powoli robi się ciemno. To był fajny dzień...

Kolejny dzień to już przedostatni dzień pobytu - spędzamy go głownie na plaży. Pogoda cały czas jak żyleta -chcemy nacieszyć się Jadranem do końca.

Ostatnie popołudnie spędzamy na pożegnalnym obiedzie. Nasza gospodyni - Pani Marija wyczarowała cuda kulinarne. Najfajniejsze jest to, że większość rzeczy jest z jej własnego ogródka a rybki złowił jej wnuczek Dinko. Czujemy się fantastycznie, z wrażenia zapominamy o zrobieniu zdjęć. Atmosfera jest familijna, dogadujemy się łamanym chorwackim, podpierając się trochę niemieckim i o dziwo rosyjskim... Jesteśmy pod wielkim wrażeniem gościnności i bezpretensjonalności naszej gospodyni, zostajemy obdarowani domowymi przetworami, oliwą i świeżymi owocami na drogę. Przy pożegnaniach (wyjeżdżamy raniutko) mamy wilgotne oczy i wzruszenie ściska gardła...

I co było dalej

Dalej była droga powrotna (o której słówko napiszę...) a potem długa przerwa - w 2011 wakacje spędziliśmy nad jeziorem Gardno a w 2012 wróciliśmy do Cro.
To be continued...